Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju sprinterskim

Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju sprinterskim odbywają się co roku pod patronatem Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU). Pierwsze mistrzostwa odbyły się w amerykańskiej miejscowości West Allis w 1970 r. Najczęściej zawody rozgrywano w Holandii (ośmiokrotnie). Kobiety i mężczyźni rywalizują od początku edycji na tych samych zawodach, startując na dystansach 500 i 1000 m.

Najwięcej tytułów wśród kobiet zdobyła reprezentantka NRD Karin Enke, która zwyciężała sześciokrotnie w latach 1980, 1981 i 1983-1987. Wśród mężczyzn najczęściej triumfował reprezentant ZSRR, WNP i Białorusi, Ihar Żalazouski, który był najlepszy w latach 1985, 1986, 1989 i 1991-1993. Dla reprezentacji Polski jedyne dwa medale wywalczyła Erwina Ryś-Ferens, która w latach 1978 i 1985 zajmowała trzecie miejsce.

Od 2020 roku zawody te rozgrywane są co dwa lata, tym samym miejscu i czasie co mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju.

Organizatorzy mistrzostw

edytuj

Medaliści

edytuj

Kobiety

edytuj

Mężczyźni

edytuj

Tabela medalowa

edytuj

Stan po MŚ 2024.

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1   Stany Zjednoczone 21 23 17 61
2   ZSRR 12 10 8 30
3   Holandia 11 15 24 50
4   Kanada 10 13 8 31
5   NRD 10 8 3 21
6   Niemcy 10 6 9 25
7   Japonia 7 12 13 32
8   Korea Południowa 7 3 4 14
9   Chiny 6 5 3 14
10   Rosja 6 3 4 13
11   Norwegia 3 4 5 12
12   Finlandia 1 2 0 3
13   Białoruś 1 1 1 3
  Szwecja 1 1 1 3
15   Polska 0 0 2 2
16   Austria 0 0 1 1
  Australia 0 0 1 1
  Czechy 0 0 1 1
  Włochy 0 0 1 1
  • Dorobek Związku Radzieckiego i WNP przedstawiono razem.
  • Dorobek RFN i zjednoczonych Niemiec przedstawiono razem.

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj