Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2012 (HSBC Asian Sevens Series 2012) – czwarte mistrzostwa Azji w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez ARFU mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Azji. Zostały rozegrane w formie czterech turniejów, w tym trzech rankingowych, rozegranych pomiędzy 1 września a 3 listopada 2012 roku.
Mistrzem Azji została reprezentacja Hongkongu, występując we wszystkich trzech finałach i wygrywając dwa z nich[1][2][3].
Informacje ogólne
edytuj
Cykl składał się z czterech turniejów, a punkty do klasyfikacji generalnej przysługiwały w trzech z nich. Pierwsze dwa zawody zgromadziły dwanaście drużyn, w trzecim rywalizowało zaś szesnaście. W walce o tytuł mistrzowski wzięło udział szesnaście zespołów. Mistrzem Azji zostawała drużyna, która po rozegraniu trzech rankingowych turniejów – w Szanghaju, Kota Kinabalu i Mumbaju – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca[4][5][6]:
| Miejsce
|
Punkty
|
| 1
|
16
|
| 2
|
15
|
| 3
|
14
|
| 4
|
13
|
| 5
|
12
|
| 6
|
11
|
| 7
|
10
|
| 8
|
9
|
| 9
|
8
|
| 10
|
7
|
| 11
|
6
|
| 12
|
5
|
| 13
|
4
|
| 14
|
3
|
| 15
|
2
|
| 16
|
1
|
Według wyników klasyfikacji generalnej rozstawiono również uczestników czwartych zawodów, w Singapurze, który był jednocześnie azjatycką kwalifikacją do Pucharu Świata, a spośród dwunastu reprezentacji awans do turnieju finałowego uzyskały czołowe trzy[4][7]. Czołowa trójka cyklu uzyskała awans do turnieju Hong Kong Sevens 2013 rozegranego w ramach IRB Sevens World Series sezonu 2012/2013, uzyskując szansę na uzyskanie statusu stałego uczestnika w sezonie 2013/2014[8][9].
Liczba stałych uczestników cyklu zwiększyła się z czterech do dziesięciu i zostali nimi Chiny, Hongkong, Japonia, Kazachstan, Malezja, Filipiny, Singapur, Korea Południowa, Sri Lanka i Tajlandia[4].
Drugi sezon z rzędu sponsorem tytularnym zawodów był HSBC, zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami zwiększono liczbę turniejów rankingowych do trzech[10].
Podczas wszystkich zawodów sezonu odbyły się treningi i pokazy dla dzieci[4].
Borneo Sevens 2012
edytuj
Shanghai Sevens 2012
edytuj
Mumbai Sevens 2012
edytuj
Singapore Sevens 2012
edytuj
W turnieju, będącym azjatycką kwalifikacją do Pucharu Świata wzięło udział dwanaście reprezentacji. Podstawę do rozstawienia zespołów stanowiły wyniki trzech rankingowych rund mistrzostw Azji. W pierwszym dniu drużyny rywalizowały systemem kołowym w czterech trzyzespołowych grupach o awans do rozegranych w tym samym dniu ćwierćfinałów, w drugim zaś odbyły się półfinały oraz mecze o poszczególne miejsca, z których pierwsze trzy były premiowane awansem na Puchar Świata[11][12].
Do półfinałów awansowały reprezentacje Japonii, Hongkongu, Korei Południowej i Filipin[13]. Spośród tych zespołów jedynie Koreańczycy, zajmując czwarte miejsce, nie awansowali do turnieju finałowego Pucharu Świata, w zawodach zwyciężyła zaś Japonia[14].
W związku z ponownie rozgorzałym sporem o Wyspy Senkaku i nacjonalistycznymi protestami w chińskich miastach skierowanych przeciwko Japonii, ARFU uznał, iż nie będzie mógł zapewnić bezpieczeństwa zawodnikom z tego kraju. Z uwagi na fakt, iż wycofanie się Japończyków nastąpiło nie z ich winy, organizatorzy cyklu postanowili, iż do klasyfikacji końcowej za turniej w Szanghaju otrzymają oni średnią arytmetyczną dwóch swoich pozostałych występów. Kazachowie nie stawili się natomiast na turniej nie otrzymawszy wiz[15][16][17].
I miejsce
II miejsce
III miejsce
Malezja
Chiny
Indie
Singapur
Hongkong
Japonia
Chińskie Tajpej
Korea Południowa
Sri Lanka
Filipiny
Tajlandia
Zjednoczone Emiraty Arabskie
Kazachstan
Iran
Pakistan
Afganistan