Wikipedia

Morska Stocznia Remontowa Gryfia

Morska Stocznia Remontowa Gryfia – stocznia remontowo-produkcyjna działająca w Szczecinie i w Świnoujściu. Działa jako spółka akcyjna utworzona w 2013 roku w wyniku połączenia dwóch zakładów: Morskiej Stoczni Remontowej w Świnoujściu oraz Szczecińskiej Stoczni Remontowej „Gryfia”[2]. Początki działalności SSR Gryfia sięgają 1952 roku. Stocznia w Świnoujściu prowadzi działalność od 1968 r.[3]

Morska Stocznia Remontowa Gryfia SA
Ilustracja
Remont w MSR Gryfia
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Adres

ul. Brdowska 12, 71-700 Szczecin

Data założenia

2013

Forma prawna

spółka akcyjna

Prezes

vacat[1]

Udziałowcy

MARS FIZ

Nr KRS

0000009273

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, w centrum znajduje się punkt z opisem „Morska Stocznia Remontowa Gryfia SA”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Morska Stocznia Remontowa Gryfia SA”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Morska Stocznia Remontowa Gryfia SA”
Ziemia53°26′39″N 14°35′19″E/53,444167 14,588611
Strona internetowa

Morska Stocznia Remontowa Gryfia świadczy usługi w zakresie remontów, przebudów, budów nowych statków, remonty awaryjne i przeglądy klasowe. MSR Gryfia obsługuje statki różnych typów i rozmiarów – zarówno duże statki handlowe, jak również promy pasażerskie, specjalistyczne jednostki wielozadaniowe, holowniki i jachty. Przedsiębiorstwo ponadto jest producentem konstrukcji stalowych dla branży offshore[4]. Od 2010 r. MSR Gryfia należy do grupy MARS Shipyards & Offshore.

Dane podstawowe edytuj

Infrastruktura[5]:

Doki pływające:

  • Dok nr 1, 156 × 26 m, 7200 t (w Szczecinie)
  • Dok nr 2, 46,3 × 14,5 m, 520 t (w Świnoujściu)
  • Dok nr 3, 137 × 21,5 m, 5500 t (w Szczecinie)
  • Dok nr 5, 216 × 35 m, 17000 t (w Szczecinie)
  • 3 doko-pontony, 91 × 16 m, 1450 t (w Szczecinie)
  • Dok nr 6, 115 × 18,3 m, 3500 (w Świnoujściu)
  • Dok nr 7, 125 × 19,7 m, 4500 (w Świnoujściu)

Nabrzeża w Szczecinie:

  • Gnieźnieńskie (230 m)
  • Gdańskie (380 m)
  • Kaszubskie (230 m)
  • Gdyńskie (467 m)
  • Kieleckie (172 m)
  • Radomskie (100 m)
  • Warszawskie (267)
  • Wrocławskie (165)

Nabrzeża w Świnoujściu:

  • Nabrzeże nr 1 (296 m)
  • Nabrzeże nr 2 (165 m)
  • Nabrzeże nr 3 (200 m)

Inne:

  • Place montażowe
  • Hale produkcyjne
  • Dźwigi
  • Laboratoria zakładowe

Lokalizacja edytuj

Zakład w Szczecinie położony jest na wyspie Gryfia, pomiędzy Odrą Zachodnią i Przekopem Mieleńskim, około 36 mil morskich od ujścia Odry do Morza Bałtyckiego. W sąsiedztwie stoczni przebiega kanał wiodący do portu morskiego Szczecin. Świnoujski zakład zlokalizowany jest w Warszowie, przemysłowej części miasta na wyspie Wolin, bezpośrednio przy wejściu z otwartego morza do portu morskiego Świnoujście.

Kalendarium edytuj

  • 1952 Na podstawie Zarządzenia Ministra Przemysłu Maszynowego z dnia 12.07.1952 r. powstała Baza Remontowa „Gryfia”[6]. W październiku 1952 przedsiębiorstwo zmieniło nazwę na „Szczecińska Stocznia Remontowa” (nazwa Gryfia nadal funkcjonowała jako przydomek stoczni).
  • 1959 Rozbudowa SSR – powstają doki pływające: Dok nr 1, Dok nr 3, Dok nr 4.
  • 1968 Zjednoczenie Morskich Stoczni Remontowych powołało zespół do spraw budowy stoczni w Świnoujściu.
  • 1970 Zarządzeniem Ministra Żeglugi w Świnoujściu powstało przedsiębiorstwo pod nazwą Morska Stocznia Remontowa.
  • poł. lat 70 XX w. Zakończono I etap budowy stoczni w Świnoujściu: powstały 2 doki pływające i nabrzeże remontowe o długości 310 m
  • 1979 rozbudowa SSR Gryfia – do użytku zostaje oddane 320-metrowe Nabrzeże Kaszubskie
  • 1990 rozbudowa SSR Gryfia – Powstaje dok nr 5
  • 2010 MARS FIZ obejmuje większościowe pakiety akcji SSR Gryfia i Morskiej Stoczni Remontowej w Świnoujściu. Stocznie stały się częścią grupy MARS Shipyards & Offshore.
  • 2013 Rejestracja połączenia Morskiej Stoczni remontowej Gryfia
  • 2014 MSR Gryfia wchodzi w skład Polskiej Grupy Zbrojeniowej
  • 2020 Stocznia notuje największą stratę od lat – 23,6 mln zł; biegły rewident ostrzega, że są „poważne wątpliwości co do zdolności Spółki do kontynuacji działalności”[7]; w grudniu 2020 zaprzestano prowadzenia działalności stoczniowej w Świnoujściu.
  • 2021 Sprzedaż terenów dawnej stoczni w Świnoujściu norweskiemu właścicielowi świnoujskiego Euro Terminala[8].

