Mirosław Różański

polski oficer

Mirosław Różański (ur. 1 grudnia 1962 w Głogowie) – polski wojskowy i polityk, generał broni Wojska Polskiego, doktor nauk o obronności, w latach 2015–2017 dowódca generalny rodzajów sił zbrojnych, senator XI kadencji.

Mirosław Różański
Ilustracja
Mirosław Różański (2015)
generał broni generał broni
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1962
Głogów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

42 pułk zmechanizowany
34 Brygada Kawalerii Pancernej
17 Brygada Zmechanizowana
11 Dywizja Kawalerii Pancernej
Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych

Stanowiska

szef sztabu 34 Brygady Kawalerii Pancernej
dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej
szef sztabu w dowództwie 11 Dywizji Kawalerii Pancernej
dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej
dowódca brygadowej grupy bojowej w ramach VIII zmiany PKW Irak
dowódca 11 Dywizji Kawalerii Pancernej
dowódca generalny rodzajów sił zbrojnych

Główne wojny i bitwy

stabilizacja Iraku

Późniejsza praca

polityk

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złota Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” Gwiazda Iraku Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie (RFN)

Życiorys edytuj

Wykształcenie edytuj

 
Prezydent RP Bronisław Komorowski oraz Mirosław Różański na uroczystości przekazania dowodzenia nad Dowództwem Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych (2015)
 
Mirosław Różański na Przystanku Woodstock (2017)

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych, którą ukończył z wyróżnieniem w 1986. W 1989 ukończył kurs dowódców batalionu w Centrum Doskonalenia Oficerów. W latach 1992–1993 odbył studia drugiego stopnia na Akademii Obrony Narodowej. Na tej samej uczelni w 1998 ukończył kurs taktyczno-operacyjny, a w 2000 został absolwentem Podyplomowego Studium Polityki Obronnej (przedstawiając pracę pt. Profesjonalne siły zbrojne podstawowym czynnikiem bezpieczeństwa narodowego). W 2011 na Wydziale Zarządzania i Dowodzenia AON uzyskał stopień doktora w zakresie nauk o obronności w oparciu o rozprawę zatytułowaną Efektywność działań polskich kontyngentów wojskowych tworzonych z etatowych jednostek w operacjach ekspedycyjnych[1].

Przebieg służby wojskowej edytuj

Służbę wojskową rozpoczął w 42 pułku zmechanizowanym w Żarach na stanowisku dowódcy plutonu. W 1987 objął stanowisko dowódcy kompanii szkolnej, a w 1989 został dowódcą kompanii zmechanizowanej, z którą wziął udział w ćwiczeniach „Przyjaźń 1989”, będących pierwszymi w Polsce ćwiczeniami obserwowanymi przez przedstawicieli NATO. W 1990 został szefem sztabu batalionu szkolnego, następnie wyznaczono go na dowódcę 2 batalionu zmechanizowanego w 42 pułku zmechanizowanym. Później został starszym oficerem operacyjnym w sztabie 42 pułku zmechanizowanego. W 1994 skierowany został na praktykę do oddziału szkolenia bojowego Śląskiego Okręgu Wojskowego. Po jej ukończeniu objął stanowisko szefa szkolenia 34 Brygady Kawalerii Pancernej w Żaganiu. W 1996 w tej samej brygadzie został jej szefem sztabu. W 1999 mianowany dowódcą 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej w Międzyrzeczu, a w 2003 szefem sztabu 11 Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu.

W sierpniu 2005 otrzymał nominację na stopień generała brygady[2]. W tym samym roku ponownie przejął obowiązki dowódcy 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej. Zainicjował i wprowadził nowy model szkolenia strzelców wyborowych w wojskach lądowych. Wdrażał do sił zbrojnych transporter opancerzony KTO Rosomak, odpowiadał za sformowanie pierwszego w pełni zawodowego batalionu zmotoryzowanego (który wziął udział w I i II zmianie PKW w Afganistanie). W 2007 jako dowódca brygadowej grupy bojowej wraz z żołnierzami swojej brygady uczestniczył w VIII zmianie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku. Dowodzona przez niego grupa stacjonowała w bazie w Al-Kut, brała udział w kilku operacjach przeciwko rebeliantom, jak również uczestniczyła w akcjach humanitarnych w prowincji Wasit. W okresie dowodzenia przez Mirosława Różańskiego brygadą jednostka ta trzykrotnie (2006, 2007 i 2008) była wyróżniana Znakiem Honorowym Sił Zbrojnych RP. W 2008 prezydent RP Lech Kaczyński w uznaniu zasług wręczył generałowi Flagę Narodową. W trakcie misji w Iraku został natomiast odznaczony przez prezydenta Salwadoru.

