Nagroda im. księdza Józefa Tischnera

Nagroda Znaku i Hestii im. księdza Józefa Tischnera – coroczna nagroda ufundowana w 2001 roku przez miesięcznik i Wydawnictwo „Znak” oraz Sopockie Towarzystwo Ubezpieczeń ERGO Hestia.

Kapitułę nagrody tworzy jury w składzie: ks. Adam Boniecki (przewodniczący), Wojciech Bonowicz, Paweł Dangel, Witold Dudziński, Jacek Karnowski, Dominika Kozłowska,Władysław Stróżewski, Piotr Śliwicki, Karolina Wigura, Henryk Woźniakowski i Łukasz Tischner (sekretarz)[1][a]. Nagroda przyznawana jest w dwóch kategoriach:

  • za książkę lub cykl publikacji, które stanowią kontynuację Tischnerowskiego „myślenia według wartości”, dalej określane jako „Dzieło”,
  • za inicjatywy duszpasterskie i/lub społeczne będące działaniem według wartości głoszonych przez ks. Józefa Tischnera, dalej określane jako „Inicjatywa”.

Dotychczasowe laureatki i laureaci[3] Edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci Nagrody im. księdza Józefa Tischnera.

2001

2002

2003

2004

Nagroda Specjalna: pośmiertnie dla Zygmunta Kubiaka za jego twórczość translatorską, a zwłaszcza za przekład Wyznań św. Augustyna

2005

2006

2007

2008

2009

  • za pisarstwo religijne lub filozoficzne - s. Barbara Chyrowicz za książkę O sytuacjach bez wyjścia w etyce
  • za publicystykę lub eseistykę - Aleksander Smolar za całokształt twórczości
  • za inicjatywy duszpasterskie - Katarzyna Kałamajska-Liszcz i Krzysztof Liszcz za wszechstronną pracę na rzecz dzieci adoptowanych – zwłaszcza tych z uszkodzeniem mózgu i dotkniętych syndromem FAS (alkoholowego zespołu płodowego).

2010

  • za pisarstwo religijne lub filozoficzne - ks. Michał Heller za całokształt twórczości.
  • za publicystykę lub eseistykę - Tomasz Rakowski za książkęŁowcy, zbieracze, praktycy niemocy. Etnografia człowieka zdegradowanego
  • za inicjatywy duszpasterskie - Henryka Krzywonos-Strycharska za stworzenie rodziny zastępczej i założenie rodzinnego domu dziecka w Gdańsku

2011

  • za pisarstwo religijne lub filozoficzne - Piotr Sikora za książkę Logos niepojęty
  • za publicystykę lub eseistykę - Dariusz Kosiński za książkę Teatra polskie. Historie
  • za inicjatywy duszpasterskie i społeczne - Uniwersytet Dzieci za imponujące pomysłowością, rozmachem i jakością „meblowanie” najmłodszych głów

2012

  • za pisarstwo religijne lub filozoficzne - prof. Jerzy Szacki za całokształt twórczości
  • za publicystykę lub eseistykę na tematy społeczne - dr Karolina Wigura za książkę Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki
  • za inicjatywy duszpasterskie i społeczne - siostra Małgorzata Chmielewska za cierpliwą i pełną niespożytej inwencji pracę na rzecz bezdomnych i wykluczonych

2013

2014

2015

2016

  • za pisarstwo religijne lub filozoficzne - o. Jan Andrzej Kłoczowski za całokształt twórczości
  • za publicystykę lub eseistykę - Jerzy Sosnowski za książkę Co Bóg zrobił szympansom?
  • za inicjatywy duszpasterskie i społeczne - ks. Józef Krawiec za działalność na rzecz ludzi społecznie wykluczonych

2017

  • za pisarstwo religijne lub filozoficzne - prof. Ireneusz Ziemiński za studium Eschatologia filozoficzna. Wokół książki „Życie wieczne”
  • za publicystykę lub eseistykę - Ewa Siedlecka za wnikliwe artykuły na temat sporu o Trybunał Konstytucyjny, w których ujawniała i komentowała przypadki naruszenia praworządności
  • za inicjatywy duszpasterskie i społeczne - ks. Mirosław Tosza za działalność na rzecz ubogich i odrzuconych

2018

  • za pisarstwo religijne lub filozoficzne - Miłosz Puczydłowski za studium Religia i sekularyzm. Współczesny spór o sekularyzację
  • za publicystykę lub eseistykę - Krzysztof Czyżewski za książkę Małe centrum świata. Zapiski praktyka idei
  • za inicjatywy duszpasterskie i społeczne - Jakub Wygnański za całokształt działalności na rzecz sektora organizacji pozarządowych w Polsce

2019

2020

2021

  • za pisarstwo religijne lub filozoficzne - Tomáš Halík za książkę Czas pustych kościołów
  • za publicystykę lub eseistykę - Łukasz Lamża za książkę Światy równoległe. Czego uczą nas płaskoziemcy, homeopaci i różdżkarze
  • za inicjatywy duszpasterskie i społeczne - Archidiecezjalny Zespół Domowej Opieki Paliatywnej w Warszawie za mądre prowadzenie chorych przez trudny proces udręczonego odchodzenia oraz za wspieranie ich rodzin i najbliższych

2022

Uwagi Edytuj

  1. W składzie kapituły byli dawniej także Jarosław Gowin, Krzysztof Michalski i abp Józef Życiński[2].

Przypisy Edytuj

  1. Kapituła, nagrodatischnera.pl [dostęp 2019-03-03].
  2. Kapituła, nagrodatischnera.pl [zarchiwizowane z adresu 2009-05-03].
  3. z, Laureaci, Nagroda Tischnera [dostęp 2022-10-30] (pol.).

Linki zewnętrzne Edytuj