Minos Kokkinakis
Minos Kokkinakis (gr. Μίνως Κοκκινάκης; ur. 25 stycznia 1919 w Sitii, zm. 28 stycznia 1999 tamże) – grecki działacz religijny, członek wyznania Świadków Jehowy (były wyznawca Greckiego Kościoła Prawosławnego), który prowadził kampanię w celu zniesienia zakazu prozelityzmu w Grecji, traktowanego przez prawo greckie jako przestępstwo. Łącznie od roku 1938 Kokkinakis był przeszło 60 razy aresztowany, 18 razy stawał przed greckimi sądami i spędził ponad 6 lat w więzieniu za prozelityzm[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
handlowiec |
Życiorys edytuj
Kokkinakis, z zawodu handlowiec, został świadkiem Jehowy w 1936 roku. W 1938 roku został pierwszym członkiem wyznania Świadków Jehowy w Grecji, aresztowanym za naruszenie prawa zakazującego prozelityzmu, które właśnie zostało wprowadzone w tym kraju przez rząd dyktatora Metaksasa. Na mocy tego prawa w latach 1938–1992 aresztowano wyznawców Świadków Jehowy 19 147 razy[1].
W roku 1938 Kokkinakis bez żadnego procesu został zesłany na 13 miesięcy na wyspę Amorgos na Morzu Egejskim. W roku 1939 skazano go dwukrotnie – za każdym razem na dwa i pół miesiąca. W roku 1940 Kokkinakisa wywieziono na sześć miesięcy na wyspę Melos. W następnym roku ponad 18 miesięcy spędził w wojskowym więzieniu w Atenach. W roku 1949 Minosa Kokkinakisa zesłano na wyspę Makronisos. W latach 50. był aresztowany sześć razy, w więzieniu spędził 10 miesięcy. W następnej dekadzie aresztowano go cztery razy i skazano w sumie na osiem miesięcy. 20 marca 1986 roku Sąd Karny w Lasithi na Krecie rozpatrzył sprawę Kokkinakisów (Minosa i jego żony) i orzekł, iż dopuścili się prozelityzmu. Oboje zostali skazani na 4 miesiące więzienia. Kokkinakisowie odwołali się do Sądu Apelacyjnego na Krecie. 17 marca 1987 roku sąd ten uniewinnił żonę Kokkinakisa, ale utrzymał w mocy jego wyrok, obniżając go do 3 miesięcy więzienia. Minos Kokkinakis odwołał się do Sądu Kasacyjnego – Sądu Najwyższego Grecji. Jednak 22 kwietnia 1988 roku wniosek o apelację został oddalony. 22 sierpnia 1988 roku Kokkinakis zwrócił się o pomoc do Europejskiej Komisji Praw Człowieka. 21 lutego 1992 roku jego prośbę uznano za uzasadnioną i przedłożono ją Europejskiemu Trybunałowi Praw Człowieka. Rozprawa odbyła się 25 listopada 1992 roku[2][3].
W dniu 25 maja 1993 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka uznał, że obywatel Grecji ma prawo mówić drugim o swych poglądach religijnych. Trybunał ten orzekł, iż rząd Grecji pogwałcił prawo Kokkinakisa do wolności wyznania, i zasądził mu odszkodowanie w wysokości 400 tys. drachm[2] (ok. 14 400 dolarów). W uzasadnieniu wyroku stwierdzono, że Świadkowie Jehowy rzeczywiście są znaną religią oraz Religia stanowi część stale odnawianego nurtu myśli ludzkiej i nie do pomyślenia jest, by została wyłączona z publicznej dyskusji.
Wyrok ten był często cytowany w podobnych przypadkach dotyczących prozelityzmu w Grecji, co doprowadziło do zmiany sytuacji prawnej nie tylko Świadków Jehowy, ale też członków wyznań zielonoświątkowych, a nawet buddyjskich. Po raz pierwszy ETPC uznał jakieś państwo za winne pogwałcenia prawa do wolności wyznania[1][4].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Watchtower, Wspomnienie 50-letniej batalii o prawo do głoszenia [online], jw.org, 7 stycznia 2019.
- ↑ a b KOKKINAKIS v. GREECE, European Court of Human Rights, Strasbourg 1993 [dostęp 2013-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-14] (ang.).
- ↑ IN PRACTICE, the right to freedom of thought, conscience and religion, includes…, European Court of Human Rights, Strasbourg 1993 [dostęp 2023-07-28] (ang.).
- ↑ Watchtower, Sprawa Kokkinakis przeciwko Grecji: Mija 30 lat od wydania przez ETPC przełomowego orzeczenia. Orzeczenie ETPC pomaga chronić podstawowe prawa religijne w całej Europie [online], jw.org, 25 maja 2023.
Bibliografia edytuj
- KOKKINAKIS v. GREECE, European Court of Human Rights, Strasbourg 1993 [dostęp 2013-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-14] (ang.).
- Felix Corley, Obituary: Minos Kokkinakis, „The Independent”, 10 marca 1999 [dostęp 2013-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
- „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy” 1 grudnia 1998 s. 19-22; 1 września 1993, ss. 27–31
- Rocznik Świadków Jehowy 1994 ss. 67, 68, 82, 83, 108, 110
- „Przebudźcie się!” 8 marca 1996, s. 21
- ‛Składajmy dokładne świadectwo o Królestwie Bożym’ s. 200
- Watchtower, Świadkowie Jehowy – historia żywej wiary, część 2: Niech zajaśnieje światło [online], jw.org, 2011 [dostęp 2015-12-18].
- Human Rights Watch World Report 2000 – Greece [online], Human Rights Watch, 1 grudnia 1999 [dostęp 2013-07-22] (ang.).
- Christian Jehovah’s Witnesses of Greece [online], Center for Documentation and Information on Minorities in Europe – Southeast Europe, wrzesień 2002 [dostęp 2013-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-09] (ang.).
- Μπάμπη Ανδρεόπουλου, Μπάμπης Ανδρεόπουλος Οι ελληνικές υποθέσεις των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Στρασβούργο – Επωνύμως – δικαιωματικά! τεύχος 7, Οκτώβριος 2000 [online], październik 2000 [dostęp 2013-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-26] (gr.).