Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Trechtymirowie
Trechtymirowski Monaster Zaśnięcia NMP, Klasztor zarubiniecki, prawosławny klasztor powstały w czasach ruskich, wzmiankowany w Latopisie Hipackim pod datami od 1096 do 1168[1]. Pierwszym ze znanych z akt dziedzicem Trechtymirowa był starosta na Czerkasach i Kaniowie Ostafi Daszkiewicz. Umierając w 1535 przekazał monasterowi Pieczarskiemu w Kijowie Trechtymirów wraz z Zarubskim monasterkiem i z przyległymi obszarami. Zygmunt I zatwierdził tę darowiznę.
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Monasterek k. Zarubiniec |
| Kościół | |
| Eparchia |
eparchia kijowska |
| Klauzura |
nie |
| Typ monasteru |
męski |
| Data budowy |
przed 1096 |
| Data zamknięcia |
1768 spalony przez hajdamaków |
| Data zburzenia |
1768 |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°59′25″N 31°23′05″E/49,990278 31,384722 | |
Król Stefan Batory w 1575 roku nakazał założyć przy klasztorze zarubskim szpital i przytułek dla żołnierzy weteranów (drugi założono przy kaplicy św. Trójcy na ul. Długiej w Warszawie). Król Zygmunt III Waza powtórzył polecenie Batorego i po jego wybudowaniu przeznaczył na jego utrzymanie dochód z przeprawy przez rzekę. Klasztor został zniszczony przez Turków w roku 1678. Przed 1741 rokiem został odbudowany przez Bazylianów. Spalony ponownie przez tłuszczę hajdamacką w czasach Konfederacji Barskiej w 1768.
Rysunek ruin klasztoru pozostawił Johann Heinrich Müntz w swoim dziele "Jana Henryka Müntza Podróże malownicze po Polsce i Ukrainie: (1781 – 1783)". W XIX wieku jeszcze widniały ruiny[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Trechtymirów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 453.
Linki zewnętrzne edytuj
- Józef Bohdan Zaleski, Trechtymirowski monastyr - fragmenty poematu