Mokrzyckie Góry
Mokrzyckie Góry (313.216) – mikroregion obszaru Uznam i Wolin, nad Zalewem Szczecińskim, nad Płocińską Mielizną. Stanowi guz morenowy w południowo-wschodniej części wyspy Wolin. Jest to teren wykorzystywany rolniczo, w centralnej części zalesiony[1]. Najwyższe wzniesienie osiąga tu 67 m n.p.m.[2]
| |
 mapa wyspy Wolin z zaznaczonymi górami | |
| Prowincja | |
|---|---|
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion | |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
powiat kamieński: gmina Wolin |
Góry Mokrzyckie powstały poprzez spiętrzenie polodowcowej moreny czołowej[2].
W najwyżej położonej części znajdują się ruiny murów piwnicznych i fundamenty zamku Apenburg, który został wysadzony przez wojska niemieckie w 1945 r. Obszar ten otacza zaniedbany park, gdzie rosną cisy, modrzewie i żywotniki[2]. Znajdują się na nim punkty widokowe w kierunku Zalewu Szczecińskiego i Obniżenia Kodrąbskiego.
Na północny wschód od pasa wzniesień leżą miejscowości Mokrzyca Mała i Mokrzyca Wielka (Przystanek PKP Mokrzyca Wielka), na południe – Sułomino, natomiast na zachód – Dargobądz.
Przez obszar przechodzi 
Szlak Nad Bałtykiem i Zalewem Szczecińskim.
Nazwę Mokrzyckie Góry wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Mokratzer Berge[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2001, s. 48. ISBN 83-01-13050-4. Za: A. Marsz: Próba regionalizacji fizycznogeograficznej wyspy Wolin. Badania fizjograficzne nad Polską zachodnią, T. 17 (1966)
- ↑ a b c Danuta Jeżowska, Krzysztof Próchniewicz: Wolin - miasto i gmina. Łódź: Oficyna In Plus, 1996, s. 52. ISBN 83-906309-0-7.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 6)