Mimas (księżyc)
Mimas (Saturn I ) – siódmy pod względem wielkości księżyc Saturna, odkryty razem z Enceladusem w 1789 przez Williama Herschela. Jest najmniejszym znanym ciałem zdolnym utrzymać kształt bliski kulistemu (znajdującym się w równowadze hydrostatycznej) dzięki własnej grawitacji.
 Zdjęcie Mimasa przekazane przez sondę Cassini | |
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca | |
| Data odkrycia |
17 września 1789 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
185 539 km[1] |
| Mimośród |
0,0196[1] |
| Perycentrum |
181 900 km |
| Apocentrum |
189 180 km |
| Okres obiegu |
0,942 d[1] |
| Prędkość orbitalna |
14,32 km/s |
| Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a |
1,574°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
173,027°[1] |
| Argument perycentrum |
332,499°[1] |
| Anomalia średnia |
14,848°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Wymiary |
414,8 × 394,4 × 381,4 km |
| Masa |
(3,7493 ± 0,0031)×1019 kg |
| Średnia gęstość |
1,17 g/cm³ |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
0,0636 m/s² |
| Prędkość ucieczki |
0,159 km/s |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
synchroniczny |
| Albedo |
0,962 ± 0,004 |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
12,5m |
| Temperatura powierzchni |
64 K |
Odkrycie i nazwa edytuj
Mimas został odkryty wraz z Enceladusem w 1789 roku przez W. Herschela, odkrywcę Urana. Nastąpiło to 105 lat po odkryciu Tetydy i Dione. Nazwy siedmiu znanych wówczas księżyców Saturna zasugerował w 1847 syn odkrywcy, John Herschel, w publikacji Rezultaty Astronomicznych Obserwacji. Nazwa wywodzi się z mitologii greckiej. Mimas był jednym z gigantów, brał udział w gigantomachii.
Charakterystyka fizyczna edytuj
Mała gęstość Mimasa wskazuje, że jest księżycem lodowym, składającym się głównie z lodu wodnego z niewielką domieszką skał. Powierzchnia pokryta jest kraterami uderzeniowymi, z których największy – Herschel – ma średnicę 130 km, ponad 1/3 średnicy Mimasa, z sześciokilometrowej wysokości wzniesieniem centralnym. Pozostałe kratery mają rozmiary rzędu 40 km, z wyjątkiem rejonów bieguna południowego, gdzie zazwyczaj nie przekraczają 20 km.
Mimas krąży stosunkowo blisko Saturna, w obszarze pierścieni. Jest odpowiedzialny za istnienie Przerwy Cassiniego pomiędzy pierścieniami A i B. Ciała krążące na wewnętrznym skraju przerwy znajdują się w rezonansie 2:1 z Mimasem, a te, które znalazły się w obszarze przerwy, są z niej usuwane.
Badania Mimasa edytuj
- 1980 – Voyager 1 (pierwsze zdjęcia)
- 16 stycznia 2005 – przelot sondy Cassini w odległości 213 000 km
- 2 sierpnia 2005 – przelot sondy Cassini w odległości 48 842 km[2]
- 13 lutego 2010 – przelot sondy Cassini w odległości 9520 km[2]
Ciekawostka edytuj
Ogromny krater Herschel na północnej półkuli sprawia, że Mimas przypomina z wyglądu Gwiazdę Śmierci (stację kosmiczną, zdolną niszczyć całe planety) z filmu Gwiezdne Wojny[3]. Pierwsze dokładne zdjęcia Mimasa ujrzały światło dzienne dopiero trzy lata po premierze filmu.[4]
Zobacz też edytuj
- ukształtowanie powierzchni Mimasa
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce Saturna – zestawienie podstawowych danych
- największe księżyce Saturna: Tytan, Rea, Japet, Dione, Tetyda i Enceladus
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2011-12-14. [dostęp 2012-08-05]. (ang.).
- ↑ a b Cassini. [w:] Loty kosmiczne [on-line]. [dostęp 2016-02-06].
- ↑ Tiny Moon is No Space Station. [w:] Astrobiology Magazine [on-line]. 2004-07-27. [dostęp 2012-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. (ang.).
- ↑ Kelly Young: Saturn's moon is Death Star's twin. New Scientist, 2005-02-11. [dostęp 2020-04-16]. Cytat: Saturn's diminutive moon, Mimas, poses as the Death Star – the planet-destroying space station from the movie Star Wars – in an image recently captured by NASA's Cassini spacecraft. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Mimas. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-21)].
- Mimas. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).