Nadprącie[1] (łac. epiphallus) – element samczych narządów genitalnych prostoskrzydłych i Dictyoptera.

Dictyoptera edytuj

U, obejmujących karaczany i modliszki, Dictyoptera epiphallus to para walw położonych w kierunku grzbietowym od fallusa (phallus)[2]. W przypadku obu tych grup lewa z tych walw zaopatrzona może być w silnie wydłużony i nieco łukowaty wyrostek brzuszny nazywany pseudofallusem lub pseudopenisem[3][4].

Prostoskrzydłe edytuj

U prostoskrzydłych nadprącie (epiphallus) to jedna z pary silnie zesklerotyzowanych płytek, położonych w wierzchołkowej części zespołu narządów genitalnych[1][2]. Określany też jako skleryt położony proksymalnie od nasady fallusa. Narząd ten odgrywa ważną rolę w mechanizmie kopulacji. W angielskim znany też jako pseudosternite[5].

Przypisy edytuj

  1. a b Władysław Bazyluk: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XI Prostoskrzydłe – Orthroptera (Saltatoria). Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1956, s. 11.
  2. a b Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 340.
  3. Lajos Zombori, Henrik Steinmann: Dictionary of Insect Morphology. de Gruyter, s. 195, seria: Handbook of Zoology.
  4. G.W. Ramsay: Mantodea (Insecta), with a review of aspects of functional morphology and biology. Wellington: DSIR Plant Protection Mt Albert Research Centre Private Bag, Auckland, 1990, seria: Fauna of New Zealand. ISBN 0-477-02581-1.
  5. R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.