NTLDR

NTLDR (skrót od ang. New Technology Loader) – program rozruchowy służący przede wszystkim do ładowania systemów Windows NT, 2000, XP lub Server 2003.

Zrzut ekranu menu opcji zaawansowanych systemu Windows wygenerowany przez program ładujący NTLDR Boot loader systemu Microsoft Windows XP.

W systemie Windows Vista został zastąpiony przez Windows Boot Manager i Boot Configuration Data.

Kod umieszczony w sektorze rozruchowym pierwszej partycji (nie w MBR-ze) wczytuje do pamięci program NTLDR, który po odczytaniu pliku BOOT.INI wyświetla menu wyboru systemu lub od razu uruchamia Windows. Zależy to od liczby wpisów w BOOT.INI.

NTLDR potrafi również odczytać sektor rozruchowy z pliku. Dzięki temu można załadować inny program rozruchowy (np. LILO) lub system operacyjny.

BOOT.INI

Boot.ini to plik zawierający listę systemów operacyjnych, wykorzystywany przez NTLDR w starszych (przed Windows Vista) systemach z rodziny Microsoft Windows NT.

Znajduje się w głównym folderze partycji, np. C:\boot.ini, jest ukryty. Można go edytować, ale powinien być modyfikowany wyłącznie przez doświadczonych użytkowników. W razie jego utraty można użyć narzędzia do naprawy pliku boot.ini z konsoli odzyskiwania: bootcfg /rebuild.

W systemie Windows Vista Boot.ini został zastąpiony przez Boot Configuration Data (BCD).

Za jego pomocą można załadować dowolny system z rodziny Windows, lub uruchomić inny program ładujący np. LILO, czy GRUB. Standardowo nie umożliwia rozruchu z innych źródeł, niż dyski twarde, jednak po dodaniu stosownego programu ładującego do listy jest to możliwe.

Zawartość

Boot loader

Zawiera opcje NTLDR, takie jak:

• timeout – czas wyświetlania menu wyboru systemu operacyjnego w sekundach, po którym zostanie wybrany system domyślny,
• default – ścieżka do domyślnego systemu operacyjnego.

Systemy operacyjne

Zawiera listę systemów operacyjnych, razem z opcjami uruchamiania. Każdy wpis składa się z dwóch (w przypadku systemów spoza rodziny NT) lub trzech (dot. systemów z rodziny NT) elementów:

a) ścieżki ARC (Advanced RISC Computing) w przypadku systemów z rodziny NT, lub litery dysku w przypadku innych systemów Microsoftu, bądź litery dysku i ścieżki do pliku boot loadera w przypadku innych systemów operacyjnych.

Ścieżka ARC składa się z pięciu elementów:

• multi() – określa kontroler dysku (domyślnie 0)
• disk() – j.w.
• rdisk() – określa numer dysku fizycznego w ramach sterownika NTBOOTDD.SYS (najczęściej 0 – oznacza Primary Master w przypadku kontrolera ATA)
• partition() – określa numer partycji, 0 – dla wolnej przestrzeni na dysku, 1 – x dla istniejących partycji, gdzie pierwsze numery oznaczają kolejne partycje podstawowe na dysku, natomiast pozostałe oznaczają kolejne partycje logiczne.
• \WINDOWS – określa katalog główny partycji systemowej

b) Nazwa wyświetlana.

Tak zobaczymy wpis w menu wyboru. Może być dowolna. Pomocne, jeśli tworzymy kilka opcji uruchamiania jednego systemu.

c) Opcje ładowania systemu.

Określają parametry, z jakimi zostanie uruchomiony system.

Przykład

[bootloader]
timeout=40
default=multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(2)\WINNT
[operating systems]
multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)\WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition" /noexecute=optin /fastdetect
multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)\WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition – ratunkowy" /noexecute=optin /fastdetect /basevideo /sos /debug /noguiboot /bootlog /safeboot:minimal(alternateshell)
multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(2)\WINNT="Microsoft Windows 2000"
C:\="Microsoft Windows Me"
C:\lxboot.dos="DreamLinux 3.5"

timeout=40 – czas wyświetlania menu 40 sekund

default=multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(2)\WINNT – Domyślny system w tym przypadku Windows 2000

multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)\WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition" /noexecute=optin /fastdetect – ścieżka Windows XP Home Edition – rozruch standardowy, domyślny kontroler dysków, kanał Primary Master, pierwsza partycja podstawowa

multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)\WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition – ratunkowy" /noexecute=optin /fastdetect /basevideo /sos /debug /noguiboot /bootlog /safeboot:minimal(alternateshell) – przykładowy wpis z opcjami ułatwiającymi niektóre naprawy. W tym przypadku system startuje w trybie VGA (16 kolorów, rozdzielczość 640×480), wyświetla nazwy ładowanych sterowników podczas startu systemu, włącza debuger jądra podczas ładowania systemu, wyłącza pasek postępu podczas ładowania, powoduje włączenie rejestrowania rozruchu w pliku o nazwie systemroot\Ntbtlog.txt, uruchamia tryb awaryjny z wierszem poleceń; domyślny kontroler dysków, kanał Primary Master, pierwsza partycja podstawowa

multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(2)\WINNT="Microsoft Windows 2000" – uruchamia Windows 2000, domyślny kontroler dysków, kanał Primary Master, druga partycja podstawowa

C:\="Microsoft Windows Me" – uruchamia Windows Me

C:\lxboot.dos="DreamLinux 3.5" – uruchamia DreamLinux 3.5 za pomocą pliku boot loadera – lxboot.dos – znajdującego się na dysku C:\ w katalogu głównym

Linki zewnętrzne

• http://support.microsoft.com/kb/833721/pl (ang.)
• Przełączniki rozruchu w trybie awaryjnym dla pliku Boot.ini w systemie Windows. support.microsoft.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-30)].
• http://technet.microsoft.com/en-us/sysinternals/bb963892.aspx (ang.)