Wilhelmina „Mina” Wylie (ur. 27 czerwca 1891 w North Sydney, zm. 6 lipca 1984 w Sydney) – jedna z dwóch pierwszych, obok swojej przyjaciółki Fanny Durack, uczestniczek igrzysk olimpijskich z Australii. Na igrzyskach w 1912 roku zdobyła srebrny medal w pływaniu, reprezentując Australazję.

Wilhelmina Wylie
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1891[1]
North Sydney[1]

Data i miejsce śmierci

6 lipca 1984[1]
Sydney[1]

Obywatelstwo

Australia

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australazja
Igrzyska olimpijskie
srebro Sztokholm 1912 pływanie
(100 m st. dowolnym)

Wczesne lata edytuj

Wylie dorastała w Coogee, gdzie jej ojciec Henry Wylie wybudował Wylie's Baths w 1907 roku. Łaźnia ta jest najstarszą morską łaźnią publiczną w Australii.

Kariera edytuj

Po rywalizacji z Durack w Mistrzostwach Australii i Mistrzostwach Nowej Południowej Walii w sezonie 1910/1911, obie przekonały oficjeli do wydania pozwolenia na start podczas igrzysk w Sztokholmie w 1912 roku, gdzie kobiece konkurencje pływackie pojawiły się po raz pierwszy. W konkurencji 100 m stylem dowolnym Durack zdobyła złoto, a Wylie – srebro, z czasem 1:25,40.

Rywalizowała w mistrzostwach Australii i mistrzostwach Nowej Południowej Walii od 1906 do 1934 roku, zdobywając 115 tytułów, wliczając wszystkie medale w stylach dowolnym, klasycznym i grzbietowym na mistrzostwach w 1911, 1922 i 1924 roku.

Wpisana na listę International Swimming Hall of Fame w 1975 roku.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Mina Wylie. Sports Reference. [dostęp 2016-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-24)]. (ang.).

Bibliografia edytuj