Modus tollens (łac. modus tollendo tollens – sposób zaprzeczający przy pomocy zaprzeczenia[1]) – wnioskowanie logiczne, reguła logiki mówiąca, że jeśli zaakceptujemy, że z wynika oraz że jest fałszywe, to musimy zaakceptować też fałszywość

Modus tollendo tollens – tryb obalający [...] przez obalenie [...]. Jest to inna postać »sylogizmu kategoryczno-hipotetycznego«. Zastosowania: Jeżeli nie ma śladów uderzeń na zwłokach, a przy tym gdyby zmarły był bity przed śmiercią, to by były ślady uderzeń na zwłokach, tedy nieprawda, że zmarły był bity przed śmiercią.” Tadeusz Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. modus tollendo tollens, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-05-27].
  2. Warszawa, PWN 1986 (1929), s. 148.