Mysiogon dardanelski

gatunek gryzonia z rodziny popielicowatych

Mysiogon dardanelski[3] (Myomimus roachi) – gatunek gryzonia z rodziny popielicowatych (Gliridae), występujący na południowo-wschodnich Bałkanach i zachodnim wybrzeżu Azji Mniejszej.

Mysiogon dardanelski
Myomimus roachi[1]
(Bate, 1937)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

popielicowate

Podrodzina

koszatki

Rodzaj

mysiogon

Gatunek

mysiogon dardanelski

Synonimy

Myomimus bulgaricus Rossolimo, 1976

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Klasyfikacja edytuj

Gatunek opisała w 1937 roku Dorothea Minola Bate, na podstawie skamieniałości z plejstocenu; pod koniec lat 40. XX wieku odkryto żyjące osobniki. Miejsce typowe jest położone w Izraelu, w osadach jaskini Magharat at-Tabun na górze Karmel. Obecnie gatunek nie występuje już na tamtym obszarze[4][2].

Występowanie edytuj

Występowanie mysiogona dardanelskiego stwierdzono w południowo-wschodniej Bułgarii, fragmencie Grecji (w historycznej Tracji) i w Turcji, w okolicy cieśniny Dardanele i na zachodnim wybrzeżu Morza Egejskiego. Ostatnie opublikowane doniesienia o gryzoniach żyjących w Bułgarii pochodzą z 1978 roku z okolic Burgas, a następnie dopiero z 10 czerwca 2017, kiedy to złowiono dorosłą samicę w okolicy miejscowości Sakar;[5] tym niemniej badania w Turcji wskazują, że gryzonie te trudno jest schwytać. Mysiogon dardanelski ma bardzo rozdrobniony zasięg występowania, jest znany z więcej niż 15 lokalizacji. Szczątki subfosylne z Izraela i południowej Turcji wskazują, że w ostatnich kilku tysiącach lat gryzonie te zamieszkiwały większy obszar[2].

Sprzyjającym środowiskiem życia dla tego gatunku są zarośla i częściowo otwarte obszary porośnięte drzewami i krzewami, takie jak sady, winnice, żywopłoty i brzegi rzek. Nie występuje na obszarach intensywnej działalności rolniczej. Prowadzi naziemny tryb życia, w większym stopniu niż inne popielicowate; żywi się głównie nasionami[2].

Populacja edytuj

Zasięg występowania mysiogona dardanelskiego maleje od plejstocenu. Współcześnie rolnictwo powoduje dalszą utratę sprzyjającego środowiska. Ocenia się, że także maleje populacja tych gryzoni. Mysiogon dardanelski jest uznawany za gatunek narażony na wyginięcie. Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk wymienia go w załącznikach II i III. Nie występuje w żadnym obszarze chronionym[2].

Przypisy edytuj

  1. Myomimus roachi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e B. Kryštufek, Myomimus roachi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.4, DOI10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T14087A4389146.en [dostęp 2016-03-01] (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Myomimus roachi. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2016-03-01]
  5. One of the most mysterious mammals in Bulgaria was captured for the first time in 40 years | News [online], landforlife.org [dostęp 2017-11-19] (ang.).