Mikrooposik argentyński

gatunek ssaka

Mikrooposik argentyński[6] (Chacodelphys formosa) – gatunek ssaka z podrodziny dydelfów (Didelphinae) w obrębie rodziny dydelfowatych (Didelphidae). Ssak ten zamieszkuje Argentynę, według IUCN jest bliski zagrożenia wyginięciem.

Mikrooposik argentyński
Chacodelphys formosa
(Shamel, 1930)[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

torbacze

Rząd

dydelfokształtne

Rodzina

dydelfowate

Podrodzina

dydelfy

Plemię

Thylamyini

Rodzaj

Chacodelphys
Voss, A.L. Gardner & Jansa, 2004[2]

Gatunek

mikrooposik argentyński

Synonimy

Rodzaju:

Gatunku:

  • Marmosa muscula Shamel, 1930[4]
  • Marmosa formosa Shamel, 1930[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1930 roku amerykański teriolog Henry Harold Shamel, nadając mu nazwę Marmosa muscula[4]. Jako że epitet gatunkowy muscula użyty został już dla przedstawiciela rodzaju Marmosa (Didelphis muscula Cabanis, 1848), Shamel zaproponował nową nazwę Marmosa formosa[1]. Miejsce typowe to Estancia Linda Vista (25°13′S 59°47′W/-25,220000 -59,780000), na wysokości 100 m n.p.m., Riacho Pilago, 10 mi (16 km) na północny zachód od Kilometro 182, Formosa, Argentyna[4][7][8][9][10]. Holotyp to skóra i czaszka młodego dorosłego samca o sygnaturze USNM 236330 z kolekcji Narodowego Muzeum Historii Naturalnej[7]; odłowiony 9 sierpnia 1920 roku przez amerykańskiego ornitologa Alexandra Wetmore’a[7]. Jedyny przedstawiciel rodzaju mikrooposik[6] (Chacodelphys), który zdefiniował w 2004 roku zespół amerykańskich zoologów (Robert S. Voss, Alfred L. Gardner i Sharon A. Jansa) na łamach American Museum novitates[2].

Chacodelphys formosa wcześniej był zaliczany do rodzaju Gracilinanus[8]. Ograniczone dane genetyczne wskazują, że Chacodelphys jest taksonem siostrzanym w stosunku do Cryptonanus[2][11] w monofiletycznym kladzie „thylamyinów”, który obejmuje Gracilinanus, Lestodelphys i Thylamys, ale nie Marmosops[11][12][7].

Etymologia edytuj

  • Chacodelphys: prowincja Chaco, Argentyna; gr. δελφυς delphus ‘łono, macica’ (tradycyjny grecki przyrostek dla torbaczy Nowego Świata)[2].
  • formosa: prowincja Formosa, Argentyna[1].
  • muscula: łac. musculus ‘myszka’, od mus, muris ‘mysz’; przyrostek zdrabniający -ulus[13]; w aluzji do małych rozmiarów i mysiego koloru futra[4].

Zasięg występowania edytuj

Mikrooposik argentyński występuje endemicznie w północnej i północno-wschodniej Argentynie, jest znany tylko z kilku okazów występujących w dwóch rozbieżnych populacjach; jedna w prowincjach Chaco i Formosa, a druga w Misiones[9][14][8].

Morfologia edytuj

Długość ciała 6,8 mm, długość ogona 5,5 mm; masa ciała około 10 g (rozmiary oszacowane na podstawie holotypu)[14][15].

Status zagrożenia edytuj

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (ang. near threatened „bliski zagrożenia”)[5].

Uwagi edytuj

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Chacodelphys Voss, A.L. Gardner & Jansa, 2004.

Przypisy edytuj

  1. a b c d H.H. Shamel. A new name for Marmosa muscula Shamel. „Journal of Mammalogy”. 11 (3), s. 311, 1930. DOI: 10.2307/1374153. (ang.). 
  2. a b c d R.S. Voss, A.L. Gardner & S.A. Jansa. On the relationships of „Marmosa” formosa Shamel, 1930 (Marsupialia, Didelphidae), a phylogenetic puzzle from the chaco of northern Argentina. „American Museum novitates”. 3442, s. 2, 2004. (ang.). 
  3. D.A. Flores. Books Review. Atlas of New World marsupials. „Mastozoología Neotropical”. 11 (1), s. 133, 2004. (ang.). 
  4. a b c d H.H. Shamel. A new murine opossum from Argentina. „Journal of the Washington Academy of Sciences”. 20 (5), s. 83, 1930. (ang.). 
  5. a b P. Teta, N. de la Sancha, D. Flores, Chacodelphys formosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2017-2 [dostęp 2017-12-09] (ang.).
  6. a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 2. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. a b c d R. Voss. An annotated checklist of Recent opossums (Mammalia: Didelphidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 455, s. 40–41, 2022. (ang.). 
  8. a b c D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Gracilinanus formosus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-07-20].
  9. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 52. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Chacodelphys formosa (Shamel, 1930). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
  11. a b J.F. Díaz-Nieto, S.A. Jansa & R.S. Voss. Phylogenetic relationships of Chacodelphys (Marsupialia: Didelphidae: Didelphinae) based on “ancient” DNA sequences. „Journal of Mammalogy”. 97 (2), s. 394–404, 2015. DOI: 10.1093/jmammal/gyv197. (ang.). 
  12. A.C. Fegies, A.P. Carmignotto, M.F. Perez, M.D. Guilardi & A.C. Lessinger. Molecular phylogeny of Cryptonanus (Didelphidae: Thylamyini): evidence for a recent and complex diversification in South American open biomes. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 162, s. 107213, 2021. DOI: 10.1016/j.ympev.2021.107213. (ang.). 
  13. Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 140, OCLC 637083062 (ang.).
  14. a b D. Astúa: Family Didelphidae (Opossums). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 169. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
  15. Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 38. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).