Moisés Villarroel

piłkarz chilijski

Moisés Fermín Villarroel Ayala (ur. 12 lutego 1976 w Viña del Mar) – piłkarz chilijski grający na pozycji prawego pomocnika.

Moisés Villarroel
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Moisés Fermín Villarroel Ayala

Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1976
Viña del Mar

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1995–2002 Santiago Wanderers 168 (12)
2003–2008 Colo-Colo 165 (8)
2009–2014 Santiago Wanderers 97 (3)
W sumie: 430 (23)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1997–2005  Chile 34 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2018 Santiago Wanderers
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Karierę piłkarską Villarroel rozpoczął w klubie Santiago Wanderers, wywodzącym się z miasta Valparaíso. W jego barwach zadebiutował w 1995 roku w drugiej lidze chilijskiej i w tym samym sezonie awansował z nim do pierwszej ligi. W 1998 roku spadł jednak z tym zespołem do Primera B, ale już po roku znów wywalczył awans do ekstraklasy. W 2001 roku po raz pierwszy w karierze wywalczył mistrzostwo kraju, dzięki czemu w 2002 roku wystąpił w rozgrywkach Copa Libertadores oraz Recopa Sudamericana. W barwach Wanderers przez 8 sezonów rozegrał 167 meczów i zdobył 12 goli

W 2003 roku Villarroel przeszedł do ówczesnego mistrza kraju, stołecznego CSD Colo-Colo, w którym, podobnie jak w Wanderers, stał się podstawowym zawodnikiem i filarem prawej strony pomocy. W sezonie 2005 doszedł z Colo-Colo do ćwierćfinału play-off, a jego klub odpadł po meczu z Deportes La Serena. Dużo lepiej poszło Colo-Colo z Moisésem w składzie w kolejnym sezonie. Zespół po raz 24 w historii wygrał fazę Apertura, a następnie dotarł do finału Copa Sudamericana, w którym przegrał po dwumeczu z meksykańskim klubem CF Pachuca. Na koniec sezonu zawodnik pomógł Colo-Colo w wygraniu fazy Clausura. W 2007 roku znów najpierw wywalczył mistrzostwo fazy Apertura, a w drugiej połowie sezonu - Clausura.

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Chile Villarroel zadebiutował 29 kwietnia 1997 roku w wygranym 6:0 spotkaniu z Wenezuelą. W tym samym roku po raz pierwszy znalazł się w drużynie Chile na Copa América. Zaliczył także turnieje Copa América 1999, Copa América 2001 i Copa América 2004. W 1998 roku został powołany przez Nelsona Acostę do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Na tym turnieju był podstawowym zawodnikiem Chile i zagrał we wszystkich grupowych meczach: z Włochami (2:2), z Austrią (1:1) i z Kamerunem (1:1). Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 2005 roku. W kadrze narodowej zagrał 34 razy i zdobył 1 gola.

Bibliografia edytuj