Wikipedia

Nagroda im. Andrzeja Woyciechowskiego

Nagroda Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego – jedna z najbardziej prestiżowych nagród dziennikarskich w Polsce. Przyznawana jest dorocznie za najlepszy materiał dziennikarski, którego autor miał odwagę łamać stereotypy, wykraczać poza schematy i zaglądać „za kulisy” otaczającej nas rzeczywistości. Po raz pierwszy została wręczona w 2005 roku, w 10. rocznicę śmierci Andrzeja Woyciechowskiego, twórcy Radia ZET. W kapitule nagrody zasiadają szefowie i reprezentanci głównych polskich mediów oraz członek rodziny Andrzeja Woyciechowskiego[1].

Od 2005 roku jako Nagroda wręczana jest statuetka wykonana z posrebrzanego brązu, jej projektantem i wykonawcą jest krakowski rzeźbiarz Marek Stankiewicz.  

Laureaci edytuj

rok laureaci nagrodzony materiał
2023 Justyna Suchecka, Piotr Szostak Artykuł Willa plus. Publiczne pieniądze dla organizacji bliskich PiS. Lista[2]
2022 Paweł Reszka Cykl reportaży z ogarniętej wojną Ukrainy[3]
2021 Marcin Gutowski Reportaż Don Stanislao. Druga twarz kardynała Dziwisza[4]
2020 Judyta Watoła, Wojciech Czuchnowski Cykl artykułów o rażących nieprawidłowościach przy zakupie maseczek i respiratorów przez Ministerstwo Zdrowia[5]
2019 Tomasz Sekielski, Marek Sekielski Film dokumentalny Tylko nie mów nikomu[6]
2018 Bertold Kittel, Anna Sobolewska, Piotr Wacowski Reportaż Polscy neonaziści[7]
2017 Wojciech Bojanowski Reportaż Śmierć na komisariacie[8]
2016 Iwona Szpala, Małgorzata Zubik Cykl artykułów o aferze reprywatyzacyjnej w Warszawie[9]
2015 Bianka Mikołajewska Cykl artykułów poświęconych nieprawidłowościom i patologiom systemu SKOK-ów[10]
2014 Grzegorz Sroczyński Cykl rozmów z „ojcami założycielami” III RP, m.in. z Marcinem Królem, Janem Krzysztofem Bieleckim i Karolem Modzelewskim[11]
2013 Mariusz Szczygieł Reportaż Śliczny i posłuszny – Duży Format
2012 Wawrzyniec Smoczyński Cykl publikacji wnikliwie przedstawiających tematykę polityki i gospodarki międzynarodowej[12]
2011 Andrzej Poczobut Cykl artykułów nt. dyktatury na Białorusi
2010 Paweł Reszka i Michał Majewski Cykl artykułów nt. katastrofy smoleńskiej
2009 Ewa Ewart Filmy dokumentalne w TVN24
2008 Ewa Stankiewicz i Anna Ferens Film Trzech kumpli
2007 Adam Wajrak Cykl artykułów o Dolinie Rospudy
2006 Tomasz Sekielski i Andrzej Morozowski Odznaczenie Krzyżem Zesłańców Sybiru generała Wojciecha Jaruzelskiego
2005 Alicja Kos i Wojciech Cieśla „Wędliny drugiej świeżości” – afera Constaru

„Nagroda Specjalna Radia ZET im. A. Woyciechowskiego „Dziennikarz 20-lecia” edytuj

21 października 2010 r. w warszawskiej Zachęcie redaktor naczelny „Polityki” – Jerzy Baczyński – został wybrany przez kapitułę „Dziennikarzem 20-lecia”. W swej przemowie Baczyński powiedział, że „odbiera tę nagrodę, jako nagrodę dla całego zespołu tygodnika”. Nominowanych do zaszczytnego tytułu było kilku dziennikarzy. W finale znaleźli się, oprócz Baczyńskiego, Adam Michnik i Jacek Żakowski.

