Morganit
Morganit – minerał, odmiana berylu. Odkryty w 1911 r. w okręgu San Diego w Kalifornii (USA).
 Morganit wydobyty w kopalni Little Three, hrabstwo San Diego, Kalifornia, USA (4,5 x 2,2 x 3,5 cm) | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Be3Al2(SiO3)6 |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
7,5–8,0 |
| Przełam |
muszlowy |
| Łupliwość |
niewyraźna |
| Gęstość minerału |
2,71–2,90 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
różowy, brzoskwinioworóżowy |
| Połysk |
szklisty |
Nazwa pochodzi od nazwiska J.P. Morgana (1837–1913) – bankiera, finansisty i kolekcjonera minerałów.
Charakterystyka edytuj
Właściwości edytuj
Morganit to różowa, ciemnoróżowa, przezroczysta odmiana berylu; zabarwiona domieszkami cezu, litu, rubidu, manganu.
Możliwe inkluzje – wrostki zwykle jedno- lub dwufazowe, a także liczne wrostki biotytu, muskowitu, pirytu i rutylu (efekt kociego oka).
Występowanie edytuj
Jest spotykany w pegmatytach, i w skałach okruchowych. Bywa znajdowany w łupkach biotytowych i utworach hydrotermalnych. Współwystępuje z turmalinem.
Miejsca występowania: Brazylia – Cruzeiro, Alto do Gis, USA – Kalifornia, Utah, Maine, Rosja – Ural, Republika Malgaska – Anjanabonoina, Tsilazina (rekordowe okazy osiągają masę ok. 5 kg). Także: Mozambik, Zimbabwe, Kazachstan, Pakistan, Afganistan, Chiny, Włochy.
Zastosowanie edytuj
- bardzo poszukiwany i wysoko ceniony kamień kolekcjonerski,
- kamień jubilerski (masa przeciętnych kamieni ok. 5 kr). Najpiękniejszy okaz morganitu (czerwonoróżowy, szlifowany schodkowo, o masie 598,7 ct) pochodzący z Republiki Malgaskiej znajduje się w Ermitażu.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
- Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.