Wikipedia

N.R.M.

białoruski zespół rockowy

N.R.M. (biał. Niezaležnaja Respublika Mroja, dosł. Niepodległa Republika Marzeń) – białoruski zespół rockowy, założony w 1994 roku przez członków zespołu Mroja. Jest jednym z dwóch (obok grupy Lapis Trubieckoj) najpopularniejszych zespołów rockowych Białorusi[1][2]. Zespół śpiewa niemal wyłącznie po białorusku, a na okładkach płyt i w materiałach promocyjnych posługuje się łacinką.

N.R.M.
Ilustracja
N.R.M. na festiwalu wRock for Freedom (2007)
Rok założenia

1994

Pochodzenie

Mińsk,  Białoruś

Gatunek

rock

Skład
Pit Paułau
Juraś Laukou
Aleh Dziemidowicz
Byli członkowie
Lawon Wolski
Multimedia w Wikimedia Commons

Zespół powstał w 1994 roku z przekształcenia istniejącej od 1981 grupy Mroja[3]. Zmiana nazwy związana była z dojściem do władzy Aleksandra Łukaszenki i przywracaniem przez niego radzieckiej symboliki i odwołań do radzieckiej kultury i tradycji[3]. Odzwierciedlała też dążenie do swoistej wewnętrznej emigracji do „niezależnej republiki”, gdzie dozwolony jest komentarz artystyczny na temat polityki i kultury Białorusi[3].

W twórczości N.R.M. dość wyraźne są nawiązania do białoruskiej polityki, jednak krytyka niedemokratycznych rządów prezydenta Łukaszenki zazwyczaj jest ukryta, a jego nazwisko nie pada ani razu w żadnej z piosenek[3]. Przykładowo okładka wydanego w 1998 albumu Pašpart hramadzianina N.R.M. (dosł. Paszport obywatela N.R.M.) przedstawia stylizowaną okładkę paszportu i jest satyrą na przywrócone w 1995 godło Białorusi wzorowane na tym z czasów radzieckich: w miejsce sierpa i młota lub konturów państwa umieszczono symbol czaszki i skrzyżowanych piszczeli[3].

Muzyka zespołu bywa wpisywana na nieoficjalną czarną listę przez władze Białorusi i obejmowana zakazem koncertowania i nadawania piosenek w rozgłośniach radiowych i telewizjach[4][5]. W obawie przed powtórzeniem się na Białorusi ukraińskiej pomarańczowej rewolucji, w 2004 białoruskie władze objęły zespół zakazem cenzury w ramach represji za występ na wiecu demokratycznej opozycji[6]. Przez kolejne trzy lata zespół przeprowadzał próby w ukryciu i występował głównie za granicą: w Polsce (m.in. na festiwalu Basowiszcza), Niemczech, na Litwie i Słowacji oraz w Szwecji, a także na niewielkich koncertach niesankcjonowanych przez władze[4]. W 2010 grupa fanów zespołu została aresztowana podczas jednego z takich koncertów plenerowych za „eksponowanie ultranacjonalistycznych symboli”[7]. W 2012 były ambasador Szwecji w Mińsku, Stefan Ericsson wskazał Lawona Wolskiego jako „postać roku” w plebiscycie organizowanym przez białoruską sekcję Radia Wolna Europa[3].

Muzycy N.R.M. byli jednymi z bohaterów filmu dokumentalnego Mirosława Dembińskiego „Muzyczna partyzantka” z 2007 roku, zaprezentowanego na 7. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym WATCH DOCS Prawa Człowieka w Filmie, a także filmu dokumentalnego „Czas trzech żółwi” Joli Kilian prezentowanego na IX Międzynarodowych Dniach Filmu Dokumentalnego „Rozstaje Europy” w 2008 roku w Lublinie.

W 2010 roku z zespołu odszedł Lawon Wolski, od tego czasu N.R.M. gra jako trio.

Nie tylko zjawisko muzyczne, ale także fenomen socjologiczny – dzięki niemu wielu Białorusinów zaczęło używać na co dzień języka ojczystego. Dawna strona internetowa zespołu była swego rodzaju wirtualnym państwem.

Skład edytuj

Dyskografia edytuj

Wspólne projekty edytuj

  • Pieśniarok (tribute dla Piesniarów, 1997)
  • Narodny Albom (1997)
  • Ja naradziusia tut (2000)

Wydawnictwa, na których znalazły się utwory zespołu edytuj

Rok Dane dot. albumu Utwór
1999 Wolnyja tancy – słuchaj swajo
  • Wydawca: BMA-group[8]
 „Pieśni pra kachańnie”
„Pieśnia padziemnych žycharoŭ”
2001 Wolnyja tancy – alternatywa_by
  • Wydawca: BMA-group[9]
 „Katlet-matlet” (remix)
2001 Serca Europy in rock
  • Wydawca: BMA-group[10]
 „NajNajNaj”
2002 Personal Depeche
  • Data wydania: grudzień 2002
  • Wydawca: West Records, MSH Records[11]
 „Twoj Jezus (Personal Jesus)”
2004 Hienierały ajczynnaha roku
  • Data wydania: 25 kwietnia 2004
  • Wydawca: BMA-group[12]
 „Lasnaja pieśnia (Oj, biarozy dy sosny)”
2008 NiezależnyJA
  • Data wydania: 25 marca 2008
  • Wydawca: BMA-group[13]
 „Try čarapachi” (new)

Bibliografia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Na okładce albumu znalazł się tytuł zapisany zarówno białoruską łacinką, jak i cyrylicą. Patrz: nrm.by.
  2. ↑ W okładce albumu tytuł zapisywany także słownie jako Nul šeść. Patrz: discogs.com.
  3. ↑ Wydanie na płytach winylowych.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Vorhees 2009 ↓, s. 76.
  2. ↑ Олег Климов, Сергей Шаруба. Убить N.R.M., или К неутешительным итогам музыкального года. „Muzykalnaya Gazeta”. 4, 2004. [dostęp 2020-09-07]. [zarchiwizowane z adresu 2020-09-11]. (ros.). 
  3. ↑ a b c d e f Survilla 2014 ↓, s. 178–182, 187.
  4. ↑ a b Masters 2007 ↓, s. 79.
  5. ↑ Bennett 2011 ↓, s. 165.
  6. ↑ Page 2005 ↓, ¶ 1–12.
  7. ↑ Bonk 2000 ↓, s. 318.
  8. ↑ БМА Group. Беларускi рок-н-рол i альтэрнаты╒ная музыка - наши акции - Вольные Танцы [online], web.archive.org, 7 lutego 2006 [dostęp 2019-09-23] [zarchiwizowane z adresu 2006-02-07].
  9. ↑ Various - Вольныя Танцы: Альтэрнатыва_by [online], Discogs [dostęp 2019-09-23] (ros.).
  10. ↑ Various - Сэрца Эўропы In Rock [online], Discogs [dostęp 2019-09-23] (ang.).
  11. ↑ Змест - tribute.depechemode.by [online], tribute.depechemode.by [dostęp 2019-09-23].
  12. ↑ Various - Генералы Айчыннага Року [online], Discogs [dostęp 2019-09-23] (ang.).
  13. ↑ Various - Незалежныя [online], Discogs [dostęp 2019-09-23] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=N.R.M.&oldid=70215967”