Wśród nominowanych do Nagrody Specjalnej Radia ZET „Dziennikarz 20-lecia” byli:

  1. Jerzy Baczyński
  2. Witold Gadomski („Gazeta Wyborcza”),
  3. Tomasz Lis („Wprost”),
  4. Adam Michnik („Gazeta Wyborcza”),
  5. Monika Olejnik (Radio Zet, TVN24),
  6. Mariusz Szczygieł („Gazeta Wyborcza”),
  7. Teresa Torańska („Gazeta Wyborcza”),
  8. Mariusz Walter (TVN),
  9. Bronisław Wildstein („Rzeczpospolita”),
  10. Piotr Zaremba („Polska The Times”),
  11. Jacek Żakowski („Polityka”)[13].

Nagroda została ufundowana przez Radio Zet z okazji 20. rocznicy swojego istnienia. Przyznane zostało temu „który stał się symbolem niezależnego, obiektywnego i wolnego od nacisków dziennikarstwa”.

O przyznaniu Nagrody „Dziennikarza 20-lecia” zdecydowała kapituła złożona z redaktorów naczelnych reprezentujących m.in.: „Tygodnik Powszechny”, „Politykę”, „Newsweek Polska”, „Wprost”, „Przekrój”, „Gazetę Wyborczą”, „Rzeczpospolitą”, „Dziennik Gazetę Prawną”, „Polskę The Times”, „Press”, TVP1 i TVP2, Telewizję Polsat, TVN, TVN24 i Radio Zet.

Na uroczystości wręczenia nagrody w warszawskiej Zachęcie obecny był prezydent RP Bronisław Komorowski[14].

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Nagroda Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego. Nagroda im. Andrzeja Woyciechowskiego. [dostęp 2016-10-27].
  2. ↑ | Strona Nagrody Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego [online], www.nagrodawoyciechowskiego.pl, 21 listopada 2023 [dostęp 2023-11-21] (pol.).
  3. ↑ Cykl reportaży z ogarniętej wojną Ukrainy – Nagroda im. Andrzeja Woyciechowskiego [online] [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  4. ↑ Znamy laureata Nagrody Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego 2021 | Wiadomości Radio ZET, wiadomosci.radiozet.pl, 1637 [dostęp 2021-11-26] (pol.).
  5. ↑ Judyta Watoła i Wojciech Czuchnowski laureatami Nagrody Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego | Wiadomości Radio ZET, wiadomosci.radiozet.pl, 1606 [dostęp 2021-11-26] (pol.).
  6. ↑ Nagrody Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego 2019. Laureatami bracia Sekielscy - Wiadomości [online], wiadomosci.radiozet.pl [dostęp 2019-12-10] (pol.).
  7. ↑ Bertold Kittel, Anna Sobolewska i Piotr Wacowski. nagrodawoyciechowskiego.pl, 14 listopada 2018. [dostęp 2018-11-14].
  8. ↑ 2017 Reportaż „Śmierć na komisariacie”. Nagroda im. Andrzeja Woyciechowskiego. [dostęp 2017-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-28)].
  9. ↑ 2016 Cykl artykułów o aferze reprywatyzacyjnej w Warszawie. Nagroda im. Andrzeja Woyciechowskiego. [dostęp 2016-10-27].
  10. ↑ Dziennikarka, która rozpracowała SKOK-i, z nagrodą Woyciechowskiego. gazeta.pl, 19 listopada 2015. [dostęp 2015-11-19].
  11. ↑ Grzegorz Sroczyński z Nagrodą Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego (fotogaleria). wirtualnemedia.pl, 20 listopada 2014. [dostęp 2014-11-24].
  12. ↑ Smoczyński z Nagrodą Woyciechowskiego. nagrodawoyciechowskiego.pl. [dostęp 2012-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-23)]. (pol.).
  13. ↑ Jerzy Baczyński „Dziennikarzem 20-lecia” – Polityka.pl.
  14. ↑ Reszka z Majewskim nagrodzeni, a Baczyński „Dziennikarzem 20-lecia” – TVN24.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nagroda_im._Andrzeja_Woyciechowskiego&oldid=71913139”