Wikipedia

Mikołaj Szetesza

polski duchowny

Mikołaj Szetesza (Sietesza, Setesza,[a]) (ur. w Sieteszy, zm. 1475 w Krakowie) – polski duchowny, kopista, wikariusz katedry krakowskiej, wicekantor krakowski.

Mikołaj Szetesza
Data urodzenia

XV wiek

Data i miejsce śmierci

XV wiek
Kraków

Narodowość

polskie

Dziedzina sztuki

iluminacje

Epoka

gotyk

Ważne dzieła

Graduał łęczycki

Działalność zawodowa edytuj

Mikołaj Szetesza pochodził z diecezji przemyskiej. Po raz pierwszy został wymieniony w 1453 roku w krakowskich Acta officiala jako wikariusz katedry krakowskiej. W 1469 roku został wicekantorem katedry wawelskiej, wikariuszem kantora Mikołaja Hymbira (Imbira) z Kiszewa, kanonika krakowskiego i scholastyka łęczyckiego[2]. Kierował tam zespołem śpiewaków liturgicznych i przewodniczył śpiewom chórowym[3]. Po śmierci Mikołaja urząd kantora objął Jan z Humisk a Szetesza pozostał na stanowisku. Obowiązki wicekantora łączył z pracą jako kaligraf, kopista i notator ksiąg liturgicznych w szczególności muzycznych[4]. O jego działalności mówią zachowane kościelne księgi sądowe z lat 1464 - 1474, które notują imiona i kwoty jakie Szetesze byli winni zleceniodawcy za jego prace skryby i kopisty[4].

Przypisywane prace edytuj

W latach 1451–1457 przepisał antyfonarz Antiphonarium de Sanctis ufundowany dla katedry krakowskiej z zapisu testamentowego kanonika katedralnego krakowskiego Adama z Będkowa[4]. W 1467 roku ukończył dla Mikołaja Hymbira część pierwszą czterotomowego Graduału łęczyckiego[2] będącego darem dla Kolegiaty w Tumie koło Łęczycy[4] [b]. W obu pracach Szetesza wykonał ozdobne inicjały kaligraficzne; prace dekoracyjne wykonali inni dwaj iluminatorzy Mistrz Graduału łęczyckiego z pomocnikami oraz Mistrz Pontyfikału Tomasza Strzępińskiego. Według ksiąg kościelnych wykonał jakieś dzieło na zlecenie Rady miejskiej Koszyc[3].

Uwagi edytuj

  1. ↑ Inne, rzadziej występujące warianty nazwiska Nicolai de Szetheyscha, Nicolaum Setescha, Sethescha, Schetessa, Schetescha, [1]
  2. ↑ Kodeks spłonął wraz ze zbiorami rękopisów średniowiecznych Biblioteki Narodowej w Warszawie podczas Powstania warszawskiego w 1944 roku[4]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Miodońska 1967 ↓, s. 163.
  2. ↑ a b Miodońska 1967 ↓, s. 132.
  3. ↑ a b Miodońska 1993 ↓, s. 78.
  4. ↑ a b c d e IPSB

Bibliografia edytuj

  • Barbara Miodońska: Małopolskie malarstwo książkowe. Warszawa: PWN, 1993. ISBN 83-01-10963-7.
  • Adam Labuda, Krystyna Secomska: Malarstwo Gotyckie w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2004. ISBN 83-7181-348-1.
  • Barbara Miodońska: Iluminacje krakowskich rękopisów na Wawelu. Kraków: Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd muzeów i ochrony zabytków, 1967.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mikołaj_Szetesza&oldid=67590925”