Mystriosuchus
Mystriosuchus – rodzaj fitozaura żyjącego w późnym triasie i być może wczesnej jurze na terenie współczesnej Europy. Został nazwany w 1896 roku przez Eberharda Fraasa. Obejmuje trzy gatunki: Mystriosuchus planirostris (początkowo Belodon planirostris), będący gatunkiem typowym rodzaju, M. westphali[1] i M. steinbergeri[2]. Niemal kompletny szkielet M. planirostris, odnaleziony w 1995 w północnych Włoszech, pozwala określić długość zwierzęcia na około 4 m. Budowa szkieletu pozaczaszkowego dowodzi, że Mystriosuchus był spośród wszystkich znanych fitozaurów najlepiej przystosowany do prowadzenia wodnego trybu życia[3]. Anatomia czaszki sugeruje, że żywił się przede wszystkim rybami[1].
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Mystriosuchus | ||
| Gatunki | |||
|
| |||
Maisch i Kapitzke (2010) opisali fragment żuchwy odnaleziony w Somerset w Anglii, przypisywany do Mystriosuchus. Osady, w których odkryto tę skamieniałość autorzy datowali na hettang; ich zdaniem odkrycie to sugeruje, że Mystriosuchus mógł być jednym z nielicznych fitozaurów, które przetrwały wymieranie triasowe[4]. Jednak Barrett i Xu (2012) zwrócili uwagę, że osady, w których odkryto ten fragment żuchwy, znajdują się poniżej osadów, w których znaleziono skamieniałości amonitów z rodzaju Psiloceras. W Wielkiej Brytanii pojawienie się amonitów z tego rodzaju w zapisie kopalnym wyznacza początek jury; ponieważ fitozaur, do którego należał fragment żuchwy opisany w 2010 r. jest od nich starszy, zdaniem Barretta i Xu musiał on żyć w triasie[5].
Mystriosuchus często był klasyfikowany w odrębnej podrodzinie Mystriosuchinae[6][7], jednak nowsze badania sugerują jego przynależność do Pseudopalatinae – mimo kilku różnic w budowie w porównaniu z innymi członkami tej podrodziny[1]. Początkowo był uznawany za rodzaj słodkowodny, jednak odkrycia w Lombardii dowiodły, że przynajmniej niektóre osobniki prowadziły wyłącznie morski tryb życia[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Axel Hungerbühler. The Late Triassic phytosaur Mystriosuchus westphali, with a revision of the genus. „Palaeontology”. 45 (2), s. 377–418, 2002. DOI: 10.1111/1475-4983.00242. (ang.).
- ↑ Richard J. Butler, Andrew S. Jones, Eric Buffetaut, Gerhard W. Mandl, Torsten M. Scheyer i Ortwin Schultz. Description and phylogenetic placement of a new marine species of phytosaur (Archosauriformes: Phytosauria) from the Late Triassic of Austria. „Zoological Journal of the Linnean Society”, 2019. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlz014. (ang.).
- ↑ a b E. Gozzi, S. A. Renesto. Complete specimen of Mystriosuchus (Reptilia, Phytosauria) from the Norian (Late Triassic) of Lombardy (Northern Italy). „Rivista Italiana di Paleontologia e Stratigrafia”. 109 (3), s. 475–498, 2003. (ang.).
- ↑ Michael W. Maisch, Martin Kapitzke. A presumably marine phytosaur (Reptilia: Archosauria) from the pre-planorbis beds (Hettangian) of England. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie – Abhandlungen”. 257 (3), s. 373–379, 2010. DOI: 10.1127/0077-7749/2010/0076. (ang.).
- ↑ Paul M. Barrett i Xu Xing. The enigmatic reptile Pachysuchus imperfectus Young, 1951 from the Lower Lufeng Formation (Lower Jurassic) of Yunnan, China. „Vertebrata PalAsiatica”. 50 (2), s. 151–159, 2012. DOI: 10.19615/j.cnki.1000-3118.2012.02.005. (ang.).
- ↑ Friedrich von Huene. On reptiles of the New Mexican Trias in the Cope Collection. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 34, s. 485–507, 1915. (ang.).
- ↑ Robert A. Long, Phillip A. Murry. Late Triassic (Carnian and Norian) tetrapods from the southwestern United States. „Bulletin of the New Mexico Museum of Natural History and Science”. 4, s. 1–254, 1995. (ang.).