Ekstra-liha Futsalu
Ekstra-liha ukraińska w futsalu (ukr. Екстра-ліга) – najwyższa w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek w futsalu na Ukrainie, będąca jednocześnie najwyższym szczeblem centralnym (I poziom ligowy), utworzona w 1995 roku i zarządzana przez Asocjację Klubów Futsalowych Ekstra-liha, a wcześniej przez Asocjację Futsalu Ukrainy (AMFU) i Ukraiński Związek Piłki Nożnej (FFU). Zmagania w jej ramach toczą się cyklicznie (co sezon) i przeznaczone są dla 10 najlepszych krajowych klubów piłkarskich. Jej triumfator zostaje Mistrzem Ukrainy, zaś najsłabsze drużyny są relegowane do I ligi ukraińskiej. Do roku 2011 liga nazywała się Wyszcza Liha Ukrainy w futsalu (ukr. Вища ліга України з футзалу).
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Organizator rozgrywek | |
| Data założenia | |
| Założyciel |
Wydział Futsalu |
| Prezes | |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn |
10 |
| Zwycięzca |
Mistrz Ukrainy |
| Niższy poziom ligowy | |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca |
SKIF-Slid Kijów (1993/1994) |
| Obecny zwycięzca |
Urahan Iwano-Frankiwsk (2020/2021) |
| Najwięcej zwycięstw | |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
W 1990 roku została założona Asocjacja Futsalu ZSRR, a w strukturze Federacji Piłkarskiej ZSRR Komitet Futsalu, który organizował pierwsze mistrzostwo ZSRR w futsalu. Jednym z końcowych kolejek mistrzostw ZSRR miały miejsce na Ukrainie w Krzemieńczuku z udziałem 8 zespołów. Ukrainę prezentował klub Mechanizator Dniepropetrowsk i Syntez Krzemieńczuk.
9 marca 1993 w Dniepropetrowsku odbyła się Konferencja założycielska na której postanowiono stworzyć Asocjację Futsalu Ukrainy. Na konferencji najpierw pełniący obowiązki Prezydenta Związku Klubów Futsalowych Ukrainy Wołodymyr Kobzariew poinformował uczestników konferencji o stanie i rozwoju futsalu na Ukrainie. Następnie po dyskusji i głosowaniu (35 głosów za przy jednym głosie wstrzymującym) został zatwierdzony projekt statutu Asocjacji Futsalu Ukrainy. Na konferencji Prezesem Asocjacji Futsalu Ukrainy jednogłośnie został wybrany Hennadij Łysenczuk.
14 – 18 czerwca 1993 roku odbył się pierwszy finał Pucharu Ukrainy z udziałem ośmiu drużyn.
Pierwszą edycję rozgrywek mistrzostw Ukrainy przeprowadzono w sezonie 1993/1994 (w systemie „jesień-wiosna”)[1], a do rywalizacji przystąpiło 16 drużyn (według kolejności w końcowej tabeli): Slid Kijów (premierowy Mistrz Ukrainy), Nadija Zaporoże, Nika Dniepropetrowsk, Rita Charków, Mechanizator Dniepropetrowsk, Wodejar Krzemieńczuk, Awanhard Żółte Wody, Donbas Donieck, Inha Charków, MFK Szachtar Donieck, KrAZ Krzemieńczuk, Ometa Chersoń, Sławutycz Sławuta, Wułkan Czerkasy, Fotopryład Czerkasy, Inturist Zaporoże[2].
Skład ligi w sezonie 2020/21 edytuj
Mistrzowie i pozostali medaliści edytuj
Mistrzostwa Ukraińskiej SRR edytuj
| |||||||||||||||||||||||||||||
Mistrzostwa Ukrainy edytuj
Statystyka edytuj
Klasyfikacja według klubów edytuj
W dotychczasowej historii oficjalnych rozgrywek o Mistrzostwo Ukrainy na podium oficjalnie stawało w sumie 20 drużyn. Mistrzostwo Ukrainy zostało do tej pory zdobyte przez 11 różnych klubów. Liderem klasyfikacji jest Szachtar Donieck, który zdobył 5 tytułów mistrzowskich.
Stan na 31 maja 2021. Uwaga: z wyjątkiem rozgrywek o Puchar Ukraińskiej SRR.
10 i więcej Pucharów Ukrainy| Lp. | Klub | Miejsca na podium | Zwycięskie sezony | ||
|---|---|---|---|---|---|
|
|
| |||
| 1. | Szachtar Donieck | 5 | 3 | 1 | 2001/02, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2007/08 |
| 2. | Prodexim Chersoń | 4 | 1 | 1 | 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20 |
| 3. | Enerhija Lwów | 3 | 6 | 3 | 2006/07, 2011/12, 2015/16 |
| 4. | Interkas Kijów | 3 | 6 | 1 | 1998/99, 1999/00, 2002/03 |
| 5. | Łokomotyw Charków | 3 | 2 | 2 | 2012/13, 2013/14, 2014/15 |
| 6. | Łokomotyw Odessa | 3 | 0 | 0 | 1995/96,1996/97, 1997/08 |
| 7. | Urahan Iwano-Frankiwsk | 2 | 2 | 3 | 2010/11, 2020/21 |
| 8. | Tajm Lwów | 2 | 0 | 0 | 2008/09, 2009/10 |
| 9. | Mechanizator Dniepropetrowsk | 1 | 1 | 0 | 1994/95 |
| 10. | SKIF-Slid Kijów | 1 | 0 | 0 | 1993/94 |
| Unisport-Budstar Kijów | 1 | 0 | 0 | 2000/01 | |
| 12. | Zaporiżkoks Zaporoże (Nadija) | 0 | 2 | 2 | |
| 13. | DSS Zaporoże | 0 | 1 | 6 | |
| 14. | HIT Kijów | 0 | 1 | 2 | |
| 15. | Winner Ford Uniwersytet Zaporoże | 0 | 1 | 1 | |
| 16. | Hirnyk Krasnohoriwka | 0 | 1 | 0 | |
| Sportlider+ Chmielnicki | 0 | 1 | 0 | ||
| 18. | Jenakijeweć Jenakijewe | 0 | 0 | 4 | |
| 19. | Nika Dniepropetrowsk | 0 | 0 | 1 | |
| Tytan Pokrowśke | 0 | 0 | 1 | ||
Klasyfikacja według miast edytuj
Siedziby klubów: Stan na 31 maja 2021.
| Miasto | Liczba tytułów | Kluby |
|---|---|---|
| Donieck | Szachtar Donieck (5) | |
| Lwów | Enerhija Lwów (3), Tajm Lwów (2) | |
| Kijów | Interkas Kijów (3), SKIF-Slid Kijów (1), Unisport-Budstar Kijów (1) | |
| Chersoń | Prodexim Chersoń (4) | |
| Charków | Łokomotyw Charków (3) | |
| Odessa | Łokomotyw Odessa (3) | |
| Iwano-Frankiwsk | Urahan Iwano-Frankiwsk (2) | |
| Dniepr | Mechanizator Dniepropetrowsk (1) |
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- oficjalna strona Asocjacji Klubów Futsalowych Ekstra-liha (ang. • ros.)
- Strona Asocjacji Futsalu Ukrainy (ang. • ros.)
- Informacja o rozgrywkach futsalowych na Ukrainie (ang.)