Ministerstwo Magii

Ministerstwo Magii – fikcyjny resort z cyklu powieści autorstwa J.K. Rowling Harry Potter. Podobnie jak mugole, świat czarodziejów również wykształcił administrację. Ministerstwo Magii podzielone jest na kilka departamentów. W Ministerstwie znajdują się m.in. Urząd Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli, Urząd Transportu Magicznego czy Biuro Aurorów. Chociaż Ministerstwo Magii współpracuje z brytyjskim premierem, jest ono całkowicie niezależnym organem władzy i nie ingeruje w mugolską politykę. Liczba urzędników nieznana, wiadomo jednak, że w ochronie pracuje co najmniej 500 osób. W filmie Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć odpowiednikiem resortu jest Magiczny Kongres USA.

Jednym z wejść do Ministerstwa Magii była budka telefoniczna

Minister Magii

Biuro Dolores Umbridge

Wiadomo, że pierwszą minister magii była Artemizja Lufkin (1754–1825). W Fantastycznych zwierzętach wspomniany jest również Grogan Kikut, mianowany na początku XIX wieku, specjalizujący się w magicznych stworzeniach. Z jego polecenia w Urzędzie Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami utworzono trzy wydziały: Wydział Zwierząt, Wydział Istot i Wydział Duchów.

Imię i nazwisko	Poprzednie stanowisko	Okres urzędowania	Tomy	Powód utraty stanowiska
Milicenta Bagnold	nieznane	? do 1990	przed pierwszym	zrezygnowała z urzędu
Korneliusz Oswald Knot	zastępca dyrektora Departamentu Magicznych Wypadków i Katastrof	1990 do 1996	pierwszy drugi trzeci czwarty piąty	od czerwca 1995 do czerwca 1996 roku zaprzeczał powrotowi Voldemorta do świata żywych. Zmuszony do rezygnacji po tym jak "Sami−Wiecie−Kto" się ujawnił w Ministerstwie. Został doradcą Scrimgeoura
Rufus Scrimgeour	szef Biura Aurorów	1996 do 1997	Szósty	torturowany i zamordowany przez śmierciożerców przed upadkiem ministerstwa
Pius Thicknesse (Yaxley rzucił na niego latem 1997 zaklęcie niewybaczalne Imperius,)	szef Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów po śmierci Amelii Bones	1997 do 1998	siódmy	zamordowany w II bitwie o Hogwart, prawdopodobnie z ręki Percy’ego Weasleya lub jego ojca, Artura
Kingsley Shacklebolt	szef Biura Aurorów	od maja 1998	Od siódmego	brak informacji

Siedziba Ministerstwa Magii

Ministerstwo Magii znajdowało się pod ziemią. Wejście dla interesantów znajdowało się w jednej z londyńskich budek telefonicznych (była ona bardzo zniszczona). Po wejściu do budki należało wykręcić numer 62442 na tarczy telefonu (numerologicznym odpowiednikiem kodu jest słowo „magic” – ang. magia). Należało też podać nazwisko i cel przybycia. Otrzymywało się wówczas plakietkę, po czym budka-winda zjeżdżała na poziom B8, gdzie znajdował się hol główny Ministerstwa Magii. Innym sposobem dostania się do Ministerstwa była sieć Fiuu. W Ministerstwie można było się też aportować.

W centrum holu głównego stała Fontanna Magicznego Braterstwa, przedstawiająca parę czarodziejów, centaura, skrzata i goblina. Podłogą holu była wypolerowana, lśniąca posadzką z ciemnego drewna. W ścianach znajdowały się kominki, służące do podróży siecią Fiuu. Na granatowym suficie znajdowały się złote symbole, zmieniające się jak tablica ogłoszeń. Biura i pokoje Ministerstwa posiadały zaczarowane okna, za którymi pogoda była dowolnie modyfikowana przez pracowników. Siedziba Ministerstwa składała się z kilku pięter, między którymi kursowały złote windy. Przesyłki wewnętrzne pracowników wysyłane były przez zaczarowane papierowe samolociki, zaopatrzone odpowiednią pieczątką. Dawniej używano sów, jednak ze względu na bałagan związany z nimi, zrezygnowano z nich.

Piętra Ministerstwa Magii

Departament Tajemnic

Pracowali tam Broderyk Bode, Croaker, Augustus Rookwood. Ludzie pracujący w Departamencie Tajemnic to tzw. Niewymowni, nikt nie wiedział, czym się zajmowali. Departament składał się z kilku sal, m.in. Sali Przepowiedni i Sali Śmierci. Znajdował się tam również zawsze zamknięty pokój.

Znajdował się na dziewiątym piętrze.

Sala Śmierci – prostokątne pomieszczenie, w którym zginął Syriusz Black. Pośrodku znajdowało się duże zagłębienie z podium i kamiennym łukiem, na którym powiewała postrzępiona kurtyna, zza której dochodziły stłumione szepty. Wokół podium wznosiły się kamienne ławki na kształt amfiteatru.

