Mysikróliki
Mysikróliki[2], mysikrólikowate (Regulidae) – rodzina malutkich ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).
| Regulidae[1] | |||
| Vigors, 1825 | |||
 Przedstawiciel rodziny – ogniczek (C. calendula) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina |
mysikróliki | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Regulus Cuvier, 1800 | |||
| Rodzaje | |||
| |||
Występowanie edytuj
Występują w lasach Azji, Europy, Ameryki Północnej i północno-zachodniej Afryki[3][4]. Zasiedlają głównie bory szpilkowe w strefie tajgi na dalekiej północny, na południu na terenach górzystych.
Charakterystyka edytuj
Długość ciała 8–11 cm, masa ciała 5–8 g[5]. Wierzch ciała mają głównie oliwkowozielony i szaropłowy spód, ma często czarne paski po bokach głowy. Na głowie u samców wyraźny jasnoczerwony, pomarańczowy lub żółty pasek. Podczas zalotów jest stroszony. U niektórych gatunków samice mają mniej jaskrawy pasek.
Są owadożerne, zwinnie poruszają się wśród liści. Swoim maleńkim, igłowatym dzióbkiem wyszukują na liściach, szyszkach, gałązkach i korze drobne owady. Często unoszą się na chwilę w powietrzu, aby przeszukać spód szyszki. W czasie chłodów nocują zbite w ciasną grupkę w jakimś spokojnym miejscu – robią to, aby nie tracić ciepła. Ptaki z północny przelatują na południe, bo tam jest im cieplej. Choć są takie malutkie, potrafią przelatywać duże odległości nad morzami. Zazwyczaj wyprowadzają dwa lęgi w roku, po 7–14 jaj.
Systematyka edytuj
Podział systematyczny edytuj
Do rodziny należą następujące rodzaje[2]:
Przypisy edytuj
- ↑ Regulidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Regulidae Vigors, 1825 - mysikróliki - Goldcrests or kinglets (wersja: 2021-07-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-23].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dapple-throats, sugarbirds, fairy-bluebirds, kinglets, hyliotas, wrens, gnatcatchers. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-22]. (ang.).
- ↑ Kinglets and Firecrests (Regulidae). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ang.).
- ↑ Martens i Päckert 2006 ↓, s. 346–349.
Bibliografia edytuj
- J. Martens, M. Päckert: Family Regulidae (Kinglets & Firecrests). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 11: Old World Flycatchers to Old World Warblers. Barcelona: Lynx Edicions, 2006, s. 330–349. ISBN 84-96553-06-X. (ang.).
- D. Burni, B. Hoare, J. DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), P. Benstead i inni: Encyklopedia Ptaki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15733-3.