Mirunga południowa
Mirunga południowa[3], słoń morski południowy (Mirounga leonina) – gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny fokowatych.
| ||
| Mirounga leonina[1] | ||
| (Linnaeus, 1758) | ||
 samiec | ||
 samica | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | drapieżne | |
| (bez rangi) | płetwonogie | |
| Rodzina | fokowate | |
| Rodzaj | mirunga | |
| Gatunek | mirunga południowa | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
| ||
Występuje w wodach antarktycznych.
RozmiaryEdytuj
Mirunga południowa osiąga większe rozmiary od mirungi północnej i zamieszkuje rozleglejszy obszar. Samce osiągają średnio długość 4,5 m przy masie 1,5-3,0 t, maksymalnie 3,7 t i długość 5,8 m (podawane czasem większe rozmiary wynikają z uwzględnienia płetw, podczas gdy standardowo mierzy się długość od czubka pyska do końca ogona)[2]. Samice są dużo mniejsze, osiągają długość 2,6-3 m i masę 350-600 kg (wyjątkowo duże do 800 kg).
ZachowanieEdytuj
Mirungi żywią się głównie głowonogami (75%) i rybami (25%). Gatunek ten żeruje u wybrzeży Antarktydy, zaś rozmnaża się na wyspach wokół kontynentu. Zwierzęta te są zdolne do odbywania bardzo dalekich podróży, pewien młody samiec z południowo-wschodniego Pacyfiku w ciągu 11 miesięcy przepłynął dystans ok. 29 tysięcy kilometrów, oddalając się nawet 640 km na zachód od wybrzeży Ameryki Południowej[4].
Mirungi spędzają większość czasu w wodzie, nurkują typowo na 20–30 minut, na głębokość od 300 do 500 metrów. Rekordowe nurkowanie pewnej samicy trwało 2 godziny[2]; inne zwierzę zanurkowało na głębokość ponad 2000 m[5]. W czasie sezonu rozrodczego samce stają się bardzo agresywne. Walczą wtedy między sobą o terytoria, a "haremy" samców dochodzą do 120–150 samic.
Na mirungi polowano w XIX w. dla ich cennego tłuszczu, na Georgii Południowej aż do 1964 roku. Program ochrony tych ssaków sprawił, że ich liczebność podniosła się, osiągając obecnie ok. 700 000 osobników, a ich istnienie nie jest już zagrożone.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Mirounga leonina, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c G.J.G. Hofmeyr, Mirounga leonina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-14] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 154. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Elephant Seal Travels 18,000 Miles. ScienceDaily, 2011-12-13. [dostęp 2012-05-27].
- ↑ Ocean Warming Causes Elephant Seals to Dive Deeper. ScienceDaily, 2012-02-09. [dostęp 2012-05-27].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Animal Diversity Web: Mirounga leonina – southern elephant seal (ang.). animaldiversity.ummz.umich.edu. [dostęp 2011-03-19].