Mirunga południowa

Mirunga południowa
	Mirounga leonina
	(Linnaeus, 1758)
	; samiec
	; samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
(bez rangi)	płetwonogie
Rodzina	fokowate
Rodzaj	mirunga
Gatunek	mirunga południowa
	Synonimy
	Mirounga leonina crosetensis (Lydekker, 1909); Mirounga leonina falclandica (Peters, 1875); Mirounga leonina macquariensis (Lydekker, 1909); Phoca leonina Linnaeus, 1758; Macrorhinus leoninus macquariensis Lydekker, 1909; Macrorhinus leoninus crosetensis Lydekker, 1909;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mirunga południowa^[3], słoń morski południowy (Mirounga leonina) – gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny fokowatych.

WystępowanieEdytuj

Mirunga południowa występuje w Antarktyce i wodach subantarktycznych. Zamieszkuje wyspy Macquarie, Wyspy Kerguelena, Georgię Południową i Półwysep Valdés w Argentynie. Wędrujące populacje odnotowano także w Australii, Brazylii, Chile, Mauritiusie, Mozambiku, Namibii, Nowej Zelandii, Omanie i Urugwaju^[4]

RozmiaryEdytuj

Mirunga południowa osiąga większe rozmiary od mirungi północnej i zamieszkuje rozleglejszy obszar. Samce osiągają średnio długość 4,5 m przy masie 1,5-3,0 t, maksymalnie 3,7 t i długość 5,8 m (podawane czasem większe rozmiary wynikają z uwzględnienia płetw, podczas gdy standardowo mierzy się długość od czubka pyska do końca ogona)^[2]. Samice są dużo mniejsze, osiągają długość 2,6-3 m i masę 350-600 kg (wyjątkowo duże do 800 kg).

ZachowanieEdytuj

Harem słoni morskich na Wyspie Kerguelena

Mirungi żywią się głównie głowonogami (75%) i rybami (25%). Gatunek ten żeruje u wybrzeży Antarktydy, zaś rozmnaża się na wyspach wokół kontynentu. Zwierzęta te są zdolne do odbywania bardzo dalekich podróży, pewien młody samiec z południowo-wschodniego Pacyfiku w ciągu 11 miesięcy przepłynął dystans ok. 29 tysięcy kilometrów, oddalając się nawet 640 km na zachód od wybrzeży Ameryki Południowej^[5].

Mirungi spędzają większość czasu w wodzie, nurkują typowo na 20–30 minut, na głębokość od 300 do 500 metrów. Rekordowe nurkowanie pewnej samicy trwało 2 godziny^[2]; inne zwierzę zanurkowało na głębokość ponad 2000 m^[6].

W czasie sezonu rozrodczego samce stają się bardzo agresywne. Walczą wtedy między sobą o terytoria i dostęp do samic. Pojedynczy samiec może panować nad „haremem” liczącym do 50 samic; w przypadku większych grup samic, już kilka samców może z nimi kopulować^[7].

Na mirungi polowano w XIX w. dla ich cennego tłuszczu, na Georgii Południowej aż do 1964 roku. Program ochrony tych ssaków sprawił, że ich liczebność podniosła się, osiągając obecnie ok. 700 000 osobników, a ich istnienie nie jest już zagrożone.

Zobacz teżEdytuj

mirunga północna

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Mirounga leonina, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b ^c G.J.G.G.J.G. Hofmeyr G.J.G.G.J.G., Mirounga leonina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-14] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 154. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Mirounga leonina. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-03].
↑ Elephant Seal Travels 18,000 Miles. ScienceDaily, 2011-12-13. [dostęp 2012-05-27].
↑ Ocean Warming Causes Elephant Seals to Dive Deeper. ScienceDaily, 2012-02-09. [dostęp 2012-05-27].
↑ Hauswirth, M.: Mirounga leonina (ang.). Animal Diversity Web, 2020. [dostęp 2021-11-03].

[itis-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Mirounga leonina, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[iucn-2] G.J.G.G.J.G. Hofmeyr G.J.G.G.J.G., Mirounga leonina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-14] (ang.).

[Cichocki&inni-3] Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 154. ISBN 978-83-88147-15-9.

[Wilson&Reeder-4] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Mirounga leonina. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-03].

[5] Elephant Seal Travels 18,000 Miles. ScienceDaily, 2011-12-13. [dostęp 2012-05-27].

[6] Ocean Warming Causes Elephant Seals to Dive Deeper. ScienceDaily, 2012-02-09. [dostęp 2012-05-27].

[adw-7] Hauswirth, M.: Mirounga leonina (ang.). Animal Diversity Web, 2020. [dostęp 2021-11-03].

[3]

[1]

[2]

[4]

[5]

[6]

[7]