W 2008 Mirosław Różański objął funkcję zastępcy szefa Zarządu Planowania Strategicznego P-5 Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie. W sierpniu 2009 przeszedł na stanowisko dowódcy 11 Dywizji Kawalerii Pancernej. W tymże miesiącu mianowany na stopień generała dywizji[3]. Formował na bazie 17 BZ i jednostek dywizji grupę bojową UE, która w 2010 stała się pierwszym oddziałem bojowym zadeklarowanym przez Polskę do sił Unii Europejskiej. W latach 2010–2011 dowodzona przez niego 11 DKP przygotowała VIII i IX zmianę PKW w Afganistanie. W latach 2012–2013 był dyrektorem Departamentu Strategii i Planowania Obronnego Ministerstwa Obrony Narodowej. Pracował w międzynarodowym zespole koordynacyjnym przy ministrze rozwoju regionalnego, pełnił także funkcję pełnomocnika ministra obrony narodowej do spraw reformy systemu zarządzania, kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi RP. W zarządzanym przez niego departamencie opracowano zatwierdzoną przez Radę Ministrów Strategię rozwoju systemu bezpieczeństwa narodowego Rzeczypospolitej Polskiej. W 2013 został dowódcą Grupy Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, która zajęła się stworzeniem warunków do powstania DG RSZ od stycznia 2014. Następnie był radcą koordynatorem sekretarza stanu w resorcie obrony[4].

9 czerwca 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski mianował na stanowisko dowódcy generalnego rodzajów sił zbrojnych (od 30 czerwca 2015)[5], a sierpniu tego samego roku awansował go na stopień generała broni[6]. 12 grudnia 2016 Mirosław Różański złożył wniosek o zwolnienie z zawodowej służby wojskowej[7]. 31 stycznia 2017 zakończył pełnienie funkcji dowódcy generalnego RSZ[8], przechodząc w stan spoczynku.

W lipcu 2022 przedstawiono mu zarzuty niedopełnienia obowiązków i przekroczenia uprawnień w sprawie organizacji pokazów lotniczych Radom Air Show w 2015. Generał nie przyznał się do tych czynów, uznając je za motywowane politycznie[9][10][11].

Działalność społeczna i polityczna edytuj

W latach 1982–1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[12][13].

W 2017 powołał Fundację Bezpieczeństwa i Rozwoju Stratpoints, w której objął stanowisko prezesa[14][15][16]. W 2020 wszedł w skład sztabu kandydata na prezydenta RP Szymona Hołowni[17]. Został też członkiem kolegium ekspertów think tanku Instytut Strategie 2050, związanego z ruchem Polska 2050 Szymona Hołowni[18].

W wyborach parlamentarnych 2023 był kandydatem paktu senackiego z ramienia Trzeciej Drogi do Senatu w okręgu nr 20. Uzyskał mandat senatora XI kadencji, otrzymując 104 047 głosów (59,15%)[19].

Życie prywatne edytuj

Syn Bogusława i Heleny[20]. Żonaty, ma troje dzieci[21].

Służba wojskowa edytuj

Awanse generalskie edytuj

Odznaczenia i wyróżnienia edytuj

Ordery i odznaczenia edytuj

Nagrody i wyróżnienia edytuj

Publikacje edytuj

  • Dlaczego przegramy wojnę z Rosją (współautor z Juliuszem Ćwieluchem), „Znak”, Kraków 2018, ISBN 978-83-240-5506-7.

