Mleczaj olszowy

Mleczaj olszowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	gołąbkowce
Rodzina	gołąbkowate
Rodzaj	mleczaj
Gatunek	mleczaj olszowy
	Nazwa systematyczna
	Lactarius obscuratus (Lasch) Fr.; Epicr. syst. mycol.: 346 (Uppsala, 1838)
	Zasięg
	; Zasięg w Europie i Azji
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mleczaj olszowy (Lactarius obscuratus (Lasch) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulales)^[1].

Systematyka edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Gatunek Lactarius obscuratus został zdiagnozowany taksonomicznie (jako Agaricus obscuratus) przez Wilhelma Lascha w „Linnaea” z 1828. Do rodzaju Lactarius został przeniesiony przez Eliasa Friesa w „Epicrisis systematis mycologici” z 1838 r. Diagnoza taksonomiczna:

53. L. obscuratus, pileo leviter carnoso e convexo umbilicato glabro substriate azono brunneo-fuliginoso, stipite e farcto cavo tenui, lamellis subconfertis lutescentibus, lacte subdulci albo. Lasch! Linn. III. n. 71. Cfr. p. 430 (lusus lacte aqueo in paludosis) Secr. n. 456? Fl. Dan. t. 1674. In nemoribus silvaticis. Minor, fragilis, pileo vix unciali, primo papillato colore varius fere ut L. subdulcis, cui vulgo subsumtus.

Niektóre synonimy łacińskie^[2]:

Agaricus obnubilus Lasch 1828
Agaricus obscuratus Lasch 1828
Lactarius obnubilus (Lasch) Fr. 1874
Lactarius obnubilus (Lasch) Fr. 1874 var. obnubilus
Lactarius obscuratus (Lasch) Fr. 1838 f. obscuratus
Lactarius obscuratus var. radiatus (J.E. Lange) Romagn. 1974
Lactarius radiatus J.E. Lange (1940)
Lactarius radiatus J.E. Lange 1940 f. radiatus
Lactifluus obnubilus (Lasch) Kuntze 1891

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., przez Alinę Skirgiełło gatunek ten opisywany był jako mleczaj przyćmiony^[3].

Morfologia edytuj

Kapelusz

Wklęsło-rozpostarty, często z garbkiem, średnicy 1–3 cm, barwy żółtawo-cielistej, cielisto-brązowawej lub czerwono-brązowej, u młodych owocników czasem lekko oliwkowej. Powierzchnia kapelusza jest pokryta suchą skórką, a brzeg żłobkowany i prześwitujący, czasami pomarszczony^[4].

Hymenofor

Blaszkowy, blaszki cielisto-brązowawe, blade, przyrośnięte do trzonu^[4].

Trzon

Cylindryczny, pusty w środku, barwy podobnej jak kapelusz, u podstawy czasem filcowaty, białożółtawy^[4].

Miąższ

Okrągłokomórkowy, o kruchości charakterystycznej dla gołąbkowatych (Russulaceae), o łagodnym smaku, wydzielający białawe, niezmienne mleczko^[4].

Zarodniki

Kulistawo-eliptyczne, o wymiarach 6,5–8,5 × 5,5–6,5 μm, o brodawkowatej powierzchni (z nielicznymi połączeniami między brodawkami), pozbawione pory rostkowej. Wysyp zarodników amyloidalny^[4].

Występowanie edytuj

Organizmy rozwijające się w glebie. Grzyby z tego gatunku rozwijają się wyłącznie w obecności olsz, na torfowiskach, na niezbyt wilgotnym podłożu. Wytwarzają owocniki od czerwca do października^[4].

Znaczenie edytuj

Grzyb mikoryzowy^[3]. Grzyb jadalny^[4].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
↑ ^a ^b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. Warszawa: 2006, s. 402, 430. ISBN 83-7404-513-2.

[if-1] Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).

[sf-2] Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).

[checklist-3] Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.

[Gerhardt-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. Warszawa: 2006, s. 402, 430. ISBN 83-7404-513-2.

[1]

[2]

[3]

[4]