Mirocin Górny

wieś w województwie lubuskim

Mirocin Górny (niem. Ober Herzogswaldau[4], dawniej Bolesławów Górny[5]) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Kożuchów.

Mirocin Górny
wieś
Ilustracja
Dwór w Mirocinie Górnym z XVIII w.
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

nowosolski

Gmina

Kożuchów

Liczba ludności (2022)

603[2]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

67-128[3]

Tablice rejestracyjne

FNW

SIMC

0910386

Położenie na mapie gminy Kożuchów
Mapa konturowa gminy Kożuchów, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mirocin Górny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mirocin Górny”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Mirocin Górny”
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego
Mapa konturowa powiatu nowosolskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mirocin Górny”
Ziemia51°45′10″N 15°30′53″E/51,752778 15,514722[1]
Kościół św. Jerzego w Mirocinie Górnym z XIV w.

Dawne nazwy miejscowości to między innymi Herzogwald (1305)[6], Herczoiwalde (1321), Herczogenwalde (1417-1452), Herzigwalde Ober (1578)[7].

Na terenie wsi znajdują się dwa stanowiska archeologiczne wpisane do rejestru zabytków[4]. W okolicach wsi znajduje się 5 cmentarzysk kurhanowych z epoki brązu. W okolicach wsi znajdują się pozostałości zasiedleń ludności należącej do kultury łużyckiej[4].

Pierwsze wzmianki o tej części wsi Mirocin sięgają roku 1352 (proboszcz Nicolaus). W XIII wieku nastąpiła lokacja wsi[4]. Miejscowość obejmowała okoliczne parafie i dopiero w 1522 roku odłączono od niej kościół w Mirocinie Dolnym. W XV wieku rozbudowano kościół i dodano do niego wieże (zachował się dzwon z 1489 roku)[8].

Kolejni właściciele miejscowości : Waltherius de Herzoginwalde (1321), Hantsche von Glaubitz (1417-1452), Hans Liedlau, Albrecht von Schlichting (1512),Ernest von Dyherrn i Nickel von Stosch (1535), Georg Gotthard von Dyherrn (1597), Carl von Schell, Juliusa Wilke (1937)[9].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Układ przestrzenny wsi zachował się w swojej historycznej postaci, nie doświadczając mocnych zaburzeń[4].

Demografia

edytuj

Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[10]:

Rok Ilość mieszkańców
1791 667[11]
1830 671[12]
1844 805[13]
1912 652[14]
1998 628
2002 627
2009 635
2011 642
2021 603

Od roku 1998 do 2021 liczba osób żyjących w Mirocinie Górnym zmniejszyła się o 4%.[15]

Zabytki

edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[16]:

  • kościół parafialny pod wezwaniem św. Jerzego, z XIV wieku, XVI wieku
  • zabytkowe ogrodzenie kościoła z bramą[17]
  • cmentarz przykościelny założony w XVI wieku[18]
  • szkoła, z połowy XIX wieku
  • karczma, z połowy XIX wieku
  • szpital, 1846
  • park dworski o powierzchni 7 hektarów, z końca XIX wieku[19]
  • oficyna dworska (nr 88)
  • domy nr 73, murowano-szachulcowy, nr 82, nr 83, z połowy XIX wieku.

inne zabytki:

  • zabytkowy, poniemiecki cmentarz z drzewem cierniowym
  • dwór Georga Gottarda von Dyherna z XVIII wieku
Osobny artykuł: Dwór w Mirocinie Górnym.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81004
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 796 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d e Kazimiera Kalita-Skwirzyńska, Układ ruralistyczny wsi [online], zabytek.pl [dostęp 2025-03-23] (pol.).
  5. Mirocin Górny - Ober Herzogswaldau [online], www.glogow.pl [dostęp 2023-12-27].
  6. Jan Muszyński, Stanisław Kowalski, Ogrodzenie kościoła z bramą [online], zabytki.pl [dostęp 2025-03-23] (pol.).
  7. Jerzy Nowiński, Stajnia z masztalernią [online], zabytki.pl [dostęp 2025-03-23] (pol.).
  8. Mirocin Górny - Ober Herzogswaldau [online], www.glogow.pl [dostęp 2020-02-07].
  9. Jerzy Dubiel, MIROCIN GÓRNY /Ober Herzogswaldau/ | zamki, pałace, dworki [online] [dostęp 2020-02-07] (pol.).
  10. Wieś Mirocin Górny (lubuskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, wypadki drogowe, kierunkowy, edukacja, demografia, tabele, zabytki, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-03] (pol.).
  11. https://zabytek.pl/pl/obiekty/uklad-ruralistyczny-wsi-788147/dokumenty/PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_08_EN.242873/2
  12. Jerzy T. Nowiński, Zespół pałacowo-folwarczny [online], zabytek.pl [dostęp 2025-03-23] (pol.).
  13. Kazimiera Kalita-Skwirzyńska, Układ ruralistyczny wsi [online], Zabytek.pl [dostęp 2025-03-23] (pol.).
  14. Ober Herzogswaldau, Freystadt, Liegnitz, Schlesien, Preussen [online], meyersgaz.org [dostęp 2025-03-24] (niem.).
  15. Wieś Mirocin Górny (lubuskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, wypadki drogowe, kierunkowy, edukacja, demografia, tabele, zabytki, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-21] (pol.).
  16. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 44-45. [dostęp 2013-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-30)].
  17. Jan Muszyński, Stanisław Kowalski, Ogrodzenie kościoła z bramą [online], zabytki.pl [dostęp 2025-10-23] (pol.).
  18. E. Lukas, R. Awzan, Cmentarz ewangelicki przykościelny [online], zabytki.pl [dostęp 2025-10-23] (pol.).
  19. Biuro Projektowo-Technologiczne Przemysłu Rolnego i Organizacji Przedsiębiorstw Rolnych "BIPROZET", Park [online], zabytki.pl [dostęp 2025-10-23] (pol.).