Wikipedia

Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2010 – rzut oszczepem mężczyzn

Główny artykuł: Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2010.

Rzut oszczepem mężczyzn – jedna z konkurencji rozegranych podczas lekkoatletycznych mistrzostw Europy na Estadi Olímpic Lluís Companys w Barcelonie.

Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2010
Złoty medal Złoty medal

Norwegia Andreas Thorkildsen

Srebrny medal Srebrny medal

Niemcy Matthias de Zordo

Brązowy medal Brązowy medal

Finlandia Tero Pitkämäki

Do zawodów przystąpiło dwóch z trzech medalistów poprzednich mistrzostw Europy: złoty medalista Norweg Andreas Thorkildsen oraz drugi w Göteborgu Fin Tero Pitkämäki[1]. Brązowy medalista, Czech Jan Železný, kilka tygodni po mistrzostwach, we wrześniu 2006, zakończył karierę[2].

Terminarz edytuj

Data Godzina Runda
30 lipca 2010 Grupa A: 10:20
Grupa B: 12:00		 Eliminacja[3]
31 lipca 2010 20:05 Finał[3]

Rekordy edytuj

Tabela prezentuje rekord świata[4], Europy[5] oraz czempionatu Starego Kontynentu[6], a także najlepsze rezultaty w Europy i na świecie w sezonie 2010 przed rozpoczęciem mistrzostw.

Rekord świata   Jan Železný 98.48   Jena 25 maja 1996
Rekord Europy   Jan Železný 98.48   Jena 25 maja 1996
Rekord mistrzostw Europy   Steve Backley 89.72   Budapeszt 23 sierpnia 1998
Listy światowe[7]   Andreas Thorkildsen 90.37   Florø 29 maja 2010
Listy europejskie[7]   Andreas Thorkildsen 90.37   Florø 29 maja 2010

Lista startowa edytuj

Do zawodów zgłoszono w sumie 26 zawodników[8] z 14 krajów. Najliczniejszą grupę oszczepników do Barcelony przysłali Finowie – do Katalonii przybyło ich pięciu jednak do konkursu będzie mogło przystąpić tylko trzech z nich. W poniższej tabeli kolorem zaznaczono zawodników, którzy mimo bycia na pierwszych listach startowych ostatecznie nie wystąpią na stadionie.

Zawodnik Reprezentacja SB[9] PB[9]
Andreas Thorkildsen   Norwegia 90,37 91,59
Petr Frydrych   Czechy 88,23 88,23
Tero Pitkämäki   Finlandia 86,92 91,53
Teemu Wirkkala   Finlandia 86,53 87,23
Vítězslav Veselý   Czechy 86,45 86,45
Ilja Korotkow   Rosja 85,47 85,47
Harri Haatainen   Finlandia 84,53 86,63
Jakub Vadlejch   Czechy 84,47 84,47
Matthias de Zordo   Niemcy 84,38 84,38
Ołeksandr Pjatnycia   Ukraina 84,11 84,11
Vadims Vasiļevskis   Łotwa 84,08 90,73
Tero Järvenpää   Finlandia 83,91 86,68
Siergiej Makarow   Rosja 83,59 92,61
Antti Ruuskanen   Finlandia 83,45 87,33
Spirídon Lebésis   Grecja 82,90 82,90
Ainārs Kovals   Łotwa 82,33 86,64
Ēriks Rags   Łotwa 82,05 86,47
Uładzimir Kazłou   Białoruś 81,86 82,06
Roman Awramenko   Ukraina 81,12 81,12
Ioánnis Smaliós   Grecja 80,77 80,77
Jérôme Haeffler   Francja 80,37 80,37
Dmytro Kosynski   Ukraina 79,53 79,53
Csongor Olteán   Węgry 78,93 80,01
Gabriel Wallin   Szwecja 78,31 80,71
Martin Benák   Słowacja 76,42 76,42
Rafael Baraza   Hiszpania 76,21 76,21

Przebieg zawodów edytuj

Eliminacje edytuj

Sportowcy w rundzie eliminacyjnej zostali podzieleni na 2 grupy. Aby dostać się do finału, w którym wystartowało 12 zawodników, należało rzucić co najmniej 81,00 m. W przypadku gdyby rezultat ten osiągnęła mniejsza liczba oszczepników kryterium awansu były najlepsze wyniki uzyskane przez startujących (q). Podobna sytuacja miałaby miejsce gdyby żaden ze startujących nie uzyskał wyznaczonego minimum. Sportowców podzielono na dwie grupy kwalifikacyjne: A i B.

