Monaster Visoki Dečani
Monaster Visoki Dečani (serb. Манастир Високи Дечани, Manastir Visoki Dečani) – główny monaster Serbskiej Cerkwi Prawosławnej w północno-zachodniej części Kosowa 12 kilometrów na południe od miejscowości Peć. Miejscowa katedra jest największą tego typu średniowieczną budowlą na Bałkanach zawierającą liczne freski z epoki bizantyjskiej.
 nr rej. 3106
| |
_-_by_Pudelek..jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
12 km od miasta Peć |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru | |
| Eparchia | |
| Obiekty sakralne | |
| Katedra |
Chrystusa Pantokratora |
| Założyciel klasztoru | |
| Data budowy |
1327–1335 |
Położenie na mapie Kosowa  | |
Położenie na mapie Serbii  | |
 42°32′48″N 20°16′18″E/42,546667 20,271667
| |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
II, III, IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
2004 |
| Dokonane zmiany |
2006 |
| Obiekt zagrożony |
2006 |
Monaster został założony przez króla Stefana Dečanskiego w 1327. Statut założycielski powstał w 1330. W następnym roku król Stefan zmarł i został pochowany w monasterze, który odtąd stał się popularnym miejscem kultu. Budowa była kontynuowana przez syna zmarłego króla Stefana Duszana aż do 1335, a do 1350 ukończono malowanie fresków.
Katedra, poświęcona Chrystusowi Pantokratorowi i zbudowana z różowo-purpurowego, jasnożółtego i onyksowego marmuru, była konstruowana pod przewodnictwem mnicha Vitusa z Kotoru, franciszkanina. Odróżnia się od innych ówczesnych serbskich kościołów dzięki okazałym rozmiarom i cechom architektury romańskiej. Zbiór fresków składa się z ponad tysiąca portretów dotyczących niemal wszystkich głównym tematów z Nowego Testamentu. Katedra zawiera oryginalne XIV-wieczne drewniane ikonostasy, tron igumena oraz rzeźbiony sarkofag króla Stefana.
W 2004 UNESCO umieściło monaster na liście światowego dziedzictwa, uznając miejscowe freski za „jeden z najlepszych przykładów tak zwanego renesansu paleologowskiego w sztuce bizantyjskiej” oraz „warte zauważenia zarysy czternastowiecznej rzeczywistości”. Monaster znajduje się pod kontrolą ONZ i KFOR, mają chronić budowlę przed atakami miejscowych Albańczyków.