Myrtle Augee

brytyjska lekkoatletka (kulomiotka) i sztangistka

Myrtle Sharon Mary Augee (ur. 4 lutego 1965 w Greenwich[1]) – brytyjska lekkoatletka, specjalistka pchnięcia kulą, dwukrotna olimpijka, czterokrotna medalistka igrzysk Wspólnoty Narodów w barwach Anglii. Z powodzeniem startowała również w podnoszeniu ciężarów i trójboju siłowym.

Myrtle Augee
Pełne imię i nazwisko

Myrtle Sharon Mary Augee

Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1965
Greenwich

Wzrost

171 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Auckland 1990 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
srebro Victoria 1994 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
srebro Kuala Lumpur 1998 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
brąz Edynburg 1986 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1965
Greenwich

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Mistrzostwa świata
brąz Stambuł 1994 waga ponad 83 kg
Mistrzostwa Europy
złoto Walencja 1993 waga ponad 83 kg
złoto Beer Szewa 1995 waga ponad 83 kg
srebro Rzym 1994 waga ponad 83 kg

Kariera lekkoatletyczna edytuj

Na igrzyskach Wspólnoty Narodów reprezentowała Anglię, a na pozostałych dużych imprezach międzynarodowych Wielką Brytanię.

Zajęła 9. miejsce w pchnięciu kulą na halowych mistrzostwach Europy w 1986 w Madrycie[2]. Zdobyła brązowy medal na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu, przegrywając tylko z Australijką Gael Martin i swoją koleżanką z reprezentacji Anglii Judy Oakes[3]. Zajęła 17. miejsce na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[4], 7. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin[5], a także 10. miejsce na halowych mistrzostwach świata w 1987 w Indianapolis[6].

Odpadła w kwalifikacjach na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1989 w Hadze zajęła 7. miejsce[7].

Zwyciężyła w pchnięciu kulą na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1990 w Auckland, wyprzedzając swe koleżanki z reprezentacji Anglii Judy Oakes i Yvonne Hanson-Nortey[3]. Zajęła 9. miejsce na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie[8]. Odpadła w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio[9], na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1], na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[9] i na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[10].

Zdobyła srebrne medale na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1994 w Victorii i na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1998 w Kuala Lumpur, za każdym razem przegrywając z Judy Oakes[3], a na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 2002 w Manchesterze zajęła 5. miejsce[11].

Była mistrzynią Wielkiej Brytanii (WAAA) w pchnięciu kulą w 1989, 1992, 1993, 1999 i 2002, wicemistrzynią w latach 1984–1988, 1990, 1991, 1994 i 1996–1998 oraz brązową medalistką w tej konkurencji w 1983[12], a także halową mistrzynią w pchnięciu kulą w 1989, wicemistrzynią w 1984 i 1987 oraz brązową medalistką w 1985[13]. Była również mistrzynią UK Championships w pchnięciu kulą w 1990, 1992 i 1993 wicemistrzynią w latach 1984–1987, 1989, 1991 i 1997 oraz brązową medalistką w 1983[14].

Jej rekord życiowy w pchnięciu kulą wynosi 19,03 m, ustanowiony 2 czerwca 1990 w Cardiff.

Kariera w podnoszeniu ciężarów edytuj

Augee była brązową medalistką mistrzostw świata w 1994 w Stambule w kategorii ponad 83 kg[15], mistrzynią Europy w tej samej kategorii wagowej w 1993 w Walencji i 1995 w Beer Szewa oraz wicemistrzynią Europy w 1994 w Rzymie[16].

Kariera w trójboju siłowym edytuj

Augee była mistrzynią świata w trójboju siłowym w kategorii ponad 90 kg w 1988. Była również mistrzynią Europy (w tej samej kategorii) w 1988 i 1989[17].

Przypisy edytuj

  1. a b c Myrtle Augee [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-22] (ang.).
  2. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 491–492 [dostęp 2020-09-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  3. a b c Myrtle Sharon Mary Augee [online], commonwealthgames.com [dostęp 2020-09-22] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 576 [dostęp 2020-09-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 497 [dostęp 2020-09-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  6. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 160 [dostęp 2020-09-22] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 509 [dostęp 2020-09-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 584 [dostęp 2020-09-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. a b IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 332 [dostęp 2020-09-22] (ang.).
  10. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 594 [dostęp 2020-09-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  11. Manchester 2002. The XVII Commonwealth Games. Athletics – Women's Shot Put, Phase: Final [online], thecgf.com [dostęp 2020-09-22] (ang.).
  12. AAA Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-22] (ang.).
  13. AAA Indoor Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-22] (ang.).
  14. UK Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-22] (ang.).
  15. Gewichtheben – Weltmeisterschaften der Damen (+ 82,5kg/ab 1993 + 83kg/ab 1998 + 75kg) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-09-22] (niem.).
  16. Gewichtheben – Europameisterschaften (Damen – + 82,5kg/+ 83kg) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2020-09-22] (niem.).
  17. Augee Myrtle [online], en.allpowerlifting.com [dostęp 2020-09-22] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj