Nagroda im. Dariusza Fikusa
Nagroda im. Dariusza Fikusa za dziennikarstwo najwyższej próby – jedna z nagród przyznawanych ludziom mediów w Polsce. Nagroda została ustanowiona przez redakcję „Rzeczpospolitej” oraz jej wydawcę 1 marca 1997, w pierwszą rocznicę śmierci Dariusza Fikusa – dziennikarza, redaktora, menedżera oraz wydawcy. W roku 2009 rodzina Dariusza Fikusa odebrała „Rzeczpospolitej” prawo używania jego nazwiska przy nagrodach, które przyznaje dziennikarzom[1]. Nagroda w nowej formule została wznowiona w 2011 roku przez rodzinę Dariusza Fikusa oraz Press Club Polska[2]. Ideą przewodnią ustanowienia nagrody było dążenie do umocnienia wolnych i niezależnych mediów, tworzonych z uwzględnieniem zasad etyki zawodowej i wysokiego standardu moralnego[3]. W latach 2002–2008 nagroda była przyznawana w dwóch kategoriach: twórca w mediach oraz twórca mediów.
Nagroda za |
ważny społecznie i doskonały warsztatowo tekstowy materiał dziennikarski |
---|---|
Przyznający | |
Państwo | |
Lokalizacja |
Warszawa |
Pierwsze rozdanie |
1 marca 1997 |
Strona internetowa |
Kapituła nagrody
edytujSkład jury od 2010 roku powołuje rodzina Dariusza Fikusa oraz Press Club Polska.
W 2023 roku w skład kapituły weszli: Leszek Będkowski (Polityka), Paweł Fąfara (Press Club Polska), Łukasz Fikus (syn Dariusza Fikusa), Krzysztof Jedlak (Dziennik Gazeta Prawna), Paweł Kapusta (Wirtualna Polska), Marcin Lewicki (Press Club Polska), Paweł Ławiński (Onet.pl), Tomasz Sekielski (Newsweek), Piotr Witwicki (Interia.pl), Rafał Zakrzewski (Gazeta Wyborcza), Marcin Żyła (Tygodnik Powszechny).
W 2011 roku w skład kapituły weszli: Jerzy Baczyński, red. naczelny tygodnika „Polityka”, Paweł Fąfara, red. naczelny „Polska The Times”, Wojciech Maziarski, red. naczelny tygodnika „Newsweek”, Aleksandra Karasińska, zastępca red. naczelnego tygodnika „Wprost”, Piotr Gabryel, zastępca red. naczelnego dziennika „Rzeczpospolita”, Piotr Mucharski, zastępca red. naczelnego „Tygodnika Powszechnego”, Piotr Pacewicz, zastępca red. naczelnego „Gazety Wyborczej”, Łukasz Fikus, przedstawiciel rodziny Fikusów i Marcin Lewicki, przedstawiciel Press Club Polska.
Skład jury do 2009 roku: Redaktor Naczelny „Rzeczpospolitej”, Prezes Spółki Presspublica – wydawcy „Rzeczpospolitej”, przyjaciele Dariusza Fikusa oraz laureaci trzech ostatnich edycji nagrody[4].
W 2007 w skład kapituły weszły następujące osoby: prof. Magdalena Fikus, Jerzy Baczyński, Igor Janke, Włodzimierz Kalicki, Paweł Lisicki, Amelia Łukasiak, Marek Magierowski, Roman Młodkowski, Truls Velgaard, Ewa Wanat oraz Dominik Zdort[5].
Skład kapituły w 2008: Paweł Lisicki, Piotr Gabryel, Marek Magierowski, Igor Janke (wszyscy wymienieni z „Rzeczpospolitej”); osoby zaproszone przez redakcję: Krystyna Mokrosińska (prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich), Barbara Fedyszak-Radziejowska (socjolog i etnograf); laureaci z ubiegłego roku: Krzysztof Skowroński (dyrektor Programu III Polskiego Radia) i Bogdan Rymanowski (TVN)[6].
Nagrodzeni
edytujNagrodzeni w latach 1997–2008
edytuj- I edycja – 1998
- Maria Wiernikowska za cykl reportaży w Telewizji Polskiej o powodzi z lipca 1997, które zmobilizowały opinię publiczną do pomocy powodzianom.
- II edycja – 1999
- Renata Gorczyńska za uczczenie dwustulecia Adama Mickiewicza w Radiu Bis: przez 14 godzin 13 najwybitniejszych polskich aktorów recytowało Pana Tadeusza.
- Specjalną nagrodę jury przyznało pośmiertnie zmarłemu w 1998 wybitnemu pisarzowi i publicyście Kazimierzowi Dziewanowskiemu.
- III edycja – 2000
- Włodzimierz Kalicki za cykl artykułów w „Gazecie Wyborczej”, które przyczyniły się do odzyskania w 1999 starodruków ukradzionych z Biblioteki Jagiellońskiej
- IV edycja – 2001
- Katarzyna Janowska i Piotr Mucharski za telewizyjne (opublikowane również w postaci książkowej) „Rozmowy na koniec wieku” oraz „Rozmowy na nowy wiek”.
- V edycja – 2002
- W kategorii twórca w mediach Irena Morawska i Jerzy Morawski za cykl reportaży w TVP „Serce z węgla”.
- W kategorii twórca mediów Jerzy Baczyński, redaktor naczelny „Polityki” – za sukces tygodnika.
- VI edycja – 2003
- W kategorii twórca w mediach Wojciech Jagielski za reportaże z krajów ogarniętych konfliktami i wojnami w „Gazecie Wyborczej”.
- W kategorii twórca mediów Mariusz Walter za stworzenie pierwszej w Polsce telewizji informacyjnej TVN24.
- VII edycja – 2004
- W kategorii twórca w mediach Anna Marszałek z „Rzeczpospolitej” za odważne i odpowiedzialne dziennikarstwo śledcze.
- W kategorii twórca mediów (Józef) Jerzy Jurecki za stworzenie i utrzymanie na rynku największego i regionalnego pisma „Tygodnik Podhalański”
- VIII edycja – 2005
- W kategorii twórca w mediach Ryszard Kapuściński za podróże z Herodotem i kilkadziesiąt lat odkrywania historii i współczesności Polski i świata.
- W kategorii twórca mediów Jerzy Pomianowski za miesięcznik „Nowaja Polsza” i działanie na rzecz dialogu Polaków i Rosjan.
- IX edycja – 2006
- W kategorii twórca w mediach Paweł Reszka z „Rzeczpospolitej” za publicystykę o stosunkach polsko-rosyjskich.
- W kategorii twórca mediów Roman Młodkowski z TVN24 za programy edukujące społeczeństwo[7].
- X edycja – 2007
- W kategorii twórca w mediach Bogdan Rymanowski – redaktor TVN i TVN24, gospodarz „Magazynu 24 godziny” i autorskiego programu publicystycznego „Kawa na ławę” – za bezstronność, rzetelność i stosowanie wysokich standardów moralnych w debacie publicznej. Rymanowski, ciesząc się z otrzymania nagrody, zaznaczył, że przekaże całą sumę pieniężną w wysokości 25 tys. zł Januszowi Świtajowi, który od wielu lat heroicznie zmagał się z chorobą[8].
- W kategorii twórca mediów Krzysztof Skowroński – dyrektor Programu 3 Polskiego Radia i prowadzący program „Wywiad i opinie” w TVP 1 – za profesjonalizm, rzetelność i obiektywizm w pracy dziennikarskiej[8].
- XI edycja – 2008
- W kategorii dziennikarz – Bronisław Wildstein, publicysta „Rzeczpospolitej” ex aequo z autorkami filmu dokumentalnego Trzech kumpli – Anną Ferens i Ewą Stankiewicz[9].
