Wikipedia

Morrnah Simeona

Morrnah Nalamaku Simeona (1913-1992) uznana na Hawajach za kahuna lapaʻau (uzdrowicielka) i nauczająca swojej zaktualizowanej wersji hoʻoponopono w całych Stanach Zjednoczonych, Azji i Europie.

Kahuna Lapa’au edytuj

Morrnah urodziła się 19 maja 1913 roku w Honolulu na Hawajach. Jej rodzice Kimokeo i Lilia Simeona byli rodowitymi Hawajczykami[1]. Matka, Lilia, była jedną z ostatnich uznanych ahuna la’au kahea, czyli kapłanką, która leczyła za pomocą słów[2]. Morrnah praktykowała masaż lomilomi i przez 10 lat była właścicielką i kierowniczką uzdrowiska w hotelach Kahala Hilton i hoteli Royal Hawaiian[3]. Jej klientami w spa Hilton byli między innymi Lyndon B. Johnson, Jackie Kennedy i Arnold Palmer[4]. W 1983 roku została uznana za kahuna lapaʻau (uzdrowiciel) i uhonorowana przez Hawajską Misję Honpa Hongwanji[5] tytułem „Żyjący Skarb Hawajów”.

Hoʻoponopono edytuj

Osobny artykuł: Hoʻoponopono.

W roku 1976 zaczęła modyfikować tradycjonalną wersję hoʻoponopono – procesu wybaczania i pojednania – i dostosowała go do potrzeb czasów dzisiejszych. Jej wersja hoʻoponopono powstała pod wpływem jej wychowania chrześcijańskiego (protestanckiego i katolickiego), oraz studiów filozofii Indii, Chin i Edgara Cayce’a. Kombinacja tradycji hawajskich, modlitw do Stwórcy Boskiego i połączenia problemów z reinkarnacją i karmą, stworzyło unikatowy proces rozwiązywania problemów, który służy jako samopomoc dla jednostki, a nie jak tradycjonalny hawajski proces dla całych grup uczestniczących. Nie miała żadnych skrupułów dostosowując tradycje do ich współczesnego zastosowania, mimo że była krytykowana przez niektórych purystów hawajskich. „W swoim systemie korzysta z techniki hoʻoponopono, by stworzyć współpracę trzech części umysłu, nadając im hawajskie nazwy i też określając je jako podświadomość, świadomość i nadświadomość”[6].

Morrnah Simeona przeprowadziła szkolenia i wykłady o hoʻoponopono w Organizacji Narodów Zjednoczonych[7], kilkunastu stanach USA, oraz w 14 innych krajach, między innymi w Niemczech, Holandii, Szwajcarii, Francji, Rosji, Japonii[8] oraz w Polsce (14 i 15 października 1989r.)[9]. Dokonała swojej prezentacji w szkołach wyższych, takich jak Uniwersytet Hawajski i Uniwersytet John Hopkins’a, placówkach medycznych, instytucjach religijnych i organizacjach biznesowych. W 1982 roku zorganizowała Pierwsze Światowe Sympozjum Tożsamości Człowieka[10]. Pewien reporter zauważył, że „było coś bardzo uspokajającego i kojącego w obecności i w głosie Simeony; też odczuwało się poczucie spokoju, gdy mówiła o nauczaniu ludzi jak usunąć stres i osiągnąć spokój umysłu”[6].

Aby rozpowszechniać swój proces hoʻoponopono założyła w 1970 roku Pacifica Seminars i w 1980 roku The Foundation of 'I', Inc. (ang. „Freedom of the Cosmos”). W 1990 roku stworzyła Pacifica Seminars w Niemczech. Simeona napisała trzy podręczniki Self-Identity through Ho’oponopono, Basic 1 (128 str.), Basic 2 (przeznaczony do użytku po dwóch latach praktykowania) i Basic 3 (przeznaczony do użytku po upływie następnych pięciu lat). Zalecany czas oczekiwania na poznanie Basic 2 i 3 jest wyznaczony dla rozwinięcia głębokiego szacunku do „Obecności Boskiej”. W 1990 roku oryginalna wersja angielska Basic 1, wydanie 8., została oficjalnie przetłumaczona i wydana w języku niemieckim i francuskim[11][12].

Późną jesienią 1990 roku, rozpoczęła swoją ostatnią podróż w celu prowadzenia prelekcji i nauczania w Europie, aż do Jerozolimy. Wróciła do Niemiec 16 stycznia 1991. Mieszkała w spokoju u swoich przyjaciół w Kirchheim, w pobliżu Monachium, aż do dnia swojej śmierci 11 lutego 1992.