Grupa A edytuj

Rezultaty edytuj

Minimum kwalifikacyjne w grupie A osiągnęło tylko dwóch miotaczy: Fin Teemu Wirkkala oraz Niemiec Matthias de Zordo. Po zakończeniu rywalizacji w grupie B okazało się, że jeszcze pięciu miotaczy z pierwszej grupy wywalczył – dzięki dobrym wynikom – awans do finału.

Poz. Imię i nazwisko 1 2 3 Rezultat Uwagi
1.   Teemu Wirkkala 76,89 83,57 – 83,57 Q
2.   Matthias de Zordo 74,89 77,82 82,34 82,34 Q
3.   Ainārs Kovals 78,58 78,22 79,32 79,32 q
4.   Andreas Thorkildsen X X 78,82 78,82 q
5.   Roman Awramenko 74,84 X 78,11 78,11 q
6.   Vítězslav Veselý X 77,76 74,99 77,76 q
7.   Siergiej Makarow 76,69 74,13 74,54 76,69 q
8.   Csongor Olteán 76,53 75,05 X 76,53
9.   Gabriel Wallin 71,85 X 76,12 76,12
10.   Jakub Vadlejch X 76,04 X 76,04
11.   Ioánnis Smaliós 71,57 X – 71,57

Grupa B edytuj

Rezultaty edytuj

Minimum kwalifikacyjne w grupie B osiągnął tylko jeden miotaczy: Fin Tero Pitkämäki. Po zakończeniu rywalizacji w grupie B okazało się, że jeszcze czterech miotaczy z pierwszej grupy wywalczył – dzięki dobrym wynikom – awans do finału.

Poz. Imię i nazwisko 1 2 3 Rezultat Uwagi
1.   Tero Pitkämäki 76,65 83,15 – 83,15 Q
2.   Dmytro Kosynski X 71,30 79,29 79,29 q
3.   Ēriks Rags X X 78,45 78,45 q
4.   Petr Frydrych 77,56 X 75,96 75,96 q
5.   Ołeksandr Pjatnycia 77,20 X 77,54 77,54 q
6.   Uładzimir Kazłou X 76,29 72,33 72,33
7.   Harri Haatainen 75,83 X X 75,83
8.   Jérôme Haeffler 67,60 75,60 X 75,60
9.   Rafael Baraza 71,96 68,22 73,34 73,34
10.   Martin Benák 73,18 X X 73,18
11.   Ilja Korotkow 72,04 X 71,07 72,04
12.   Vadims Vasiļevskis X X 67,56 67,56

Podsumowanie eliminacji edytuj

Poniższa tabela przedstawia rezultaty rundy eliminacyjnej po scaleniu wyników z grupy A i grupy B. Kolorem wyróżniono zawodników, którzy awansowali do finału.

Poz. Grupa Imię i nazwisko Reprezentacja Rezultat Uwagi
1 A Teemu Wirkkala   Finlandia 83,57 Q
2 B Tero Pitkämäki   Finlandia 83,15 Q
3 A Matthias de Zordo   Niemcy 82,34 Q
4 A Ainārs Kovals   Łotwa 79,32 q
5 B Dmytro Kosynski   Ukraina 79,29 q
6 A Andreas Thorkildsen   Norwegia 78,82 q
7 B Ēriks Rags   Łotwa 78,45 q
8 A Roman Awramenko   Ukraina 78,11 q
9 A Vítězslav Veselý   Czechy 77,76 q
10 B Petr Frydrych   Czechy 77,56 q
11 B Ołeksandr Pjatnycia   Ukraina 77,54 q
12 A Siergiej Makarow   Rosja 76,69 q
13 A Csongor Olteán   Węgry 76,53
14 B Uładzimir Kazłou   Białoruś 76,29
15 A Gabriel Wallin   Szwecja 76,12
16 A Jakub Vadlejch   Czechy 76,04
17 B Harri Haatainen   Finlandia 75,83
18 B Jérôme Haeffler   Francja 75,60
19 B Rafael Baraza   Hiszpania 73,34
20 B Martin Benák   Słowacja 73,18
21 B Ilja Korotkow   Rosja 72,04
22 A Ioánnis Smaliós   Grecja 71,57
23 B Vadims Vasiļevskis   Łotwa 67,56

