Nabój .303 British
.303 British – brytyjski nabój karabinowy wprowadzony do uzbrojenia armii brytyjskiej w 1888 roku jednocześnie z karabinem Lee-Metford.
| ||
![]() | ||
Rodzaj | nabój karabinowy | |
Kaliber | .303 | |
Średnica | ||
pocisku | 7,94 mm | |
min. szyjki | 8,58 mm | |
max. szyjki | 8,64 mm | |
max. stożka przejściowego |
10,19 mm | |
max. łuski | 11,68 mm | |
kryzy | 13,72 mm | |
Długość | ||
łuski | 56,44 mm | |
pocisku | 32,50 mm | |
naboju | 77 mm | |
Masa | ||
naboju | 24,9-25,4 g | |
materiału miotającego |
2,43 g | |
Inne |
Nabój .303 był początkowo elaborowany prochem czarnym, ale już w 1891 roku powstała jego wersja elaborowana kordytem. Zmiana materiału miotającego wymusiła dokonanie zmian w karabinie i w rezultacie w 1895 roku do uzbrojenia przyjęto karabin Lee-Enfield zasilany amunicją .303 British elaborowana prochem bezdymnym.
Nabój .303 British był przepisowym nabojem karabinowym armii brytyjskiej podczas obu wojen światowych. W okresie międzywojennym był także używany przez armię japońską i Wojsko Polskie (głównie jako amunicja do lotniczych karabinów maszynowych). Po II wojnie światowej w Wielkiej Brytanii planowano zastąpienie go nowym nabojem pośrednim .280 Mk1Z, jednak pod wpływem nacisków amerykańskich w NATO ostatecznie jego następcą został nabój 7,62 × 51 mm NATO.
Wymiary naboju (w mm).
Naboje .303 British w łódce nabojowej podczas ładowania karabinu Lee-Enfield.
BibliografiaEdytuj
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa: WiS, 1994, ISBN 83-86028-01-7, OCLC 169820275 .