Mszana Górna

wieś w województwie małopolskim

Mszana Górnawieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Mszana Dolna.

Mszana Górna
wieś
Ilustracja
Zespół szkół w Mszanie Górnej
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

limanowski

Gmina

Mszana Dolna

Liczba ludności (2022)

2797[2]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

34-733[3]

Tablice rejestracyjne

KLI

SIMC

0453492

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Mszana Górna”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Mszana Górna”
Położenie na mapie powiatu limanowskiego
Mapa konturowa powiatu limanowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mszana Górna”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Mszana Dolna
Mapa konturowa gminy wiejskiej Mszana Dolna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mszana Górna”
Ziemia49°39′44″N 20°05′41″E/49,662222 20,094722[1]
Kościół

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Położenie

edytuj

Mszana Górna położona jest na północnym krańcu Gorców, w dolinie rzeki Mszanki i na północno-wschodnich stokach bezleśnego grzbietu z wzniesieniami Kocia Górka (602 m), Spyrkowa (711 m) i Witów (720 m). Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 968, odcinek z Mszany Dolnej przez Szczawę do Kamienicy[4].

Integralne części wsi

edytuj
Integralne części wsi Mszana Górna[5][6]
części wsi Antosze, Bielaki, Bolsęgi, Brejówka, Capki, Dawce, Dudziki, Dziedziny, Fijasy, Fligi, Florki, Janie, Jantusiówka, Nowaki, Kopytki, Krupy, Krzystki, Krzysztofy, Kubiki, Majerany, Malce, Marki, Murzyny, Pieczonka, Poloki, Romasy, Skiby, Sołtysy, Steczki, Talarki, U Kraski, Wadele, Wcisły, Węglarze Dolne, Węglarze Górne, Witki, Zagórki, Zagrody, Żyły

Historia

edytuj

Wieś lokowana na surowym korzeniu przez króla Kazimierza III Wielkiego w 1365 roku[7].

Pod koniec XV wieku Marek Ratołd założył tu dworski folwark, odbierając miejscowym chłopom ziemię. Konflikt znalazł swój finał w sądzie, który w 1498 nakazał właścicielowi wsi wypłatę odszkodowań. W latach późniejszych wieś weszła w skład starostwa nowotarskiego. Przy podziale starostwa w 1532 Mszana Górna została włączona do tzw. klucza porębskiego (wraz z Porębą, Niedźwiedziem, Zawadą, Podobinem, Koniną i Lubomierzem), który od tej pory stanowił zbiorczą posiadłość, związaną ze starostwem mszańskim i rodziną Pieniążków. Jego późniejszymi właścicielami byli m.in. Sebastian Lubomirski, Lubomirscy, Sanguszkowie i Wodziccy.

Mieszkańcy wsi należeli do parafii w Niedźwiedziu, wiadomo jednak o istnieniu w niej dużej kaplicy, którą zniszczyła powódź w 1813. Samodzielną parafię, początkowo jako ośrodek duszpasterski, erygowano w Mszanie Górnej w 1958, a funkcję kościoła parafialnego spełniał i pełni do dziś kościół wzniesiony przez mieszkańców w latach 1953–1958.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 84056
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 798 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Bieszczady. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-070-6.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  7. Elżbieta Dybek, Lokacje na prawie niemieckim in cruda radice w południowej części województwa krakowskiego w latach 1334 - 1434, w: Roczniki Humanistyczne tom XLI, zeszyt 2, (1993), s. 73.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj