NGC 2020 (również LHA 120-N 57C) – mgławica emisyjna znajdująca się w gwiazdozbiorze Złotej Ryby w Wielkim Obłoku Magellana[1]. Odkrył ją John Herschel 30 grudnia 1836 roku, choć być może wcześniej była obserwowana przez Jamesa Dunlopa w roku 1826[1].

NGC 2020
Ilustracja
NGC 2020 (błękitna, po lewej) i sąsiednia gromada otwarta NGC 2014 (z czerwoną mgławicą w tle, po prawej). Zdjęcie ESO.
Odkrywca

John Herschel

Data odkrycia

30 grudnia 1836

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Złota Ryba

Typ

mgławica emisyjna

Rektascensja

05h 33m 12,7s

Deklinacja

–67° 42′ 57″

Rozmiary kątowe

2,0' × 2,0'

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
ESO 56-?148, LHA 120-N 57C

Wewnątrz mgławicy znajduje się wnęka otoczona przez strukturę podobną do bańki. Powstała ona w wyniku potężnego oddziaływania wiatru jasnej i bardzo gorącej gwiazdy na otaczający ją gaz. Gwiazda ta należy do rzadkiej klasy gwiazd Wolfa-Rayeta. Niebieski kolor mgławicy spowodowany jest przez jonizację atomów tlenu przez promieniowanie tej gorącej gwiazdy[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Courtney Seligman: NGC 2020. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-08-09]. (ang.).
  2. Osobliwa para. Dwa bardzo różne obłoki gazu w sąsiedniej galaktyce. [w:] eso1335pl – Zdjęcie prasowe [on-line]. ESO, 2013-08-07. [dostęp 2015-03-11].

Linki zewnętrzne edytuj