Mikołaj Morawski herbu Dąbrowa (ur. ok. 1743 – zm. 10 lipca 1811 w Ligniszkach) – generał major wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Mikołaj Morawski
Ilustracja
Portret autorstwa Józefa Peszki z 1800
Herb
Dąbrowa
Data urodzenia

około 1743

Data i miejsce śmierci

10 lipca 1811
Ligniszki

Ojciec

Michał Morawski

Matka

Katarzyna Mirowicka

Żona

Agata Buchowiecka

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Był synem Michała skarbnika nurskiego i bratem Ignacego. Służył w milicji Radziwiłłów, rotmistrz w 1765 roku, generał adiutant w 1769 roku. Uczestnik konfederacji barskiej. Po jej upadku udał się na emigrację do Niemiec. Od 1777 roku był pełnomocnikiem Karola Stanisława Radziwiłła Panie Kochanku i jego agentem na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Służył w Kawalerii Narodowej, od 1783 rotmistrz. Od 1787 był pisarzem wojska litewskiego i sekretarzem Departamentu Wojskowego Rady Nieustającej. Posłował na Sejm Czteroletni z powiatu rzeczyckiego w 1788 roku[1], członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej[2]. Był członkiem konfederacji targowickiej[3]. W czasie insurekcji kościuszkowskiej był członkiem Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej.

W 1784 roku był reprezentantem loży wolnomularskiej Doskonała Jedność przy Wielkim Wschodzie Narodowym Polski[4].

Patent generalski uzyskał albo w czasie insurekcji kościuszkowskiej, albo w 1797 z łaski cara Pawła[5].

Przypisy edytuj

  1. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 332.
  2. Adam Skałkowski, Towarzystwo przyjaciół konstytucji 3 maja, Kórnik, 1930, s. 75.
  3. Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 53, s. 466.
  4. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 265.
  5. Kosk 2001 ↓, s. 42.

Bibliografia edytuj