Monaster Dwunastu Apostołów w Kafarnaum
Monaster Dwunastu Apostołów (hebr. כנסיית השליחים, Knessiat ha-Szlichim) – greko-prawosławny monaster położony przy stanowisku archeologicznym Kafarnaum w północnej części Izraela.
 Widok monasteru | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru |
męski |
| Klauzura |
nie |
| Data budowy |
1931 |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°52′53″N 35°34′38″E/32,881389 35,577222
| |
Położenie edytuj
Monaster Dwunastu Apostołów leży w centralnej części stanowiska archeologicznego w Kafarnaum, na wysokości 200 metrów p.p.m. na północno-zachodnim wybrzeżu Jeziora Tyberiadzkiego, w depresji Doliny Jordanu na północy Izraela[1].
Historia edytuj
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
W 1838 amerykański podróżnik Edward Robinson odkrył starożytne ruiny na północnym brzegu Jeziora Tyberiadzkiego. Nie skojarzył on odkrytych artefaktów z biblijnym Kafarnaum. Dopiero w 1866 brytyjski kapitan Charles William Wilson przeprowadził niewielkie prace archeologiczne i powiązał odkryte ruiny z miastem Jezusa[2]. W 1894 franciszkański ojciec Giuseppe Baldi z Neapolu (Kustodia Ziemi Świętej) zdołał odkupić od Beduinów znaczną część tutejszej ziemi (2/3 całego obszaru). Umożliwiło to Franciszkanom wybudowanie w kolejnych latach ogrodzenia, aby chronić ocalałe ruiny przed coraz częstszymi aktami wandalizmu. Sąsiednią parcelę wykupił Prawosławny patriarchat Jerozolimy (1/3 obszaru)[3]. W latach 1927–1931 wybudowano Monaster Dwunastu Apostołów, który często nazywany jest Monasterem Siedmiu Apostołów, od siedmiu apostołów, którzy mieszkali w tej okolicy[4].
Po I wojnie izraelsko-arabskiej w 1949 monaster znalazł się w strefie zdemilitaryzowanej, która powstała w wyniku zawarcia rozejmu izraelsko-syryjskiego. W opuszczonym monasterze zamieszkała wówczas druzyjska rodzina. Cerkiew przez krótki czas służyła jako stodoła. W 1969 do monasteru powrócił grecki mnich, rozpoczynając renowację obiektu[5]. Obecnie monaster jest opuszczony, a jedyną osobą, którą można w nim spotkać, jest grecki zarządca[6][7].
Opis budowli edytuj
Monaster jest małym białym budynkiem o kształcie krzyża. Całość budowli zwieńczona jest dwoma centralnymi kopułami, otoczonymi sześcioma mniejszymi – wszystkie w kolorze czerwonym i zwieńczone krzyżem. Poniżej dużych kopuł umieszczono okrągłe otwory, przez które do wnętrza dostaje się dużo światła. We wnętrzu znajduje się bogaty ikonostas, a na prawie wszystkich ścianach umieszczono kolorowe freski z biblijnymi scenami (zostały wykonane przez sprowadzonych z Grecji malarzy). Wnętrze dwóch największych kopuł również jest pokryte malowidłami – w jednej widnieje Jezus Chrystus z prorokami Starego Testamentu, a w drugiej jest Jezus ze świętymi i Mojżeszem. W otoczeniu monasteru zasadzono bujny ogród z licznymi drzewami[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Freedman 2000 ↓.
- ↑ Custodia Terrae Sanctae: Excavations at Capernaum. Gerusalemme San Salvatore Convento Francescano St. Saviour's Monastery. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ Stefano De Luca: La 23ª campagna di scavi a Cafarnao (2003). [w:] Studium Biblicum Franciscanum [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. (wł.).
- ↑ Greek Orthodox Church of the Twelve Apostles, Capernaum. [w:] Israel and You [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ a b Church of the Twelve Apostles. [w:] seetheholyland.net [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (ang.).
- ↑ Humphreys 2000 ↓, s. 353.
- ↑ Archaeology in Israel: Greek Orthodox Church of the Seven Apostles. [w:] Jewish Virtual Library [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- David Noel Freedman: Eerdmans Dictionary of the Bible. Amsterdam: W.B. Eerdmans, 2000. ISBN 978-0-8028-2400-4.
- Andrew Humphreys, Neil Tilbury: Izrael i terytoria palestyńskie. Bielsko-Biała: Pascal, 2000. ISBN 83-87696-88-9.