NHL (1966/1967)
Sezon NHL 1966/1967 był 50. sezonem gry ligi NHL. Pierwszy mecz odbył się 19 października 1966 roku, kiedy to naprzeciwko siebie zmierzyły się Detroit Red Wings z Boston Bruins oraz New York Rangers z Chicago Black Hawks. 18 stycznia 1967 roku w Montrealu w hali Forum de Montréal rozegrany został NHL All-Star Game. Sezon zasadniczy zakończył się 2 kwietnia 1967 roku. Cztery dni później rozegrany został pierwszy mecz playoff. Sezon zakończył się 2 maja 1967 roku, kiedy to w finałowym spotkaniu drużyna Toronto Maple Leafs pokonała Montreal Canadiens.
| |||
| Szczegóły | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Liczba zespołów |
6 | ||
| Runda zasadnicza | |||
| Termin | |||
| Liczba kolejek |
70 | ||
| Liczba meczów |
210 | ||
| Liczba bramek |
1252 | ||
| Najskuteczniejszy zawodnik | |||
| Runda finałowa | |||
| Liczba meczów |
16 | ||
| Bramki |
87 | ||
| Zwycięzca | |||
| 2. miejsce | |||
| MVP | |||
| Najskuteczniejszy zawodnik | |||
Był to ostatni sezon w erze oryginalnej szóstki (po 25 latach), był to również ostatni sezon, osiemnasty sezon w którym każda z drużyn zagrała po 70 spotkań.
Przed sezonem odbył się czwarty draft ligi NHL. Jako pierwszy został wybrany Kanadyjczyk grający na pozycji obrońcy - Barry Gibbs, który został wybrany przez Boston Bruins.
Sezon zasadniczy edytuj
Drużyna Chicago Black Hawks po raz pierwszy zwyciężyła w sezonie zasadniczym, kończąc go z wynikiem zdobytych 94 punktów. Najskuteczniejszym zawodnikiem został Stan Mikita dla którego był to najlepszy sezon, podczas którego zdobył 97 punktów (35 bramek, 62 asysty) w 70 meczach. Tylko dwa lata później wyrównał punktowo ten wynik, jednak zdobył wtedy o pięć mniej bramek. Zwycięzca poprzedniej edycji Pucharu Stanleya - Montreal Canadiens awansował do finału rozgrywek. Boston Bruins w tym sezonie po raz ostatni nie zagrał w fazie play-off, kończąc serię 29 lat bez rozgrywek posezonowych przez tę drużynę.
Tabela edytuj
| M | Z | R | P | G+ | G- | +/- | Pkt | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Chicago Black Hawks
|
70 | 41 | 12 | 17 | 264 | 170 | +94 | 94 |
 Montreal Canadiens
|
70 | 32 | 13 | 25 | 202 | 188 | +14 | 77 |
| Toronto Maple Leafs
|
70 | 32 | 11 | 27 | 204 | 211 | -8 | 75 |
| New York Rangers
|
70 | 30 | 12 | 28 | 188 | 189 | -1 | 72 |
| Detroit Red Wings
|
70 | 27 | 4 | 39 | 212 | 241 | -29 | 58 |
| Boston Bruins
|
70 | 17 | 10 | 43 | 182 | 253 | -71 | 44 |
Najlepsi strzelcy edytuj
| Zawodnik | Drużyna | Mecze | Bramki | Asysty | Punkty | Min |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Stan Mikita |
Chicago Black Hawks | 70 | 35 | 62 | 97 | 12 |
| Bobby Hull |
Chicago Black Hawks | 66 | 52 | 28 | 80 | 52 |
| Norm Ullman |
Detroit Red Wings | 68 | 26 | 44 | 70 | 26 |
| Ken Wharram |
Chicago Black Hawks | 70 | 31 | 34 | 65 | 21 |
| Gordie Howe |
Detroit Red Wings | 69 | 25 | 40 | 65 | 53 |
| Bobby Rousseau |
Montreal Canadiens | 68 | 19 | 44 | 63 | 58 |
| Phil Esposito |
Chicago Black Hawks | 69 | 21 | 40 | 61 | 40 |
| Phil Goyette |
New York Rangers | 70 | 12 | 49 | 61 | 6 |
| Doug Mohns |
Chicago Black Hawks | 61 | 25 | 35 | 60 | 58 |
| Henri Richard |
Montreal Canadiens | 65 | 21 | 34 | 55 | 28 |
Playoff edytuj
Rozstawienie edytuj
Po zakończeniu sezonu zasadniczego 4 zespoły zapewniło sobie start w fazie playoff. Drużyna Chicago Black Hawks zwycięzca rozgrywek zasadniczych uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 70 spotkaniach 94 punkty. Była to najwyżej rozstawiona drużyna, dzięki czemu w nagrodę zostaje zawsze gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Kolejne miejsce rozstawione zależały od miejsca w tabeli fazy grupowej. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 3 i 4 oraz ewentualnie 6 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: pierwszy, drugi oraz ewentualnie piąty.
Drzewko playoff edytuj
| Półfinały | Finał | ||||||
| Chicago Black Hawks | 2 | ||||||
| Toronto Maple Leafs | 4 | ||||||
| Toronto Maple Leafs | 4 | ||||||
| Montreal Canadiens | 2 | ||||||
| Montreal Canadiens | 4 | ||||||
| New York Rangers | 0 | ||||||
Finał Pucharu Stanleya edytuj
Finał Pucharu Stanleya odbył się od 20 kwietnia do 2 maja 1967. Zmierzyły się w nim druga oraz trzecia drużyna sezonu zasadniczego - Montreal Canadiens z Toronto Maple Leafs. Dla drużyny Toronto był to dwudziesty pierwszy występ w finale rozgrywek, zaś dla drużyny z Montrealu dwudziesty trzeci.
Zwycięzcą został zespół Toronto Maple Leafs pokonało drużynę Montreal Canadiens w sześciu meczach z bilansem bramek 17:16 na korzyść drużyny Leafs. Decydującą bramkę o zdobyciu Pucharu Stanleya zdobył w trzeciej tercji, szóstego meczu George Armstrong.
| 20 kwietnia 1967 | Montreal Canadiens | 6:2 | Toronto Maple Leafs | Forum de Montréal, Montreal |
| 22 kwietnia 1967 | Montreal Canadiens | 0:3 | Toronto Maple Leafs | Forum de Montréal, Montreal |
| 25 kwietnia 1967 | Toronto Maple Leafs | 3:2 pd. | Montreal Canadiens | Arena Gardens, Toronto |
| 27 kwietnia 1967 | Toronto Maple Leafs | 2:6 | Montreal Canadiens | Arena Gardens, Toronto |
| 29 kwietnia 1967 | Montreal Canadiens | 1:4 | Toronto Maple Leafs | Forum de Montréal, Montreal |
| 2 maja 1967 | Toronto Maple Leafs | 3:1 | Montreal Canadiens | Arena Gardens, Toronto |
| Szczegóły | ||||
|---|---|---|---|---|
| R. Ellis 36:25 (??) J. Pappin 39:24 (??) G. Armstrong 59:13 (??) |
(0:0, 2:1, 1:0) | 45:28 (??) D. Duff | ||