Mondain
Mondain, także moden francuski (fr. i ang. mondain) – rasa gołębia należąca do grupy uformowanych (I), i podobnie jak inne rasy pochodząca od udomowionego gołębia skalnego. Pochodzi z terenów Francji, gdzie hodowano go już w XVIII wieku oraz Niemiec, gdzie został wyhodowany w 1850 roku. Gołąb jest rozpowszechniony z uwagi na swoją płodność i wydajność produkcyjną. Jest gołębiem użytkowym, wykorzystywanym w celach konsumpcyjnych, także na wystawach[1][2][3].
.jpg)
| |
| Grupa |
uformowane (I) |
|---|---|
| Typ użytkowy |
gołąb mięsny/wystawowy |
| Numer w Federacji Europejskiej |
6 |
| Pochodzenie |
Francja, Niemcy |
Historia edytuj
Pochodzenie edytuj
Mondain jest starą rasą francuską, hodowaną już w XVIII wieku, jednak jej standard został przyjęty dopiero dwa wieki później – wtedy mianem mondaina określano wszystkie duże i średnie gołębie z zaokrąglonym kształtem. Rasa poddawana była licznym selekcjom na przestrzeni wieków, a nieoficjalne "standardy" wielokrotnie zmieniane; np. w 1824 wyróżniano trzy rodzaje mondainów[4].
Na początku wieku XX Alfred Gritton, prezydent Towarzystwa Przyjaciół Gołębi, postanowił ostatecznie sprecyzować rasę – przekrzyżował mondaina z włoskim romagnolim oraz garłaczem gandawskim, czego efektem ubocznym były opierzone nogi, utrudniające chów produkcyjny. Ostatecznie wyeliminowano tę cechę, korzystając z selekcji. Dopiero w 1931 roku doświadczeni hodowcy ustalili konkretne cechy ptaka[3][4].
W 1971 założono francuski Klub Przyjaciół Mondaina[4].
Rasa edytuj
Mondain jest gołębiem użytkowym, hodowanym jako gołąb mięsny, a czasem wystawowy[1]. Rasa jest powszechnie ceniona za płodność i wydajność chowu, o czym wypowiadał się już hrabia Buffon w XVIII wieku[3]:
jest to jedna z ras najbardziej powszechnych i jednocześnie najbardziej poważanych ze względu na dobre wyniki rozrodu
Odmiany edytuj
Istnieje wiele odmian gołębia, różniących się jedynie upierzeniem, od białego przez czerwone, niebieskie i żółte do czarnego[5]. Niemiecki sędzia konkursowy Horst Schmidt wyróżnił 18 odmian mondainów[6].
Krzyżowanie edytuj
Budowa edytuj
Opis[2][5][3] edytuj
Mondain to duży, szeroki i postawny ptak, charakteryzujący się silną, dużą piersią i okrągłym kształtem.
Głowa edytuj
Mała w stosunku do reszty ciała, tworzy kąt w przybliżeniu prosty między okrągłym i wydatnym czołem a dziobem.
Szyja edytuj
Krótka i gruba, od dołu mocna, następnie coraz węższa.
Pierś edytuj
Bardzo szeroka, mocna i głęboka.
Plecy edytuj
Zawężające się do tyłu.
Skrzydła edytuj
Szerokie, dosyć krótkie.
Nogi edytuj
Szeroko rozstawione, krótkie, nie posiadają żadnych piór (vide: Historia dla wytłumaczenia tego zjawiska).
Upierzenie edytuj
Gęste, podobne do gołębia skalnego, dla odmian istnieje wiele innych (vide: Rasa oraz np.[5]).
Waga ciała[2][3] edytuj
- Samiec: waga ≥ 950 g
- Samica: waga ≥ 850 g
Zdarzają się osobniki o masie ciała > 1 kg.
Hodowla edytuj
Wymaga dużej przestrzeni życiowej, zwłaszcza cel gniazdowych.
Unikać edytuj
Należy unikać małej wąskiej klatki piersiowej, nieprzystającej do normy długości tułowia, za bardzo grubej bądź spłaszczonej głowy, zbyt długich skrzydeł i ogona oraz niezdecydowanego, rozmytego upierzenia.
Identyfikacja edytuj
Numer obrączki: 11 Numer w Federacji Europejskiej: EE 6[2]
Przypisy edytuj
- ↑ a b French Mondain Pigeon Breed Information | Modern Farming Methods, „Modern Farming Methods”, 8 stycznia 2017 [dostęp 2018-05-13] (ang.).
- ↑ a b c d Piotr Stachurski, Polski Związek Hodowców Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza [online], www.pzhgridi.pl [dostęp 2018-05-13].
- ↑ a b c d e Jean-Claude Periquet: Gołębie. Zeszyt hodowcy. Warszawa: Delta, s. 33. ISBN 978-83-7175-671-9.
- ↑ a b c Le Mondain, vieille race de pigeon français [online], Site Jimdo de clubdesamisdumondain! [dostęp 2018-06-04] (fr.).
- ↑ a b c l, Mondain Ptaki ozdobne [online], www.ptakiozdobne.pl [dostęp 2018-05-13] (pol.).
- ↑ Horst Schmidt: Atlas gołębi. Poradnik hodowcy. Łódź: Wydawnictwo RM, 2012, s. 125. ISBN 978-83-7773-013-3.
- ↑ Piotr Stachurski, Polski Związek Hodowców Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza [online], www.pzhgridi.pl [dostęp 2018-06-06].