Naosuke Ii

japoński polityk

Naosuke Ii (jap. 井伊 直弼 Ii Naosuke; ur. 29 listopada 1815, zm. 24 marca 1860[1])japoński daimyō i urzędnik schyłkowego okresu Edo.

Naosuke Ii

Urodził się jako czternasty syn Naonakiego Ii, daimyō hanu Hikone. Jego rodzina od wieków była blisko związana z rodem siogunów Tokugawa[1]. W młodości studiował nauki buddyzmu zen, ceremonię herbacianą i sztukę walki mieczem. W wieku 31 lat został adoptowany przez swojego starszego brata Naokiego, po którego śmierci w 1850 roku odziedziczył tytuł daimyō Hikone[1].

W 1858 roku siogun Iesada Tokugawa mianował go głównym ministrem (tairō)[1][2]. Japonia była wówczas rozdarta głębokim kryzysem wewnętrznym i walką o sukcesję po bezdzietnym siogunie, a jednocześnie poddawana coraz bardziej nasilającym się żądaniom państw ościennych, domagających się zakończenia kilkusetletniego okresu izolacji[1][3][4].

Wkrótce po objęciu urzędu, Ii dał się poznać jako zwolennik otwarcia Japonii na świat i lekceważąc nieprzychylne zdanie dworu cesarskiego w Kioto podpisał 29 lipca 1858 roku traktat handlowy ze Stanami Zjednoczonymi, a niedługo potem także z Imperium Rosyjskim, Holandią, Francją i Wielką Brytanią[3][4]. Po bezpotomnej śmierci Iesady doprowadził natomiast do obrania na nowego sioguna Iemochi Tokugawę[1][3][4].

Polityka Ii spotkała się z gwałtowną niechęcią uprzedzonych wobec cudzoziemców szerokich mas społeczeństwa. Chcąc zdusić opozycję, zainicjowano falę masowych represji znanych pod nazwą czystki Ansei, w trakcie której usunięto ze stanowisk, aresztowano bądź skazano na śmierć wielu krytyków nowej polityki, nieraz wysoko postawionych osobistości[1][4]. W konsekwencji w całym kraju zaczęły powstawać ogniska buntu i spiski. Rankiem 24 marca 1860 roku przed bramą zamku w Edo grupa rōninów z hanu Mito zaatakowała i zamordowała Naosukego[1][2][4].


Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Japan at War: An Encyclopedia. edited by Louis G. Perez. Santa Barbara: ABC-CLIO, 2013, s. 136-137. ISBN 978-1-59884-741-3.
  2. a b Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 374-375. ISBN 0-674-01753-6.
  3. a b c Wielka Historia Świata. T. 10. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2006, s. 313. ISBN 83-85719-94-6.
  4. a b c d e Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Ossolineum, 1984, s. 332-334. ISBN 83-04-01486-6.