Moskwicz G2
Moskwicz G2, także MZMA 2 – samochód wyścigowy skonstruowany przez Moskwicza w 1956 roku z przeznaczeniem do bicia rekordów prędkości. Uczestniczył także w wyścigowych mistrzostwach ZSRR.
| Konstruktor | |||
|---|---|---|---|
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie |
rama rurowa | ||
| Zawieszenie przednie |
niezależne typu Dubonnet | ||
| Zawieszenie tylne |
resory piórowe | ||
| Silnik |
Moskwicz 405 1,1 R4 | ||
| Skrzynia biegów | |||
| Historia | |||
| Debiut |
Mińsk 1957 | ||
| Kierowcy | |||
| Używany |
1957–1960 | ||
| Wyścigi |
5 | ||
| Wygrane |
2 | ||
| Pole position |
? | ||
| Najszybsze okrążenie |
1 | ||
| |||
Historia edytuj
Samochód został zaprojektowany przez Igora Gładilina oraz Igora Okuniewa i skonstruowany w 1956 roku. Konstrukcyjnie był podobny do modelu G1. Różnicą w stosunku do G1 było zupełnie nowe, opływowe nadwozie[1]. Początkowo został oznaczony jako MZMA 2, nazwę Moskwicz G2 przyjęto później[2]. Samochód początkowo był napędzany pochodzącym z modelu G1, jednak wzmocnionym[1] silnikiem o pojemności 1091 cm³, osiągającym moc 75 KM przy 5600 obr./min[2]. Prędkość maksymalna modelu wynosiła 223 km/h[1].
Początkowo samochód był wykorzystywany jedynie w próbach bicia rekordów prędkości; w 1956 roku Jurij Czernow ustanowił trzy takie rekordy, w tym 192 km/h na dystansie 1000 metrów[3][4]. W mistrzostwach ZSRR ten samochód zadebiutował w 1957 roku podczas wyścigu na torze Bolszoje minskoje kolco. Prowadzący ten pojazd Wiktor Daniłow nie ukończył jednak zawodów[5].
W 1959 roku zmodyfikowano samochód, umieszczając w nim jednostkę Moskwicz 407 o pojemności 1358 cm³ i mocy 70 KM przy 4800 obr./min[2]. Modyfikacjom uległy także zawieszenie i układ hamulcowy. Pojazd osiągał prędkość 191 km/h[6]. Tej wersji używali Jurij Czwirow i Jewgienij Weretow[7][8]. Weretow wygrał dwa wyścigi, w tym jeden organizowany jako mistrzostwa ZSRR (Bolszoje minskoje kolco 1959). Z uwagi na zbyt niską frekwencję zawodnikowi nie przyznano jednak tytułu mistrzowskiego[9].
Podczas eksploatacji samochodu został ujawniony szereg jego wad, m.in. delikatne nadwozie i słaba zwrotność[4]. Po 1960 roku samochód nie był już wykorzystywany, a pod koniec 1963 roku został zniszczony[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Москвич Г2: прототип суперкара из СССР разгонялся до 233 км/ч [online], Trendymen [dostęp 2021-07-21].
- ↑ a b c d "Москвич-Г2" [online], USSR Autosport [dostęp 2021-07-21].
- ↑ Москвич-Г2 [online], autohis.ru, 25 czerwca 2015 [dostęp 2021-07-21].
- ↑ a b Maksim Trofimow, Москвич-Г2 [online], drive2.ru [dostęp 2021-07-21].
- ↑ 1957 Чемпионат СССР [online], USSR Autosport [dostęp 2021-07-21].
- ↑ Moskvich race cars - Part 2 - G2 [online], Drivertribe [dostęp 2021-07-21].
- ↑ 1959 Гонки на приз общества "Калев" [online], USSR Autosport [dostęp 2021-07-21].
- ↑ 1960 Первенство общества "Труд" [online], USSR Autosport [dostęp 2021-07-21].
- ↑ 1959 Чемпионат СССР [online], USSR Autosport [dostęp 2021-07-21].