Finał edytuj

Do finału awansowało 12 zawodników. Po 3 kolejkach rzutów pozostała czołowa ósemka, która walczyła o tytuł mistrza Europy. Już po pierwszych trzech seriach z rywalizacji odpadł jeden z faworytów, wicelider tabel światowych, Czech Petr Frydrych. Złoty medal rzutem na odległość 88,37 zapewnił sobie w drugiej kolejce broniący tytułu Norweg Andreas Thorkildsen. Po pierwszej serii rzutów niespodziewanym liderem był młody niemiecki oszczepnik Matthias de Zordo, który rezultatem 86,22 ustanowił swój rekord życiowy. W drugiej kolejce Niemiec poprawił swój wynik rzucając 87,11 jednak po chwili Thorklidsen odpowiedział rzutem na odległość 88,37 i objął prowadzenie, którego nie oddał do końca konkursu. Trzecie miejsce, dzięki rzutowi w piątej kolejce na odległość 86,67 zapewnił sobie wicemistrz Europy z 2006 roku Tero Pitkämäki, który walkę o brąz stoczył ze swoim rodakiem Teemu Wirkkala oraz Ukraińcem Ołeksandrem Pjatnycią.

Poz. Imię i nazwisko Narodowość 1 2 3 4 5 6 Rezultat Uwagi
1   Andreas Thorkildsen   Norwegia 86.32 88.37 86.30 84.12 — 83.40 88.37
2   Matthias de Zordo   Niemcy 86.22 87.81 87.06 x x 84.12 87.81  
3   Tero Pitkämäki   Finlandia 81.47 x 82.30 83.96 86.67 86.31 86.67
4 Ołeksandr Pjatnycia   Ukraina 81.24 80.91 78.91 82.01 76.59 x 82.01
5 Teemu Wirkkala   Finlandia 78.52 76.94 81.76 x 81.14 81.31 81.76
6 Ainārs Kovals   Łotwa 81.19 x x x 75.19 80.55 81.19
7 Siergiej Makarow   Rosja 80.86 78.31 78.89 x x — 80.86
8 Roman Awramenko   Ukraina x x 78.65 x x 79.52 79.52
9 Vítězslav Veselý   Czechy 69.42 x 77.83 77.83
10 Petr Frydrych   Czechy 77.30 76.69 76.76 77.30
11 Ēriks Rags   Łotwa x 76.93 76.08 76.93
12 Dmytro Kosynski   Ukraina x 73.26 73.11 73.26

Przypisy edytuj

  1. ↑ 2006 European Championships – results. european-athletics.org. [dostęp 2010-07-29]. (ang.).
  2. ↑ Jan Żelezny [online], znanisportowcy.pl [dostęp 2010-07-29] (ang.).
  3. ↑ a b European Athletics Championships, Barcelona/ESP 27 July – 1 August 2010 – Timetable [online], european-athletics.org [dostęp 2010-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-20] (ang.).
  4. ↑ World Outdoor Records – Men [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-29] (ang.).
  5. ↑ Area Outdoor Records – Men – EUROPE [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-29] (ang.).
  6. ↑ European Championships Best Performances Men [online], european-athletics.org [dostęp 2010-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-07] (ang.).
  7. ↑ a b Thorkildsen kasta over 90 meter. nrk.no. [dostęp 2010-07-29]. (norw.).
  8. ↑ European Athletics Championships - Barcelona 2010. European Athletics. [dostęp 2015-12-12]. (ang.).
  9. ↑ a b Przed mistrzostwami Europy.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Europy_w_Lekkoatletyce_2010_–_rzut_oszczepem_mężczyzn&oldid=70971841”