Modest Żabski

oficer dyplomowany Wojska Polskiego

Modest Żabski (ur. 26 maja[1] 1898 w Sosnowie, w powiecie podhajeckim, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Modest Żabski
Ilustracja
major dyplomowany piechoty major dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

26 maja 1898
Sosnów, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1940
Charków, USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1915–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Piechoty Legionów
5 Pułk Piechoty Legionów
Centrum Wyszkolenia Piechoty
27 Pułk Piechoty
Sztab Główny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Order Wojenny Pogromcy Niedźwiedzia (Łotwa) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Życiorys edytuj

Syn Mariana i Domiceli z domu Witwicka. Absolwent C. K. Gimnazjum w Brzeżanach.

Od 1915 służył w armii austriackiej. W 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 5 pułku piechoty Legionów, a następnie 1 pułku piechoty Legionów jako dowódca plutonu[2].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku i został zweryfikowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1920 roku. W 1 pp Leg. służył do roku 1931. W 1929 roku został awansowany na kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku. 5 stycznia 1931 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu 1930–1932[3]. Z dniem 1 listopada 1932 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przydzielony do 7 Dywizji Piechoty w Częstochowie[4]. W grudniu 1934 roku został przeniesiony do 27 pułku piechoty w Częstochowie[5][6]. Następnie został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Piechoty. Na stopień majora awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku i 120. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Od 1937 roku służył w Oddziale I Sztabu Głównego. W marcu 1939 na stanowisku kierownika referatu administracji[8].

Po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli sowieckiej i przewieziony do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej. Obecnie jego szczątki spoczywają w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Figuruje na liście straceń, poz. 1134[9]. Upamiętniony grobem symbolicznym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 116-2-29)[10].

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika[11]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Był mężem Marii Wiesławy z d. Pełka (zm. 1990)[10][12].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 36, sprostowano datę urodzenia z „8 maja 1898” na „26 maja 1898”.
  2. a b Kazimierz Banaszek, Krystyna Wanda Roman, Zdzisław Sawicki, Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, 2000, s. 336.
  3. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 70, 800.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 405.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 155.
  6. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 68.
  7. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 343.
  8. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 27, 421.
  9. a b c d e BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-06-25].
  10. a b Cmentarz Stare Powązki: KONSTANTY PEŁKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2022-09-28].
  11. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  12. Modest Żabski zm. kwie. 1940 zamordowany w Starobielsku: Nasza genealogia [online], podczaski.genealogiapolska.pl [dostęp 2022-09-28].
  13. Dekret Wodza Naczelnego L. 2640 z 22 lutego 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 10 poz. 285
  14. LKOK nr.3/1945 : Żabski, Modest [online], www.lkok.com [dostęp 2022-09-28].
  15. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.

Bibliografia edytuj