- W kategorii wydawca – ks. Adam Boniecki – redaktor naczelny „Tygodnika Powszechnego”
W latach 2009–2010 nagrody nie przyznawano, w związku z cofnięciem „Rzeczpospolitej” przez rodzinę prawa używania nazwiska Dariusza Fikusa.
Nagrodzeni od 2011 roku
edytuj- I nowa edycja – 2011
- Ewa Siedlecka za cykl publikacji w „Gazecie Wyborczej” o Trybunale Konstytucyjnym[10]
- II nowa edycja – 2012
- Joanna Solska za dziennikarstwo najwyższej próby w tekście „Kokosy orzechowe”[11]
- III nowa edycja – 2013
- Łukasz Cieśla z „Głosu Wielkopolskiego” za cykl artykułów „Poród na plebanii”[12]
- IV nowa edycja – 2014
- Wacław Radziwinowicz za cykl publikacji w „Gazecie Wyborczej”, będących reporterskim raportem o przygotowaniach do igrzysk olimpijskich w Soczi, ukazującym absurdalny rozmach i arogancję władzy przy realizacji tego przedsięwzięcia
- V nowa edycja – 2015
- Rafał Woś za cykl wywiadów publikowanych w „Dzienniku Gazecie Prawnej”, w których desakralizuje polskie liberalne dogmaty ekonomiczne[13]
- VI nowa edycja – 2016
- Iwona Szpala i Małgorzata Zubik za serię artykułów ujawniających kulisy warszawskiej reprywatyzacji[14]
- Piotr Pacewicz – Nagroda Specjalna im. Dariusza Fikusa za bycie doskonałym przykładem, jak łączyć uprawianie dziennikarstwa z misją publiczną[15]
- VII nowa edycja – 2017
- Magdalena Rigamonti za opublikowane w 2016 w „Dzienniku Gazecie Prawnej” wywiady z Tomaszem Zimochem („Stan wojenny”, „Dzwonili politycy. Nie dam im się zagarnąć”) i z Marcinem Wolskim („Zasady są jasne – wygrała ta partia i morda w kubeł”).
- Dominika Kozłowska – Nagroda Specjalna im. Dariusza Fikusa za odświeżenie i wzbogacenie formuły miesięcznika Znak, nawiązanie do najlepszych jego tradycji z jednoczesnym otwarciem na młodych autorów i odważne podejście do poruszanych tematów[16].
- VIII nowa edycja – 2018
- Andrzej Gajcy i Janusz Schwertner za publikację Onet ujawnia: jak Mateusz Kijowski wystawiał faktury KOD-owi[17]
- Krzysztof M. Kaźmierczak – Nagroda Specjalna im. Dariusza Fikusa za śledztwo dziennikarskie w sprawie śmierci Jarosława Ziętary[17]
- IX nowa edycja – 2019
- Karolina Baca-Pogorzelska i Michał Potocki za cykl publikacji o imporcie antracytu z okupowanego Donbasu w „Dzienniku Gazecie Prawnej”.
- Stefan Szczepłek – Nagroda Specjalna im. Dariusza Fikusa za wieloletnie dziennikarstwo sportowe najwyższej próby oraz za udane przekraczanie granic własnej specjalizacji zawodowej[18].
- X nowa edycja – 2020
- Magdalena Gałczyńska za cykl publikacji pt. Farma trolli w Ministerstwie Sprawiedliwości w Onet.pl[18]
- XI nowa edycja – 2021
- Janusz Schwertner – za tekst Miłość w czasach zarazy opublikowany w Onet.pl
- Specjalna Nagroda: Darja Czulcowa i Kaciaryna Andrejewa z Biełsat TV – za „niezłomne wykonywanie zawodu dziennikarza w warunkach wymagających ogromnej osobistej odwagi”[19]
- XII nowa edycja – 2022
- Paweł Figurski i Jarosław Sidorowicz za cykl publikacji w Gazecie Wyborczej pt. Afera Daniela Obajtka
- Nagrodą Specjalną im. Dariusza Fikusa uhonorowano wszystkich dziennikarzy, relacjonujących z wojny w Ukrainie dla polskich mediów[18].
