Wikipedia

Nagroda literacka im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego

Nagroda literacka im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego (ukr. Літературна премія імені Джозефа Конрада-Коженьовського, ang. Joseph Conrad-Korzeniowski Literary Award) – nagroda literacka przyznawana co 2 lata od 2007 roku, ufundowana przez Instytut Polski w Kijowie. Składa się z nagrody pieniężnej oraz półrocznego stypendium w Polsce w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP "Gaude Polonia".

Nagroda przyznawana jest ukraińskiemu pisarzowi (niezależnie od aktualnego miejsca zamieszkania), który nie ukończył 40 lat – za konsekwencję w twórczości literackiej, nowoczesną formę, łamanie stereotypów oraz uniwersalizm przesłania[1]. Kandydatury do nagrody mogą zgłaszać ukraińskie i polskie instytucje kulturalne, ośrodki naukowe, wydawnictwa, stowarzyszenia twórcze oraz osoby prywatne przez wypełnienie formularza dostępnego na stronie Instytutu. Laureatów wybiera polsko-ukraińskie jury. W 2011 roku w jego skład weszli: Jarosław Godun (przewodniczący) – dyrektor Instytutu Polskiego w Kijowie, Bogumiła Berdychowska (PL), Ołeksandr Bohucki (UA) – prezes telewizji ICTV, Jurij Makarow (UA) – publicysta, Monika Sznajderman (PL), Oksana Zabużko (UA), a także Serhij Żadan (UA) – laureat Nagrody Conrada 2009.

Nagroda ma uhonorować ukraińskich twórców, którzy są ważnymi „graczami ligi europejskiej” oraz upamiętnić postać Josepha Conrada – symbol polsko-ukraińsko-brytyjskiego dziedzictwa kulturowego, a także zwrócić uwagę Ukraińców na ukraińskie korzenie Polaków, którzy zyskali światowe uznanie[2]. Według dyrektora Instytutu, ufundowanie nagrody to dodatkowy sposób na pogłębienie dialogu polsko-ukraińskiego[3].

Laureaci edytuj

Laureaci o nagrodzie edytuj

Prochaśko:

Ta nagroda została wręczona po raz pierwszy, ale już dziś wygląda na to, że jest ona dużym wydarzeniem w ukraińskim życiu literackim, jest to więc dla mnie sprawa prestiżowa[8].

Śniadanko:

Ukraina nie ma nagrody literackiej tej rangi co polska Nike. Jest rzecz jasna wiele konkursów dla pisarzy, ale nie są one tak znane. Widząc liczbę zebranych tu ekip telewizyjnych, sądzę, że właśnie ta nagroda może stać się prawdziwym wyróżnieniem[8].

Na Ukrainie jest bardzo wiele nagród literackich, chyba ponad sto. Przyznaje się je po znajomości, na absolutnie niezrozumiałych zasadach. Nagroda im. Conrada od samego początku utrzymuje natomiast wysoki poziom uczciwości. Chciałabym, by ten przykład przyświecał i nagrodom ukraińskim[1].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Natalka Śniadanko laureatką nagrody literackiej im. Conrada. culture.pl, 2011-12-17. [dostęp 2012-01-18].
  2. ↑ Лауреат Премії Конрада - 2011 - Наталка Сняданко!. Instytut Polski w Kijowie, 2011-12-17. [dostęp 2012-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-23)]. (ukr.).
  3. ↑ Literacka Nagroda im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego. Conrad Festiwal, 2011-08-08. [dostęp 2012-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-23)].
  4. ↑ Nagroda Conrada dla Sofii Andruchowycz. culture.pl, 2015-12-04. [dostęp 2020-06-08]. (pol.).
  5. ↑ Kateryna Kałytko z polską nagrodą im. Josepha Conrada. Onet, 2017-11-16. [dostęp 2020-06-08]. (pol.).
  6. ↑ Artem Czech – laureat Nagrody literackiej im. Józefa Conrada-Korzeniowskiego–2019. Instytut Polski Kijów. [dostęp 2020-06-08]. (pol.).
  7. ↑ j, Wiktoria Amelina [online], Instytut Polski w Kijowie, 15 grudnia 2021 [dostęp 2024-03-09] (pol.).
  8. ↑ a b Prochaśko laureatem polskiej nagrody literackiej na Ukrainie. gazeta.pl, 2007-12-15. [dostęp 2012-01-18].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nagroda_literacka_im._Josepha_Conrada-Korzeniowskiego&oldid=73087257”