Przypisy edytuj

  1. Dr Mirosław Różański, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-05-27].[martwy link]
  2. a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 sierpnia 2005 r. nr 111-43-05 o nadaniu stopni oficerskich generałów i admirałów (M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697).
  3. a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 sierpnia 2009 r. nr 112-23-09 o nadaniu stopni oficerskich generała dywizji oraz generała brygady (M.P. z 2009 r. nr 54, poz. 756).
  4. Mirosław Różański, stratpoints.pl [zarchiwizowane 2023-11-02].
  5. a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 czerwca 2015 r. nr 112.25.2015 o mianowaniu Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych (M.P. z 2015 r. poz. 604).
  6. a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 lipca 2015 r. nr 112.28.2015 w sprawie mianowania na stopień generała broni (M.P. z 2015 r. poz. 745).
  7. Komunikat BBN [online], bbn.gov.pl, 15 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-16].
  8. a b Postanowienie nr 112.9.2017 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 stycznia 2017 r. o zwolnieniu Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych (M.P. z 2017 r. poz. 246).
  9. Gen. Różański o zarzutach: są związane z bieżącą polityką MON [online], Polska Agencja Prasowa, 21 lipca 2022 [dostęp 2023-07-06].
  10. Gen. Różański: Postawione zarzuty są związane z bieżącą polityką MON [online], polsatnews.pl, 25 lipca 2022 [dostęp 2023-07-06].
  11. Zarzuty dla byłego dowódcy rodzajów sił zbrojnych generała Mirosława R. [online], „Rzeczpospolita”, 25 lipca 2022 [dostęp 2023-07-06].
  12. Dorota Kania, Kim są generałowie, którzy wywołują bunt? 'Kolejna kasta, która się broni’ [online], niezalezna.pl, 29 marca 2017 [dostęp 2019-03-06].
  13. Rafał Lesiecki, Gen. Różański: chciałem pokazać, że nie godzę się na poniżanie kadry [online], defence24.pl, 1 września 2017 [dostęp 2019-03-06].
  14. Marcin Sztandera, Generałowie, którzy Generałowie odeszli z armii, powołali fundację. Liczą na współpracę z prezydentem Dudą [online], wyborcza.pl, 5 września 2017 [dostęp 2020-06-22].
  15. Fundator i zarząd, stratpoints.pl [zarchiwizowane 2017-09-14].
  16. Fundacja Bezpieczeństwa i Rozwoju Stratpoints, mojepanstwo.pl [zarchiwizowane 2018-04-12].
  17. Łukasz Grzegorczyk, Hołownia zaskoczył nowym nazwiskiem. Jego ekspert nie chciał być marionetką PiS [online], natemat.pl, 20 stycznia 2020 [dostęp 2020-06-22].
  18. Kolegium ekspertów, strategie2050.pl [zarchiwizowane 2020-10-20].
  19. Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2023 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2023-10-17].
  20. Dane osoby pełniącej funkcje publiczne [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-11-27].
  21. Gen. Mirosław Różański nowym Dowódcą Generalnym Sił Zbrojnych [online], defence24.pl, 9 czerwca 2015 [dostęp 2023-11-02].
  22. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 sierpnia 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 103, poz. 1033).
  23. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 listopada 1999 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 89).
  24. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 grudnia 2008 r. o nadaniu odznaczeń wojskowych (M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 400).
  25. Postanowienie nr 9/OP/2009 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji [online], Dziennik Urzędowy MSWiA, 28 września 2010 [dostęp 2023-08-28].
  26. Dariusz Brożek, Niemcy uhonorowali generała Różańskiego [online], gazetalubuska.pl, 17 czerwca 2012 [dostęp 2015-06-10].
  27. Знак народної пошани „За міжнародне співробітництво” [online], vto-orden.com.ua [dostęp 2024-01-09] (ukr.).
  28. Dariusz Brożek, Nasi żołnierze dostali Buzdygany [online], gazetalubuska.pl, 28 marca 2010 [dostęp 2023-11-02].
  29. Dowódca 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej: gen. dyw. Mirosław Różański, 11ldkpanc.mil.pl, 3 sierpnia 2009 [zarchiwizowane 2011-07-25].
  30. Nowi Honorowi Ambasadorzy Żagania, umzagan.nazwa.pl, 17 września 2010 [zarchiwizowane 2015-06-10].
  31. Generał Różański został Honorowym Obywatelem Gminy Grębocice [online], naszemiasto.pl, 11 listopada 2017 [dostęp 2023-11-02].
  32. Gen. Mirosław Różański nowym dowódcą generalnym RSZ [online], bbn.gov.pl, 1 lipca 2015 [dostęp 2020-06-22].
  33. Świętoszowscy pancerniacy świętowali [online], polska-zbrojna.pl, 5 sierpnia 2013 [dostęp 2015-06-10].

Bibliografia edytuj