Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk
Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk (MiIZ PAN) – geneza muzeum sięga Gabinetu Zoologicznego powstałego w 1819 przy ówczesnym Królewskim Uniwersytecie Warszawskim i rozwijającego się do 1862 pod kierownictwem Feliksa Pawła Jarockiego. Następcą Jarockiego był Władysław Taczanowski, który po objęciu funkcji kierownika zmienił Gabinet w miejsce eksponowania zbiorów o charakterze edukacyjno-naukowym. W 1864 Taczanowski nawiązał kontakt z Konstantym i Aleksandrem Branickimi, którzy współpracowali z Gabinetem finansując powiększające kolekcję ekspedycje do Ameryki Południowej i Afryki. Taczanowski kierował Gabinetem do 1890, a po nim Nikołaj Nasonow (do 1906) i Jakow Szczełkanowcew (do 1915). Władysław Taczanowski współpracował z Branickimi przy powołaniu prywatnego Muzeum Zoologicznego, które zostało otwarte dla publiczności przez Ksawerego Branickiego w 1887 Jego kierownikiem został Jan Sztolcman.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Wilcza 64 |
Data założenia | |
Zakres zbiorów |
geografia i historia świata zwierząt, ekologia, biologia i ochrona zwierząt |
Dyrektor |
Tomasz D. Mazgajski |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
W 1919 z połączenia Muzeum Branickich i Gabinetu powstał Dział Zoologiczny Narodowego Muzeum Przyrodniczego. W 1921 Dział ten przemianowany został na Polskie Państwowe Muzeum Przyrodnicze, a w 1928 na Państwowe Muzeum Zoologiczne.
W 1935 po pożarze muzeum ulokowanego na terenie Uniwersytetu Warszawskiego, jego siedzibę przeniesiono do gmachu przy ul. Wilczej, w którym do wybuchu II wojny światowej nie powstała jednak żadna wystawa. Już w pierwszych dniach wojny budynek został poważnie uszkodzony, a część zbiorów zniszczona. W trakcie burzenia Warszawy po powstaniu warszawskim budynek został podpalony przez Niemców, w wyniku czego znacznie ucierpiały zbiory entomologiczne, biblioteka i archiwum.
Po wojnie do 1953 kierownikiem muzeum był Stanisław Feliksiak. W 1952, po powstaniu Polskiej Akademii Nauk i powołaniu Instytutu Zoologii PAN, muzeum weszło w jego skład. Dyrektorem Instytutu w latach 1953-1959 był Tadeusz Jaczewski. Od 1999 funkcję dyrektora Muzeum i Instytutu Zoologii PAN pełni Wiesław Bogdanowicz.
Stała wystawa muzeum istniała w budynku przy ul. Wilczej, później przeniesiona została do Pałacu Kultury i Nauki, gdzie zamarła w 1976. Wznowiono ją dopiero w 1992. Najnowsza (otwarta w 2007) wystawa muzeum prezentująca drapieżniki, pt. Zabójcy bez winy, stanowi ciekawe uzupełnienie bezpośrednio z nią sąsiadującej ekspozycji Muzeum Ewolucji Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk, mieszczącego się w Pałacu Młodzieży w Pałacu Kultury i Nauki.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 lutego 1928 r. o Państwowem Muzeum Zoologicznem (Dz.U. z 1928 r. nr 24, poz. 208).
- ↑ Uchwała nr 830 Rady Ministrów z dnia 26 września 1952 r. w sprawie przekazania Polskiej Akademii Nauk Państwowego Muzeum Zoologicznego w Warszawie, Muzeum Przyrodniczego w Łodzi i Muzeum Przyrodniczego w Poznaniu oraz powołania Instytutu Zoologicznego Polskiej Akademii Nauk (M.P. z 1952 r. nr 88, poz. 1369).
Zobacz teżEdytuj
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona
- Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).