Atrium

Miejsce stworzone na kształt holu – znajdowały się tam kominki teleportujące pracowników do pracy oraz ozdobna fontanna (Wiemy, że w 1996 roku została zniszczona wskutek walki prof. Albusa Dumbledore z Voldemortem, a na jej miejscu została ostawiona nowa, z pomnikiem przedstawiającym czarodziejów czystej krwi siedzących na tronie składającym się z nagich ciał mugoli i mugolaków.

Znajdowało się na ósmym piętrze.

Departament Magicznych Gier i Sportów

Pracowali tam Ludo Bagman i Berta Jorkins. Znajdowały się tam Siedziba Główna Brytyjskiej i Irlandzkiej Ligi Quidditcha, Zarząd Klubu Gargulkowego, Urząd Patentów Absurdalnych.

Znajdował się na siódmym piętrze.

Departament Transportu Magicznego

Pracowała tam Edgecombe. Znajdowały się tam Biuro Główne Sieci Fiuu, Zarząd Nadzoru Miotlarskiego, Komisja Kwalifikacyjna Teleportacji, Urząd Świstoklików.

Znajdował się na szóstym piętrze.

Departament Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów

Znajdowały się tam Międzynarodowa Komisja Handlu Magicznego, Międzynarodowy Urząd Prawa Czarodziejów, Biuro Brytyjskiego Przedstawicielstwa Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów. Głównym zadaniem tego wydziału było podtrzymywanie lub zaczynanie dobrego kontaktu i współpracy z innymi czarodziejami z różnych krajów świata.

W IV tomie przygód Harry’ego Pottera dyrektorem owego departamentu był Barty Crouch, a po skończeniu Hogwartu (IV tom) pracę tam podjął Percy Weasley.

Znajdował się na piątym piętrze.

Departament Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami

Pracowali tam Amos Diggory, Cuthbert Mockridge i Dirk Cresswell. Znajdowały się tam Wydział Zwierząt, Istot i Duchów, Urząd Łączności z Goblinami, Biuro Doradztwa w Zwalczaniu Szkodników.

Znajdował się na czwartym piętrze.

Departament Magicznych Wypadków i Katastrof

Pracował tam Arnold Peasegood. Znajdowały się tam Czarodziejskie Pogotowie Ratunkowe, Kwatera Główna Amnezjatorów, Komitet Łagodzenia Mugoli.

Znajdował się na trzecim piętrze.

Departament Przestrzegania Prawa Czarodziejów

Zajmował się ściganiem i wymierzaniem kary czarodziejom, którzy wbrew prawu użyli czarów. W większości jego pracownicy łapali Śmierciożerców. Od 1981 do 1990 roku dyrektorem był Bartemiusz Crouch Sr, do 1996 roku – Amelia Bones, po niej rok czasu sprawowali urząd Pius Thicknesse, po nim Corban Yaxley, a od 1998 roku – Harry Potter. Pracowali tam Mafalda Hopkirk, John Dawlish, Nimfadora Tonks, Alastor Moody, Kingsley Shacklebolt, Rufus Scrimgeour, Williamson, Savage, Proudfoot, a także Frank i Alicja Longbottom. Znajdowały się tam Urząd Niewłaściwego Użycia Czarów, Kwatera Główna Aurorów, Służby Administracyjne Wizengamotu, Biuro Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli, 20-osobowa Brygada Uderzeniowa zwalczająca najbardziej niebezpiecznych kryminalistów.

Znajdował się na drugim piętrze.

Biuro Aurorów

Aurorzy byli wyszkolonymi przez Ministerstwo Magii czarodziejami specjalizującymi się w walce z czarnoksiężnikami. W szczególnych przypadkach mogli używać Zaklęć Niewybaczalnych.

Kandydaci na aurorów musieli zaliczyć owutemy z obrony przed czarną magią, transmutacji, zaklęć, eliksirów i zielarstwa na ocenę przynajmniej P (Powyżej oczekiwań). Następnie uczęszczali na trzyletni Uniwersytet Aurorów, gdzie sprawdzano ich pod kątem charakteru i umiejętności. W Ministerstwie Magii testowano ich odporność na presję z zewnątrz, wytrwałość i poświęcenie. Ministerstwo Magii nie przyjmowało kandydatów z przeszłością kryminalną.

Znanymi z powieści aurorami byli Alastor Moody, Alicja i Frank Longbottomowie, Nimfadora Tonks, Kingsley Shacklebolt, ponadto nieopisani dokładnie: Dawlish, Wiliamson i Savage.

Szefem Biura Aurorów był Rufus Scrimgeour, a następnie Gawain Robards.

Wizengamot

Swoją siedzibę miał tam również sąd czarodziejów, Wizengamot. Jego sędziowie na rozprawach ubrani byli we fioletowe szaty z wyhaftowaną literą W na piersiach po lewej stronie. Funkcję Głównego Maga Wizengamotu (z roczną przerwą) sprawował do 1996 roku Albus Dumbledore. Nazwa Wizengamotu powstała jako złożenie słów „Wizard” (czarodziej) i „Witenagemot”, staroangielskiego słowa, oznaczającego spotkanie mędrców.