Mikroplastik – cząsteczki tworzyw sztucznych o średnicy mniejszej niż 5 mm. Mikroplastik powstaje w trakcie produkcji wielu produktów, między innymi opakowań do żywności, elektroniki, samochodów, zabawek, kart kredytowych, ubrań, brokatu, pasty do zębów czy kremów z filtrem. Powstaje on również na skutek powolnej degeneracji tworzyw sztucznych[1], na przykład butelek PET. Pojęcie mikroplastik jest często używane w kontekście zagrożeń, jakie niesie on dla środowiska naturalnego[2] (w tym kontekście można go zdefiniować jako odpad z tworzywa sztucznego o średnicy mniejszej niż 5 mm, który został uwolniony do środowiska lub znajduje się w organizmach żywych[3]).

Cząsteczki mikroplastiku w paście do zębów
Rozmowa z Karoliną Szewc z Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego

Rodzaje edytuj

Wtórny i pierwotny edytuj

Mikroplastik rozróżnia się na mikroplastik pierwotny i mikroplastik wtórny. Pierwotny to już wyprodukowane, przy produkcji chociażby kosmetyków czy ubrań, cząsteczki w małych rozmiarach. Mikroplastik wtórny powstaje w wyniku rozdrobnienia cząsteczek z większych produktów pochodzenia sztucznego. Przykładem mikroplastiku wtórnego są fragmenty włókien syntetycznych odrywające się od odzieży podczas prania[4].

Nanoplastik edytuj

W ciągu ostatnich lat naukowcy zaczęli coraz częściej używać terminu nanoplastik przy opisywaniu cząstek mniejszych niż kilka mikrometrów. Jedną z przyczyn popularyzacji terminu jest fakt, że nanoplastiki są zdecydowanie trudniejsze do odizolowania z otoczenia niż mikroplastiki. Zwraca się też uwagę na to, że – dzięki jeszcze mniejszemu rozmiarowi cząsteczki – istnieje ryzyko większej penetracji tkanek organizmów niż w przypadku mikroplastików[5]. W 2022 po raz pierwszy wykryto obecność nanoplastików na obu biegunach Ziemi[6].

Występowanie i zagrożenia edytuj

Mikroplastik szczególnie zagraża organizmom żyjącym w morzach i oceanach. Jest zjadany przez żyjące tam zwierzęta i w ten sposób podróżuje w górę łańcucha pokarmowego. Do 2018 mikroplastik odnaleziono w ponad 114 gatunkach zwierząt wodnych[7]. Cząsteczki mikroplastiku występują też w dużych ilościach na plażach, w piasku – na głębokości nawet kilkudziesięciu centymetrów[8]. Naukowcy zaobserwowali również, że mikroplastik występuje nawet w Arktyce w badanym przez nich składzie pokrywy lodowej[9]. Jak wynika z najnowszych badań, cząsteczki mikroplastiku są zagrożeniem nie tylko dla zwierząt żyjących w wodach. Przenoszone mogą być również przez owady, co oznacza, że mogą zalegać również w organizmach zwierząt żywiących się owadami[10]. Zanieczyszczenie gleby mikroplastikiem może powodować zaburzenie jej funkcjonowania i negatywnie wpływać na funkcjonowanie np. dżdżownic czy skoczogonków[11].

W 2018 roku na osobach z Wielkiej Brytanii, Finlandii, Włoch, Holandii, Polski, Rosji i Austrii zostało przeprowadzone badanie; w kale wszystkich uczestników badania natrafiono na mikroplastik. Badacze sugerują, że do ciał badanych przedostał się wraz z pożywieniem. We wcześniejszych badaniach udowodniono obecność mikroplastiku w wodzie z kranu, wodzie butelkowanej, rybach oraz piwie[12]. Obecność tworzyw sztucznych w organizmach ludzi może mieć negatywny wpływ na ich zdrowie. Przykładowo uważa się, że Bisfenol A może zaburzać gospodarkę hormonalną[13].

Badania przeprowadzone w Niemczech w 2018 wykazały, że głównym źródłem zanieczyszczenia mikroplastikiem jest transport drogowy[14]. Naukowcy szacują także, że za ok. 35% zanieczyszczenia mikroplastikiem w oceanach odpowiadają tekstylia[15].

W 2022 roku badacze z Wolnego Uniwersytetu w Amsterdamie wykryli obecność plastiku w 17 próbkach krwi z 22 badanych. Według autorów badania połowa badanych próbek krwi miała w sobie ślady plastiku typu PET, a druga połowa polistyrenu[16].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Czym jest mikroplastik?. lodzkie.pl, 2022-02-24. [dostęp 2023-08-14]. (pol.).
  2. Wykład dr hab. Beaty Grobelnej nt. mikroplastiku. targi-zerowaste.pl. [dostęp 2018-11-18].
  3. Kamil Majewski, W poszukiwaniu brakującego ogniwa czyli nowa propozycja definiowania mikroplastiku., „Kosmos”, 72 (4), 2023, s. 497–503, DOI10.36921/kos.2022_2885 [dostęp 2023-05-04].
  4. Microplastics – Pollution Tracker [online] [dostęp 2022-08-21] (ang.).
  5. Nanoplastic should be better understood, „Nature Nanotechnology”, 14 (4), 2019, s. 299–299, DOI10.1038/s41565-019-0437-7, ISSN 1748-3395 [dostęp 2022-08-21] (ang.).
  6. Nanoplastic pollution found at both of Earth’s poles for first time [online], the Guardian, 21 stycznia 2022 [dostęp 2022-08-21] (ang.).
  7. microplastics, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
  8. Mikroplastik na plażach. naukawpolsce.pap.pl. [dostęp 2018-11-18].
  9. Mikroplastik dotarł do arktycznego lodu. tech.wp.pl. [dostęp 2018-11-18].
  10. Owady mogą przenosić mikroplastik. www.rp.pl. [dostęp 2018-11-18].
  11. Ewelina Ratajczak, Iwona Mośkowiak (Kórnik), Aleksandra M. Staszak, MIKROPLASTIK - MEGAPROBLEM, „Wszechświat”, marzec 2021.
  12. Mikroplastik w ludzkich organizmach. www.wprost.pl. [dostęp 2018-11-18].
  13. Bisfenol A. echa.europa.eu. [dostęp 2018-11-18]. (ang.).
  14. Jürgen Bertling, Ralf Bertling, Leandra Hamann, Kunststoffe in der Umwelt: Mikro- und Makro- plastik. Ursachen, Mengen, Umweltschicksale, Wirkungen, Lösungsansätze, Empfehlungen, Fraunhofer-Institut für Umwelt-, Sicherheits- und Energietechnik.
  15. Your Laundry Sheds Harmful Microfibers. Here’s What You Can Do About It. [online], Wirecutter: Reviews for the Real World, 5 sierpnia 2021 [dostęp 2022-08-21] (ang.).
  16. Naukowcy odnaleźli mikroplastik we krwi człowieka [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-08-21] (pol.).