- XIII nowa edycja – 2023
- Paweł Reszka z „Polityki” za cykl publikacji „Ukraina 2022”
- Nagrodą Specjalną uhonorowano wszystkich profesjonalnych weryfikatorów informacji (ang. fact checkers) działającym w Polsce (nagrodę odebrały organizacje Sprawdzam AFP, Stowarzyszenie Demagog, Fundacja „Przeciwdziałamy Dezinformacji” i Stowarzyszenie Pravda)[20]
Przypisy
edytuj- ↑ Rzeczpospolita bez Fikusa. rp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-13)].
- ↑ Wraca nagroda im. Dariusza Fikusa.
- ↑ Nagroda im. Dariusza Fikusa 2004. rzeczpospolita.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-07)].
- ↑ Zob. Regulamin Nagrody im. Dariusza Fikusa.
- ↑ X edycja nagrody im. Dariusza Fikusa – Rymanowski i Skowroński nagrodzeni, „Rzeczpospolita”, 16.03.2007 [1].
- ↑ Rzeczpospolita bez nagrody im. Dariusza Fikusa.
- ↑ Nasze laury dla dziennikarzy i wydawców, „Rzeczpospolita”, 15.03.2007.
- ↑ a b X edycja Nagrody im. Dariusza Fikusa – Rymanowski i Skowroński nagrodzeni, „Rzeczpospolita”, 16.03.2007 [2].
- ↑ rzeczpospolita.pl: Tryumf dziennikarskiej odwagi. [dostęp 2009-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2015)]. (pol.).
- ↑ Ewa Siedlecka z Gazety Wyborczej laureatką Nagrody im. Dariusza Fikusa.
- ↑ Joanna Solska laureatką nagrody im. Dariusza Fikusa. WirtualneMedia.pl, 2012-03-28. [dostęp 2012-03-28]. (pol.).
- ↑ Łukasz Cieśla otrzymał Nagrodę im. Dariusza Fikusa 2013. Nagrodę Specjalną otrzymał Bogdan Wróblewski. nagrodafikusa.pl, 20 marca 2013. [dostęp 2014-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-18)].
- ↑ Rafał Woś laureatem Nagrody im. Dariusza Fikusa. wirtualnemedia.pl, 2015-04-21. [dostęp 2015-04-21].
- ↑ Iwona Szpala i Małgorzata Zubik laureatkami Nagrody im. Dariusza Fikusa.. wyborcza.pl, 2016-12-05. [dostęp 2016-12-05].
- ↑ Jury wyłoniło laureata Nagrody Fikusa 2016. Nagroda Fikusa, 2016-11-22. [dostęp 2016-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-31)].
- ↑ Magdalena Rigamonti laureatką Nagrody im. Fikusa. Dziennikarze „Wyborczej” z Nagrodą Dziennikarstwa Ekonomicznego. wyborcza.pl, 19 września 2017. [dostęp 2017-12-17].
- ↑ a b Andrzej Gajcy i Janusz Schwertner laureatami Nagrody im. Dariusza Fikusa za dziennikarstwo najwyższej próby. wirtualnemedia.pl, 2018-05-23. [dostęp 2018-05-23]. (pol.).
- ↑ a b c Nagrody – Nagroda im. Dariusza Fikusa [online] [dostęp 2023-03-08] (pol.).
- ↑ Wyłoniono laureata Nagrody Fikusa 2021 [online], Press Club Polska [dostęp 2021-03-10] (pol.).
- ↑ Nagrody Press Club Polska. Nagroda im. Fikusa dla Pawła Reszki. Kaźmierczak rezygnuje. press.pl, 2023-04-26. [dostęp 2024-03-24].
Linki zewnętrzne
edytuj- PressClub.pl – strona internetowa nagrody
- Rzeczpospolita.pl – strona internetowa fundatora nagrody do 2008 roku