Muzeum Dekabrystów (Irkuck)

Muzeum Dekabrystów (ros. Иркутский областной историко-мемориальный музей декабристов) – państwowe muzeum w Irkucku poświęcone dekabrystom, a zwłaszcza książętom Siergiejowi Trubieckojowi i Siergiejowi Wołkonskiemu – jednym z przywódców powstania dekabrystów, którzy po klęsce powstania zostali skazani na śmierć, ale car Mikołaj I zamienił wyrok na dożywotnią katorgę na Syberii, a potem na zesłanie w pobliżu Irkucka, później zaś zezwolono im zamieszkać w Irkucku. Kompleks muzealny złożony jest z dwóch zabytkowych, położonych w różnych miejscach, drewnianych domów, w których mieszkali skazańcy lub ich rodziny: Domu-Muzeum Wołkonskich i Domu-Muzeum Trubieckojich.

Muzeum Dekabrystów w Irkucku
Иркутский областной историко-мемориальный музей декабристов
Ilustracja
Muzeum-dom Wołkonskiego
Państwo

 Rosja

Obwód

 irkucki

Miejscowość

Irkuck

Adres

664007, Irkuck,
zaułek Wołkonskiego, 10;
ul. Dzierżyńskiego, 64. Irkuck

Data założenia

29 grudnia 1970

Oddziały
  • Dom-Muzeum Wołkonskich
  • Dom-Muzeum Trubieckojich
Położenie na mapie obwodu irkuckiego
Mapa konturowa obwodu irkuckiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Dekabrystów w Irkucku”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Dekabrystów w Irkucku”
52,28722°N 104,30472°E/52,287222 104,304722
Strona internetowa

Początkowo muzeum działało jako filia Muzeum Krajoznawczego Obwodu Irkuckiego, tylko w siedzibie księcia Trubieckoja, w 1985 r. otwarto też oddział w domu księcia Wołkonskiego, a w 2000 r. muzeum stało się samodzielną placówką.

Wołkonski po zakończeniu katorgi w roku 1836 osiedlił się w wiosce Urik, gdzie zbudował drewniany piętrowy dom dla siebie i rodziny. W 1847 r. dom ten został przeniesiony do Irkucka, gdy skazany otrzymał zgodę na osiedlenie się w tym mieście. Po wyjeździe Wołkonskich do europejskiej części Rosji dom kupił miejscowy kupiec z przeznaczeniem dla miejskiej szkoły rzemieślniczej, którą otworzono tu w 1868 r. W 1920 r. dom przeznaczono na mieszkania komunalne i w takim charakterze był wykorzystywany do lat 70. XX w.[1]

Trubieckoj po zakończeniu katorgi w roku 1839 osiedlił się w wiosce w pobliżu Irkucka, a do samego miasta przeprowadził się z rodziną po uzyskaniu zgody w roku 1845. Mieszkali w domu, który się spalił w pożarze miasta po ich wyjeździe do europejskiej części Rosji. Siedziba muzeum znajduje się w parterowym, drewnianym budynku wiązanym z rodziną Trubieckojich, być może zbudowanym przez niego dla córki[2].

W obu domach ekspozycje muzealne poświęcone są przede wszystkim książętom, ich rodzinom i ich życiu na Syberii. W poszczególnych pokojach i innych pomieszczeniach na bazie osobistych przedmiotów rodzin, w tym księgozbiorów, a także mebli, obrazów, wyposażenia z epoki oraz kopii dokumentów odtworzono wygląd wnętrz tych domów w połowie XIX w. W domu Trubieckojich przedstawiono ponadto dokumentację pobytu na katordze i zesłaniu syberyjskim innych wysoko postawionych dekabrystów[1]. Z kolei przy domu Wołkonskich zachowały się lub były rekonstruowane zabudowania towarzyszące, np. wozownia, chlew itp.[1][2]

W obu oddziałach organizowane są także różnotematyczne wystawy czasowe[3]. Muzeum prowadzi działalność wydawniczą, publikując m.in. wydawnictwa poświęcone dekabrystom[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Дом-музей Волконских [online], imd38.ru [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-15].
  2. a b Дом-музей Трубецких [online], imd38.ru [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-15].
  3. Архив [online], imd38.ru [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-15].
  4. Издания Иркутского музея декабристов [online], imd38.ru [dostęp 2017-11-19].

Źródła edytuj