Wikipedia

Muzeum Techniki Kolejowej w Nowosybirsku

Nowosybirskie Muzeum Techniki Kolejowej (ros. Новосибирский музей железнодорожной техники), właściwie Nowosybirskie Muzeum Techniki Kolejowej im. Nikołaja Akulinina (ros. Новосибирский музей железнодорожной техники им. Н. А. Акулинина) – muzeum kolejnictwa mieszczące się w Nowosybirsku. Otwarte w 2000 roku, zlokalizowane w pobliżu stacji kolejowej Nowosybirsk-Bierdsk, druga co do wielkości tego typu placówka w Federacji Rosyjskiej (po Centralnym Muzeum Transportu Kolejowego w Petersburgu)[2]. W swoich zbiorach posiada kolekcje lokomotyw parowych, spalinowych i elektrycznych, wagonów, różnego typu sprzętu kolejowego oraz zabytków sowieckiej i zagranicznej motoryzacji.

Nowosybirskie Muzeum Techniki Kolejowej
Новосибирский музей железнодорожной техники
Ilustracja
Eksponaty muzealne
Państwo

 Rosja

Miejscowość

Nowosybirsk

Data założenia

4 sierpnia 2000[1]

Zakres zbiorów

Kolejnictwo, motoryzacja

Położenie na mapie Nowosybirska
Mapa konturowa Nowosybirska, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowosybirskie Muzeum Techniki Kolejowej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowosybirskie Muzeum Techniki Kolejowej”
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego
Mapa konturowa obwodu nowosybirskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowosybirskie Muzeum Techniki Kolejowej”
Ziemia54°52′06,34″N 83°04′35,74″E/54,868428 83,076594
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Powstanie Muzeum Techniki Kolejowej w Nowosybirsku związane jest z osobą Nikołaja Akulinina. Absolwent Nowosybirskiego Kolejowego Uniwersytetu Państwowego, od 1946 r. związany był z Kolejami Sowieckimi, najpierw w latach 1946–1955 z Koleją Północnokaukaską, a od 1955 r. z różnymi kolejami zlokalizowanymi na Syberii (m.in. w Tomsku i w Barnauł oraz z Koleją Zachodniosyberyjską)[3]. W 1984 r. przechodzi on na emeryturę i rozpoczyna pracę nad uruchomieniem w Nowosybirsku Muzeum Techniki Kolejowej. Wiele lat zajęło gromadzenie odpowiednich eksponatów, a dopiero w 1998 r. udało się przekonać zarząd Kolei Zachodniosyberyjskiej do zgody na utworzenie placówki muzealnej[3], która stała się organem nadzorującym muzeum oraz przekazała grunt pod jego lokalizację. Prace trwały do 2000 r., a muzeum zostało oficjalnie otwarte 4 sierpnia podczas obchodów Dnia Kolejarza[3]. Mimo oporów Akulinina zarząd Kolei Zachodniosyberyjskiej zdecydował nazwać muzeum jego imieniem[3]. Został on także pierwszym dyrektorem.

W swoich zbiorach Nowosybirskie Muzeum Techniki Kolejowej prezentuje parowozy, spalinowozy, elektrowozy, wagony oraz sprzęt kolejowy – głównie produkcji rosyjskiej oraz sowieckiej, pochodzące z XIX i XX wieku. Oprócz tego także lokomotywy wyprodukowane w Stanach Zjednoczonych, Czechosłowacji oraz na Węgrzech[3]. Dodatkowo nowosybirskie muzeum posiada także kolekcję samochodów pochodzących przede wszystkim z czasów Związku Radzieckiego[4]. W ramach tej sekcji muzeum znajdują się tam najsłynniejsze sowieckie marki takie jak GAZ, Moskwicz, ZAZ[5]. Od 2006 r. muzeum eksponuje także zabytkowe samochody produkcji zagranicznej, m.in. amerykańskiej marki Dodge[2]. Znajduje się tu także egzemplarz sowieckiego czołgu T-34. Według pracowników muzeum jest unikalną placówką, gdyż nie skupia się na jednej dziedzinie techniki i transportu kolejowego, lecz prezentuje wiele aspektów – od różnego rodzaju lokomotyw pochodzących z różnych epok i krajów, przez wagony, kończąc na sprzęcie kolejowym oraz eksponatach związanych z motoryzacją[6]. Muzeum Techniki Kolejowej w Nowosybirsku zajmuje się także działalnością edukacyjną. Organizuje warsztaty i spotkania poświęcone zagadnieniom szeroko pojętego kolejnictwa.

Zbiory edytuj

 
Model pierwszego rosyjskiego parowozu
 
Jeden z parowozów znajdujących się w muzeum

Lokomotywy parowe edytuj

Lokomotywy spalinowe i elektryczne edytuj

 
Brama wejściowa do muzeum
 
Moskwicze w kolekcji muzeum

Wagony i inne edytuj

 
Wagon szpitalny znajdujący się w nowosybirskim muzeum

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Parovoz.com: Новосибирский музей железнодорожной техники. [dostęp 2012-05-31]. (ros.).
  2. ↑ a b c d Strana.ru: Новосибирский музей железнодорожной техники на станции «Сеятель». [dostęp 2012-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-07)]. (ros.).
  3. ↑ a b c d e f Sib.net: Новосибирский музей железнодорожной техники им. Н. А. Акулинина. [dostęp 2012-05-31]. (ros.).
  4. ↑ Zap-sib.rail.narod.ru: Экспозиция в музее на станции Сеятель. [dostęp 2012-05-31]. (ros.).
  5. ↑ Svetmoy.info: Новосибирский музей железнодорожной техники. [dostęp 2012-05-31]. (ros.).
  6. ↑ Tayga.info: Музей железнодорожной техники в Новосибирске отмечает 10 лет со дня открытия. [dostęp 2012-05-31]. (ros.).
  7. ↑ Sibka.ru: В мире поездов. [dostęp 2012-05-31]. (ros.).
  8. ↑ Altfast.ru: Новосибирский музей железнодорожной техники. [dostęp 2012-05-31]. (ros.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Muzeum_Techniki_Kolejowej_w_Nowosybirsku&oldid=66422231”