NGC 2316 (również NGC 2317) – mgławica emisyjna i refleksyjna znajdująca się w gwiazdozbiorze Jednorożca[1]. Odkrył ją William Herschel 4 marca 1785 roku, jego odkrycie zostało później skatalogowane jako NGC 2316[1]. Bindon Stoney (asystent Williama Parsonsa) 20 lutego 1851 roku[1] niezależnie zaobserwował północno-wschodnią część tej mgławicy[3], jego obserwacja została skatalogowana jako NGC 2317.

NGC 2316
ilustracja
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

4 marca 1785

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Jednorożec

Typ

emisyjna i refleksyjna z gromadą gwiazd

Rektascensja

06h 59m 40,8s[1]

Deklinacja

–07° 46′ 38″[1]

Odległość

3588 ly (1,1 kpc[2])

Rozmiary kątowe

4' × 3'[1]

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
NGC 2317, LBN 1021, Parsamian 18

Mgławica ta powiązana jest z młodą (2-3 miliony lat) gromadą gwiazd, również nazywaną NGC 2316, która jest oddalona o ok. 3,6 tys. lat świetlnych od Słońca[2]. Najjaśniejszą, północną część mgławicy stanowi obszar H II jonizowany przez gwiazdę typu widmowego B3[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Courtney Seligman: NGC 2316. Celestial Atlas. [dostęp 2014-10-14]. (ang.).
  2. a b c T. Velusamy, William D. Langer. Polycyclic Aromatic Hydrocarbon and H2 Emissions in the Ultraviolet-Dominated Region in NGC 2316. „The Astronomical Journal”. 136 (2), s. 602-613, sierpień 2008. DOI: 10.1088/0004-6256/136/2/602. (ang.). 
  3. NGC 2317 w The NGC/IC Project. ngcicproject.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-28)]. (ang.)

Linki zewnętrzne edytuj