Statua Wolności edytuj

 
Statua Wolności gipsowy model znajdujący się obecnie w Capitol Visitor Center

W dniu 25 marca 1992, senator Stanów Zjednoczonych, Daniel Akaka (D-Hawaje), wychwalał Simeonę w Congressional Record[13]. Wspomniał, że odkryła, iż gipsowy model służący do wykonania odlewu Statuy Wolności znajdującego się na szczycie kopuły Kapitolu Stanów Zjednoczonych, był przechowywany w magazynach. Podarowała 25000 dolarów na jego remont i odrestaurowanie. W rezultacie model został przeniesiony i wystawiony w Russel Senat Office Building (obecnie w Capitol Visitor Center), gdzie jak wyraził się Akaka, będzie stać jako wyraz pamięci o Simeona[13].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dept. of Commerce, Bureau of Census, Fifteenth Census (1930).
  2. ↑ Rodman, Julius Scammon, The Kahuna Sorcerers of Hawaii, Past and Present, P. 195 (Exposition, 1979).
  3. ↑ Morrnah Simeona, kahuna lapa’au, Honolulu Advertiser, P. C4 (Luty 17, 1992).
  4. ↑ Dye, Bob, Hawaii Chronicles II: Contemporary Island History from the Pages of Honolulu Magazine, P. 298-301 (Pitzer, Pat, Kahuna, The Keepers of the Secrets, Listopad 1984), University of Hawaii Press (1997) ISBN 0-8248-1984-5.
  5. ↑ Five persons are named as Living Treasures, Honolulu Star Bulletin (luty 12, 1983).
  6. ↑ a b Dye Bob, Pitzer Pat.
  7. ↑ Chai, Makana Risser, Na Mo’olelo Lomilomi: The Traditions of Hawaiian Massage & Healing, P. 47, Bishop Museum Press (2005) ISBN 978-1-58178-046-8.
  8. ↑ U.S. Senator Daniel Akaka, In Memory of Morrnah Nalamaku Simeona, Congressional Record, Proceedings and Debates of the 102d Congress, Second Session, Vol. 138, No. 43 (Marzec 25, 1992).
  9. ↑ Informator Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Psychotronicznego (IX/X 1989)
  10. ↑ Scott, Nadine W., Kahuna to Explore the Ancient Ways, Honolulu Star Bulletin (lipiec 1982).
  11. ↑ Simeona, Morrnah, Selbst-Identität durch Ho’oponopono, 128 str., Pacifica Seminars (1990).
  12. ↑ Simeona, Morrnah, L’Identité de Soi-Même par Ho’oponopono, 128 str., Pacifica Seminars (1990).
  13. ↑ a b Daniel Akaka.

Bibliografia edytuj

  • Cooke, Mary, Meanwhile, back in Honolulu, The Honolulu Advertiser (13 lutego 1974)
  • Sifford, Darell, Could a Kahuna’s liturgy have wrought these changes? Interview of Morrnah Simeona, Philadelphia Inquirer (2 grudnia 1980)
  • Brower, Nancy, She Solves Problems, The Asheville Times (10 czerwca 1981)
  • Sifford, Darell, Spirit Healer: The Kahuna was convincing, but could she cure an allergy? Philadelphia Inquirer (30 czerwca 1981)
  • Matsuda, Craig, Ho’oponopono brings happiness, she says, The Miami Herald, Edition Broward (22 czerwca 1981)
  • Scott, Nadine W., Kahuna to Explore the Ancient Ways, Honolulu Star Bulletin (7 lipca 1982)
  • Bowman, Pierre, Kahuna updates ancient practises, Interview of Morrnah Simeona, The Honolulu Advertiser (8 lipca 1982)
  • Cooke, Mary, A Kahuna in the Kitchen, The Honolulu Advertiser (8 września 1982)
  • Health, freedom from stress, the Hawaiian Kahuna way, Carson City Nevada Appeal (21 listopada 1982)
  • Five Persons Are Named as Living Treasures, Honolulu Star Bulletin (12 lutego 1983)
  • Three health workshops stalted at Kalani Honua, Hawaii Tribune Herald (13 kwietnia 1983)
  • Braxton, Virginia A., Ho’oponopono, Ridding yourself of excess stress and Springfield Round-Up, Springfield News-Sun (30 czerwca 1983)
  • Dye, Bob, Hawaii Chronicles II: Contemporary Island History from the Pages of Honolulu Magazine, P.298-301 (Pitzer, Pat, Kahuna, The Keepers of the Secrets, Listopad 1984), University of Hawaii Press (1997) ISBN 0-8248-1984-5.
  • Dusen, Jane Ann Van, A Way of Life, Interview of Morrnah Simeona, The Movement Newspaper, Movement of Spiritual Inner Awareness (kwiecień 1985)
  • Young, Melinda, Creating peace in a hectic world, Manoa News (październik 1986)
  • Morrnah Simeona, Kahuna Lapa’au (obituary), Honolulu Advertiser (17 lutego 1992)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Morrnah_Simeona&oldid=63047888”