Wikipedia

Najlepszy okręt Marynarki Wojennej

Najlepszy okręt Marynarki Wojennej – wyróżnienie przyznawane okrętom polskiej Marynarki Wojennej za wyniki w szkoleniu.

Okręty otrzymują nagrody przechodnie w postaci dzwonu okrętowego[1]. Brak jest informacji o kontynuowaniu nadawania wyróżnienia po 2003 roku.

W okresie PRL przyznawano wyróżnienie jako tytuł przodującego okrętu Marynarki Wojennej; nadawane przez Komisję Przodownictwa i Współzawodnictwa Marynarki Wojennej[2]. Osobno były nadawane tytuły przodującego okrętu II rangi i najlepszego okrętu Marynarki Wojennej[2]. W latach 80. nadawano już zamiast tego tytuł najlepszego okrętu Marynarki Wojennej w grupie okrętów bojowych[2]. Ponadto nadawano wyróżnienia przodującego okrętu w klasach okrętów (np. przodujący okręt podwodny) i w poszczególnych flotyllach.

W grupie okrętów bojowych edytuj

(lista niepełna)

Od 2001 przyznawano z podziałem na jednostki o wyporności do 400 ton i powyżej 400 ton:

W grupie okrętów specjalnych edytuj

Od 2001 przyznawano wyróżnienie w grupie okrętów specjalnych i pomocniczych jednostek pływających[20]

Najlepsza pomocnicza jednostka pływająca edytuj

Przyznawane od 1996 do 2000 roku, nagrodę stanowiło przechodnie ozdobne koło sterowe:[1][20]

W grupie okrętów specjalnych i pomocniczych jednostek pływających edytuj

Od 2001, z podziałem na jednostki o wyporności do 200 ton i powyżej 200 ton[20]

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Najlepszy okręt II rangi
  2. ↑ St. Kierzkowski, Okręty ratownicze „Gniewko”, „Bolko” i „Semko”. „Żołnierz Polski” nr ?/1989. Z tekstu wynika, że „Gniewko” zdobył tytuł w następnym roku po wejściu do służby.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g Kronika Polskiej Marynarki Wojennej, „Morza, Statki i Okręty” nr 1/1997, s. 6.
  2. ↑ a b c d e f g h Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293]. Część II, „Morza, Statki i Okręty” nr 3/1999, s. 24-31.
  3. ↑ a b c d Robert Rochowicz, Klasyczne niszczyciele PMW, „Morza, Statki i Okręty” nr 1/2000, s. 36, 43.
  4. ↑ a b Czesław Rudzki, Polskie okręty podwodne 1926-1969. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1985. s. 182.
  5. ↑ a b c d Rochowicz 2017 ↓, s. 32.
  6. ↑ a b c d Czesław Rudzki, Tadeusz Grzesikowski: ORP Orzeł II. [dostęp 2011-12-11].
  7. ↑ Mieczysław Serafin: Polska Marynarka Wojenna 1945-2007. Kronika wydarzeń. Gdynia: Zespół Redakcyjno-Wydawniczy Marynarki Wojennej, 2008, s. 76.
  8. ↑ Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293], „Morza, Statki i Okręty” nr 2/1999, s. 37.
  9. ↑ Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Kondor [294], „Morza, Statki i Okręty” nr 3/2000, s. 30.
  10. ↑ a b c Rochowicz 2020 ↓, s. 98.
  11. ↑ Robert Rochowicz, Dzieje niszczyciela ORP Warszawa, „Morze, Statki i Okręty” nr specjalny 1/2015, s. 52.
  12. ↑ Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Kondor [294]. Część II, „Morza, Statki i Okręty” nr 4/2000, s. 41.
  13. ↑ Opuszczenie bandery. „Morza, Statki i Okręty”. 1'99. IV (14), s. 7, styczeń-luty 1999. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  14. ↑ Józef Wąsiewski: ORP Orzeł. Dzieje okrętu oraz skrót dokonań jego następców. Część III. Symbolika Marynarki Wojennej. [dostęp 2012-02-23]. (pol.).
  15. ↑ 22-lecie ORP „Kaszub”. mw.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]., www.mw.mil.pl, 2009-03-13 [dostęp 20-11-2017]
  16. ↑ a b c Kronika Polskiej Marynarki Wojennej, „Morza, Statki i Okręty” nr 1/1998, s. 4.
  17. ↑ a b c Kronika Polskiej Marynarki Wojennej, „Morza, Statki i Okręty” nr 1/1999, s. 4.
  18. ↑ a b Kronika Polskiej Marynarki Wojennej, „Morza, Statki i Okręty” nr 2/2000, s. 4.
  19. ↑ a b c d Kronika Polskiej Marynarki Wojennej, „Morza, Statki i Okręty” nr 1/2001, s. 4.
  20. ↑ a b c d e Kronika Polskiej Marynarki Wojennej, „Morza, Statki i Okręty” nr 3/2002, s. 4.
  21. ↑ a b Kronika Polskiej Marynarki Wojennej. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 1/2003. VIII (38), s. 8, styczeń-luty 2003. Warszawa. 
  22. ↑ a b Kronika Polskiej Marynarki Wojennej, „Morza, Statki i Okręty” nr 4/2004, s. 9.
  23. ↑ a b Stanisław Kierzkowski. Okręt szkolny ORP „Gryf”. „Żołnierz Polski”. Nr 31/1987, 2-08-1987. Warszawa. 
  24. ↑ a b c d e Potrójny jubileusz . mw.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]., www.mw.mil.pl, 2007-11-22 [dostęp 20-11-2017]
  25. ↑ a b c Robert Rochowicz, Rocznica Arctowskiego i Heweliusza. Okręty hydrograficzne projektu 874, „Morze, Statki i Okręty” nr 12/2007, s. 23-24.

Bibliografia edytuj

  • Robert Rochowicz. Malutkie pod polską banderą. „Morze”. Nr 4 (19). III, 2017. ZBiAM. ISSN 2543-5469. 
  • Robert Rochowicz. Podwodny świat o smaku Whiskey. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 4/2020, kwiecień 2020. Warszawa: Magnum X. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Najlepszy_okręt_Marynarki_Wojennej&oldid=71866658”