Molibdenian sodu

związek chemiczny

Molibdenian sodunieorganiczny związek chemiczny z grupy molibdenianów, sól sodowa kwasu molibdenowego. Stosowany jest w produkcji barwników, jako inhibitor korozji oraz jako dodatek do gleby. Występuje także w postaci uwodnionej – Na
2
MoO
4
·2H
2
O
[4].

Molibdenian sodu
Komórka elementarna molibdenianu sodu dihydratu

Krystaliczny proszek molibdenianu sodu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Na
2
MoO
4

Masa molowa

205,92 g/mol

Wygląd

białe bezwonne kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

7631-95-0 (bezwodny)
10102-40-6 (dihydrat)

PubChem

61424

DrugBank

DB14496

Podobne związki
Inne aniony

Na
2
CrO
4
, Na
2
WO
4

Inne kationy

(NH
4
)MoO
4

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Otrzymuje się z niego oranż molibdenowy poprzez dodanie roztworów chromianu sodu, molibdenianu sodu i siarczanu sodu do roztworu azotanu ołowiu(II)[4]. Możliwe jest także otrzymanie błękitu molibdenowego w reakcji roztworów molibdenianu sodu i chlorku cyny(II)[6]

Otrzymywanie edytuj

Może zostać otrzymany poprzez ewaporację roztworu wodnego tritlenku molibdenu i wodorotlenku sodu. Otrzymany dihydrat ogrzewa się następnie do 100 °C otrzymując sól bezwodną[4]:

MoO
3
+ 2NaOH → Na
2
MoO
4
·2H
2
O

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Sodium molybdate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 122441 [dostęp 2011-06-15] (niem. • ang.).
  2. a b c d David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-90, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
  3. a b c d e Molibdenian sodu (nr 243655) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2016-08-24].
  4. a b c d e Pradyot Patnaik, Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, s. 585–586, 591, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).
  5. Molibdenian sodu (nr 243655) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2016-08-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. Nicolas Eastaugh, Valentine Walsh, Tracey Chaplin, Ruth Siddall: Pigment Compendium. A Dictionary and Optical Microscopy of Historic Pigments. Oksford: Butterworth-Heinemann, 2008, s. 271. ISBN 978-0-7506-8980-9.