Najciekawsze[według kogo?] zadania edytuj

BUDOWY

  • Budowa kontenerowca Port Gdynia
  • Budowa lodołamaczy – liniowego i czołowego
  • Budowa serii 4 promów pasażersko-samochodowych Bielik
  • Budowa promu do żeglugi wahadłowej Torghatten
  • Budowa serii 5 patrolowców dla norweskiej służby ochrony wybrzeża
  • Budowa modułu mieszkalnego platformy Ivar Aasen

PRZEBUDOWY

  • Przebudowa masowca ACS Demontstrator
  • Przedłużenie trawlera Jupiter FD42
  • Przebudowa trawlera Boris Derevyanko
  • Przedłużenie kontenerowca Trans Carrier

REMONTY

  • Remont Ro-Ro Kopernik
  • Remont statku pasażerskiego Polar Pionieer
  • Remont drobnicowca HHL Amur
  • Remont pogłębiarki Victor Horta
  • Remont podsypkowca Flinstone
  • Remont samochodowca City of St. Petersburg
  • Remont Chemikaliowca MItrope

Instalacja napędu hybrydowego edytuj

W 2020 roku na drobnicowcu Hagland Captain montowano napęd hybrydowy. Jest to pierwszy taki projekt w historii żeglugi bliskiego zasięgu. Statek będzie mógł pływać wyłącznie na napędzie elektrycznym około pół godziny (co ma znaczenie redukcji hałasu i kosztów paliwa przy manewrowaniu w porcie, zwłaszcza zgodnie z przepisami dotyczącymi wyspy Langøya). Napęd hybrydowy to oszczędności – szacuje się, że średnio koszty paliwa spadną o 5 do 10%. Dodatkowo to także chronienie środowiska, zamontowany reduktor NOx Wärtsilä (ANI) ma zmniejszyć emisję tlenków azotu (NOx) od 80 do 90 procent[9].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ https://biznes.interia.pl/gospodarka/news-byly-posel-pis-nie-bedzie-juz-prezesem-nie-tylko-on-odejdzie,nId,7295613#google_vignette
  2. ↑ Adrian Ołdak, Stocznia Gryfia, czyli rozwój przez likwidację [online], Wirtualny Nowy Przemysł, 18 listopada 2020 [dostęp 2024-03-09] (pol.).
  3. ↑ Gryfia – Stocznia na wyspie, 1952-2007 Monografia na 55-lecie istnienia, red. Paweł Prus, Szczecińska Stocznia Remontowa Gryfia, Szczecin 2007.
  4. ↑ Świnoujska stocznia remontowa specjalizuje się w usługach offshore [online], Onet.pl, 10 maja 2013 [dostęp 2015-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-03].
  5. ↑ Dane pochodzą z oficjalnej strony MSR Gryfia: www.msrgryfia.pl [dostęp 2015-05-09].
  6. ↑ Jan Dudziak, Rys historyczny polskiego przemysłu okrętowego, t. B-116, Gdańsk: Centrum Techniki Okrętowej S.A., listopad 2005 (Zeszyty Problemowe), ISSN 0860-6366 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-01].
  7. ↑ Andrzej Kraśnicki jr, Zamiast "klęski urodzaju" jest klęska stoczni Gryfia w Szczecinie. Rekordowa strata zakładu [online], Gazeta Wyborcza, 3 września 2021 [dostęp 2024-03-09].
  8. ↑ Grzegorz Gibas, Tereny Morskiej Stoczni Remontowej Gryfia w Świnoujściu sprzedane [online], Polskie Radio Szczecin, 7 września 2021 [dostęp 2024-03-09] (pol.).
  9. ↑ Dariusz Malinowski, Polska stocznia zamontuje napęd hybrydowy na norweskim statku [online], Wirtualny Nowy Przemysł, 26 listopada 2020 [dostęp 2024-03-09] (pol.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Morska_Stocznia_Remontowa_Gryfia&oldid=73091602”